تبیان، دستیار زندگی
دنیا مزرعه است تا بکاری و درآخرت از آن برداشت کنی، دنیا گذرگاه است نه قرار گاه از همین روست که می بایست از کوچکترین و کمترین امکانات آن در جهت رسیدن به لقاءالهی و برداشت محصول پرمایه در آخرت بهره جست یکی از این امکانات قدرت سخن گفتن و زبان است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نکنه یه روز پشیمون بشی که دیره!

فرصت

تا زمانی که انسان نعمتی دارد قدرش را نمی داند، درست زمانی که آن نعمت از کف می دهد تازه قدرش را می یابد، زبان و قدرت سخن گفتن نیز نعمتی است که انسان می تواند بهترین استفاده ها را از آن داشته باشد به شرط آنکه آن را در مسیر درست استفاده نماید و قدر این نعمت در لحظه مرگ است که بیشتر دانسته می شود.


یکی از حالاتی که هنگام مرگ و در لحظه جان دادن به سراغ فرد محتضر می آید خشک شدن دهان و سخت شدن سخن گفتن است حضرت علی علیه السلام در توصیف سختی های لحظه مرگ چنین می فرمایند:

یکی می گفت تا لحظه مرگ بیمار است دیگری در آرزوی شفا یافتن بود و سومی خاندانش را به شکیبایی در مرگش دعوت می کرد و گذشتگان را به یاد می آورد در آن حال که در آستانه مرگ و ترک دنیا و جدایی با دوستان بود ناگهان اندوهی سخت به او روی آورد فهم و درکش را گرفت زبانش به خشکی گرایید.

چه مطالب مهمی را می بایست بگوید که زبانش از گفتن آنها باز مانده و چه سخنان دردناکی را از شخص بزرگی که احترامش را نگه می داشت یا فرد خردسالی که به او ترحم می کرد می شنید و خود را به کری می زد. همانا مرگ سختی هایی دارد که هراس انگیز و وصف ناشدنی است و برتر از آن است که عقل های اهل دنیا آن را درک کند. (نهج البلاغه/ ترجمه دشتی/ خطبه 221)

امروز فرصت سخن داری

دنیا مزرعه است تا بکاری و در آخرت از آن برداشت کنی، دنیا گذرگاه است نه قرارگاه از همین روست که می بایست از کوچک ترین و کم ترین امکانات آن در جهت رسیدن به لقاءالهی و برداشت محصول پرمایه در آخرت بهره جست یکی از این امکانات قدرت سخن گفتن و زبان است.

سعدی علیه الرحمه چنین می گوید:

کنونت که امکان گفتار هست                                  بگوی، ای برادر، به لطف و خوشی

که فردا که پیک اجل سر رسد                                 به حکم ضرورت زبان درکشی
تا زمانی که انسان نعمتی دارد قدرش را نمی داند، درست زمانی که آن نعمت از کف می دهد تازه قدرش را می یابد، زبان و قدرت سخن گفتن نیز نعمتی است که انسان می تواند بهترین استفاده ها را از آن داشته باشد به شرط آنکه آن را در مسیر درست استفاده نماید و قدر این نعمت در لحظه مرگ است که بیشتر دانسته می شود

اوقات و ساعت ها سرمایه عمر را تشکیل می دهند و با گذشتن این ساعت ها از عمر انسان کاسته می شود تا سرانجام مرگ فرا رسد و دفتر زندگی را ببندد. چه خوب و لازم است که انسان از هر لحظه عمر بیشترین استفاده و بهره برداری را بنماید. امام صادق علیه السلام می فرمایند: كلام، فاضل ترین وسیله‏ها است و لطیف‏ترین عبادت است. (مصباح الشریعة/ ترجمه و شرح عبد الرزاق گیلان/297) عبادتی که کوچک ترین خرج و زحمتی ندارد؛ و می فرمایند: نیست هیچ عبادتى بر اعضا و جوارح، سبك‏تر از روى مئونت و فاضل تر از روى قدر و مرتبه نزد خداوند عالم از كلامى كه در رضاى خدا و از براى رضاى خدا گفته شود و متضمّن نشر نعمت هاى ظاهرى و باطنى الهى باشد در میان مردمان.(همان) بله از زبان نیز در جهت رسیدن به خواسته های اخروی می توان بهره جست، پس چرا نهایت استفاده از آن را نبرد؟

ساز و کار دعوت انببا (ع)

فضیلت سخن

امام صادق علیه السّلام [به نقل از پدرش‏] به مردى كه با ایشان بسیار سخن گفت فرمود: اى مرد! آیا سخن خود را خوار و ناچیز مى‏شمارى؟ بدان كه خداوند عزّ و جلّ پیامبران خود را با طلا و نقره نفرستاده است و تنها ساز و برگ آنها همان «سخن» بوده است و خداى خود را با همان سخن و نشانه‏ها و رهنمودهایش به مردم مى‏شناسانده‏اند. (بهشت كافى/ترجمه روضه كافى/191) اما کدامین سخن است که چنین قدر و منزلتی را به خود اختصاص داده است؟

اهل ایمان سخن حق بگویید

(یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِیداً)(احزاب/70) اى كسانى كه ایمان آورده‏اید تقواى الهى پیشه كنید، و سخن حق و درست بگوئید.

قول" سدید" از ماده "سد" به معنى"محكم و استوار" و خلل ناپذیر و موافق حق و واقع است، سخنى است كه همچون یك سد محكم جلو امواج فساد و باطل را مى‏گیرد، و اگر بعضى از مفسران آن را به معنى "صواب" و بعضى به معنى "خالص بودن از كذب و لغو" یا  "هماهنگ بودن ظاهر و باطن" و یا " صلاح و رشاد" و مانند آن تفسیر كرده‏اند همه به معنى جامع فوق برمى‏گردد.

آیه بعد نتیجه "قول سدید" و سخن حق را چنین بیان مى‏فرماید: "خداوند به خاطر تقوا و گفتار حق اعمال شما را اصلاح مى‏كند و گناهان شما را مى‏بخشد" (یُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمالَكُمْ وَ یَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ).( تفسیر نمونه/ج‏17/ص: 449) امام صادق علیه السّلام فرمود: هیچ كس سخن حقّى نگوید و دیگران به آن عمل نكنند جز آنكه او را پاداشى همانند پاداش عمل‏كننده به آن باشد و هیچ كس سخن گمراه‏كننده‏اى نگوید كه به آن عمل كنند جز آنكه او را بار گناهى همانند بار گناه عمل‏كننده به آن باشد. (ثواب الأعمال/ترجمه حسن زاده/ 303)

دنیا مزرعه است تا بکاری و در آخرت از آن برداشت کنی، دنیا گذرگاه است نه قرار گاه از همین روست که می بایست از کوچکترین و کمترین امکانات آن در جهت رسیدن به لقاءالهی و برداشت محصول پرمایه در آخرت بهره جست یکی از این امکانات قدرت سخن گفتن و زبان است

سخن درست نخواهد بود تا سالم و در وقت مناسبش نباشد و چنین نخواهد بود جز آن كه از روى اندیشه و نظر به حال و آینده بیان شود. آنچه مومن را از منافق تمیز مى‏دهد این است كه مومن وقتى حرفى مى‏زند احساس مسئولیت مى‏كند از این رو پیش از سخن گفتن بسیار مى‏اندیشد در حالى كه منافق بدون فكر و اندیشه كلامى بر زبان مى‏آورد و خود را گرفتار مى‏سازد (تفسیر هدایت/ ج‏10/ص: 322) در حدیث آمده است:

«زبان مومن آن سوى قلب است و قلب منافق پشت زبان او». «نهج البلاغه، خطبه 176»

نتایج سخن زیبا

در قرآن کریم یکی از نتایج قول سدید یعنی سخن حق و درست اصلاح عمل و آمرزش گناهان ذکر شده است با این وجود آثار دیگری نیز بر آن مترتب است از آن جمله ابو حمزه ثمالى از امام سجاد(علیه السلام) نقل مى‏كند كه فرمود: سخن زیبا ثروت مى‏آورد و روزى را فراوان مى‏كند و اجل را به تأخیر مى‏اندازد و شخص را در میان خانواده محبوب مى‏كند و او را به بهشت وارد مى‏كند. (الخصال/ ترجمه جعفرى/ ج‏1/461 ) با توجه به تمامی این مسائل در آخر باید گفت:

کنونت که امکان گفتار هست بگوی، ای برادر، به لطف و خوشی.

مریم پناهنده         

بخش نهج البلاغه تبیان


منابع:

1)     نهج البلاغه/ ترجمه دشتی

2)     الخصال / ترجمه جعفرى/ ج‏1

3)     تفسیر هدایت/ ج‏10

4)     ثواب الأعمال / ترجمه حسن زاده

5)     تفسیر نمونه/ ج‏17

6)     بهشت كافى / ترجمه روضه كافى

7)     مصباح الشریعة / ترجمه و شرح عبد الرزاق گیلان

مطالب مرتبط:

سخن گفتن با ادب قرآنی

آیا سخن گفتن با مورچه عقلانی است؟

انواع سخن گفتن با دیگران

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.