خصلت فراموش شده امام رضا(ع)

حالشو میگیرم،باهاش بدتر از خودش رفتار میکنم،میشم عین خودش و... اینها جملاتی است که بعد از اینکه کسی به شما بدی کرد مدام با خود مرور میکینید

اکنون در این ایام که مصادف با شهادت امام رضا(ع) است، این شیعیان و محبان اهل بیت که به عشق اقا علی ابن موسی الرضا فرسخ ها راه را با پای پیاده طی میکنند تا ارادت خود را نشان دهند گاه دربرابر بدی دیگران نه تنها جرات و شجاعت بخشش را ندارند بلکه به دنبال خط و نشان کشیدن و انتقام هم بر می آیند در حالیکه یکی از ویژگی های بارز امام رضا بخشش و گذشته بوده است.

امام رضا(ع) می فرمایند:«هرگز دو گروه با هم روبه رو نمیشوند، مگر این كه نصرت و پیروزى با گروهى است كه عفو و بخشش بیشترى داشته باشد.»اما متاسفانه در لحظاتی كه مومن باید گذشت كند شیطان مانع انجام وظیفه شده و انسان را گمراه می‌كند و من من کردن ها شروع می شود كه مثلاً «من با این سنم از اون عذرخواهی کنم »، «من با این تحصیلات از اون عذرخواهی کنم!»،..

اما آیا با بخشش و گذشت کسی کوچک میشود؟!،یا از شخصیت و منزلتش کم میشود؟! ویا با عذرخواهی کردن ،همه شما را مقصر می دانند؟!

آیا شما حاضر هستید دیگران را ببخشید وعذرخواهی کنید؟شما چگونه از دیگران عذرخواهی میکنید؟