بازیگری با لیسانس خلبانی

تراولتا بازیگری که  لیسانس خلبانی 11 جت مختلف را دارد

تراولتا از سال 1972 شروع به بازی در تلویزیون کرد ولی سال 1975 بود که با بازی در سریال «Welcome Back, Kotter» شناخته شد. دو سال بعد او با بازی در فیلم پرفروش «تب یک شنبه» نامزد دریافت جایزه اسکار شد و به شهرت رسید. بازی فیلم موزیکال «گریس» در سال 1978 حضور او را در برادوی در سن 18 سالگی در پی داشت. جان جوان که در نیویورک حضور داشت تصمیم گرفت دوباره هالیوود را امتحان کند. در دهه 80 فیلم زیادی بازی نکرد اما سال 1989 با «ببین کی داره باهات حرف میزنه» بازگشت موفقی به عرصه داشت.

بازی تراولتا در فیلم «خوش آمدی کوتر» و تب شب یکشنبه در دهه 1970 باعث شد نام وی بر سر زبان‌ها جاری شود. سال‌های بعد یعنی در دهه 1980 تقریباً در فیلمی بازی نکرد ولی در سال 1990 و با بازی در فیلم پالپ فیکشن اثری مشهور کویینتین تارانتینو، نامش مجدداً بر سر زبان‌ها افتاد. بعد از این وی بازی در فیلم‌های مشهور دیگری را نیز پذیرفت. فیلم‌هایی همچون تغییر چهره که در آن با نیکولاس کیج همبازی بود، فیلم گرازهای وحشی نیز از فیلم‌هایی بود که تراولتا در آن به نقش‌آفرینی پرداخت.

بخاطر بازی در فیلم پالپ فیکشن و تب شب یکشنبه تراولتا نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر شد.

جان تراولتا تاکنون دوبار نامزد دریافت جایزه اسکار شده که بار دوم آن به خاطر به تصویرکشیدن وینسنت وگا هیتمنی فیلسوف مآب در فیلم «پالپ فیکشن» ساخته «کوئنتین تارنتینو» است. او همچنین نامزدی جوایز بفتا و گلدن گلوب را برای نقشهای تحسین شده ای که بازی کرده در کارنامه دارد. تراولتا همچنین از سوی انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس عنوان بهترین بازیگر را از آن خود کرده است.

او در کمدی مافیایی «شرتی را بگیر» برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک فیلم کمدی یا موزیکال شده است. تراولتا در سال 1998 توسط آکادمی هنرهای سینمایی و تلویزیونی بریتانیا مورد تقدیر قرار گرفت و در همان سال جایزه یک عمر دستاورد هنری را از جشنواره فیلم شیکاگو دریافت کرد. جوایز آلن جی.پاکولا و یک عمر دستاور هنری از جشنواره فیلم سانتا باربارا از دیگر افتخارات اوست.

تراولتا با بازی در «ببین دیگه کی داره حرف می‌زنه (1990)»، «زنجیرهای طلا (1991)»، «چشمان یک فرشته (1991)»، «فریاد (1991)» و «ببین کی حرف می‌زنه (1993)» به کوئنتین تارنتینو رسید. پالپ فیکشن اثر معروف تارنتینو به نوعی بهترین اثر در کارنامه تراولتا محسوب می شود. فیلم به شدت مورد توجه قرار گرفت و نخل طلای کن و اسکار بهترین فیلمنامه را را از آن خود کرد و تراولتا بار دیگر نامزد اسکار و دوباره احیا شد.

«شرتی را بگیر» دومین نامزدی اسکار و بردن جایزه گلدن گلوب را برای او در پی داشت. او در این فیلم نقش یک خلافکار را بازی می کند که به دلیل بدهکار بودن از شیکاگو فرار می کند و به لوس آنجلس می آید و سعی در ساخت فیلم می کند.

از دیگر فیلمهای مهم او می توان به «تیر شکسته(1996)»،«حادثه(1996)»،«تغییر چهره(1997)»،«رنگ‌های بنیادین(1998)»، «فعالیت مدنی(1998)»،«دختر ژنرال(1999)» و «نردبان 49(2004)» اشاره کرد. بعد از یک سری حضور در فیلمهای دراماتیک او دوباره به ریشه های خود در موسقی برگشت و در فیلم «اسپری مو(2007)» ظاهر شد. فیلم داستان یک دختر جوان چاق بود که قصد داشت در یک شوی محلی ظاهر شود. تراولتا در این فیلم در نقش مادر این دختر ظاهر شد و به زیبایی هرچه تمام تر این نقش را بازی کرد و برای عملکردش یک بار دیگر نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد.

انیمیشن «تیزپا» که تراولتا در آن صداپیشه شخصیت اصلی بوده درباره یک سگ با نام تیزپا است، که بیشتر زندگی خودش را در یک سریال تلوزیونی در نقش یک سگ قهرمان بازی کرده است ولی بر اثر یک حادثه از گروه جدا شده و در خیابان‌های نیویورک سرگردان می‌شود. او به همراه یک گربه و یک همستر در جستجوی راه خانه است و در همین راه است که تیزپا متوجه می شود که او واقعاً یک قهرمان قدرتمند نیست و قادر به انجام دادن کارهای خارق العاده نیست.«گرفتن پلهام123(2009)»، «از پاریس با عشق (2010)» و «فصل شکار (2013)» از آثار مهم او در این سالها هستند.

ازدواج

در زمان فیلمبرداری فیلم پسری در حباب پلاستیکی (1976) تراولتا با بازیگری به نام دیانا هیلند آشنا می‌شود. آنها مدتی با هم بودند تا اینکه دایانابر اثر سرطان در سال 1977 از دنیا رفت .

در سال 1991، تراولتا با کلی پرستون، بازیگر هالیوودی ازدواج می‌کند. آنها سه فرزند به نام‌های جت (2009 - 1992)، الا (متولد 2000) و بنجامین (متولد 2010) دارند. همچنین جان به همراه همسرش به شکل منظم به مراکز مشاوره ازدواج مراجعه می‌کنند. تراولتا اعتقاد دارد این کار مشکل زندگیشان را برطرف می‌کند.

مرگ پسر

در سال 2009 و در زمانی که جان به همراه خانواده برای تعطیلات به باهاما رفته بودند، پسرشان، جت، از دنیا می‌رود. علت مرگ او را به علت تشنج اعلام کردند. جت همچنین سابقه داشتن مشکلاتی دیگر همچون نشانگان کاوازاکی را داشته است. خود جان تراولتا نیز اعلام کرد که پسرش دچار نوعی درخودماندگی بوده است .

تراولتا فعالیتهای انسان دوستانه زیادی هم انجام می دهد. او با همسرش کلی پرستون و به یاد فرزند مرحومش جت یک موسسه خیره با نام بنیاد جت تراولتا راه انداخته که برای کودکانی که نیازهای آموزشی دارند سرمایه تهیه می کند. بعد از زلزله‌ی سال 2010 در هایتی، تراولتا به افراد مشهور دیگر پیوست تا به زلزله زدگان امداد رسانی کند. او هواپیما‌ی‌ بویینگ 707 خود را پر از لوازم، تجهیزات، پزشک و کشیشان داوطلب کرد و به سمت منطقه زلزله زده حرکت کرد.

فیلم‌شناسی

فیلم‌های جان تراولتا:

سطح دهم (1975)

باران شیطان (1975)

کری (1976)

پسری در حباب پلاستیکی (1976)

تب شب یکشنبه (1977)

گریس (1978)

لحظه به لحظه (1978)

گاوچران شهری (1980)

به‌هم ریختن (1981)

زنده ماندن (1983)

دو مدل از یک نوع (1983)

عالی (1985)

زیرزمین‌ها (1987)

متخصص (1989)

ببین کی داره حرف می‌زنه (1989)

ببین دیگه کی داره حرف می‌زنه (1990)

زنجیرهای طلا (1991)

چشمان یک فرشته (1991)

فریاد (1991)

ببین کی حرف می‌زنه (1993)

پالپ فیکشن (1994)

مسئولیت سفیدپوست (1995)

گت شرتی (1996)

تیر شکسته (1996)

حادثه (1996)

مایکل (1996)

تغییر چهره (1997)

شهر دیوانه (1997)

خیلی دوست داشتنیه (1997)

رنگ‌های بنیادین (1998)

خط باریک قرمز (1998)

فعالیت مدنی (1998)

دوست ما، مارتین (1999)

دختر ژنرال (1999)

با هالیوود خوش آمدی (2000)

میدان جنگ زمین (2000)

اعداد شانس (2000)

اره‌ماهی (2001)

اختلاف داخلی (2001)

آستین پاورز: در عضو طلایی (2002)

بیس (2003)

مجازاتگر (2004)

شعری عاشقانه برای بابی لانگ (2004)

نردبان 49 (2004)

باحال باش (2005)

راه رفتن روی ماه (2005)

قلب‌های تنها (2006)

گرازهای وحشی (2007)

اسپری‌مو (2007)

تیزپا (2008)

گرفتن پلهام 123 (2009)

رفقای قدیمی (2009)

از پاریس با عشق (2010)

وحشی (2012)

فصل شکار (2013)

آلبوم‌ها

آلبوم‌های جان تراولتا:

اینجا (1974)

جان تراولتا (1976)

نمی‌تونم بزارم بری (1977)

تب تراولتا (1978)

گریس (1978)

دو مدل از یک نوع (1983)

راه آزادی (1986)

بزار بیاد: بهترین‌های جان تراولتا (1986)

کولکشن (2003)

اسپری مو (2007)

این کریسمس (2012)

منابع : سایت سینما سنتر ، سایت IMDB  ، پایگاه خبری هنر ، خبرگزاری خبرآنلاین

مطالب مرتبط:

جانگوی تارانتینو رها نمی شود   

این ‌گروه خشن

سیاست ، بازیگر سینما