تبیان، دستیار زندگی
کسی که زیاد استغفار گوید و از خدا عذرخواهی کند; خداوند از هر غصّه ای برایش گشایشی قرار دهد و از هر تنگنایی راه فراری پیش پایش گذارد و او را از جایی که گمان ندارد روزی می دهد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

یادآوری چند ذکر برای حلّ مشکلات و وسعت روزی!


امام علی علیه السلام فرمود: ای کمیل اگر سختی و فشار بر تو روی آورد زیاد بگو «لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» تا بر طرف گردد و اگر نعمتی از جانب خدا به تو رسید زیاد بگو «الحمدلله» تا افزون گردد و چون روزیت دیر رسید زیاد بگو»استغفرالله ربی و اتوب الیه» تا وسعت یابی. (تحف العقول، ص 168)


روزی

ذکر لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

اذکاری که توصیه شده‌اند، علاوه بر آن که باعث غفلت‌زدایی از انسان می‌شوند، معارف الهی را نیز آموزش می‌دهند و ره‌توشه معرفتی مسافران به سوی خدا را فراهم می‌کنند، چنانکه ذکر شریف «لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم» که از گنجینه‌های آسمانی می‌باشد.

«قال الله تعالی لنبیه صلی الله علیه و آله و سلم فی لیلة المعراج: اعطیتک کلمتین من خزائن عرشی لا حول و لا قوة الا بالله و لا منجا منک الا الیک (بحارالانوار، ج 90، ص 186) معنای بلند و فواید فراوانی دارد.

امام باقر (سلام الله علیه) در تفسیر این ذکر فرمودند: آنجا که قدرتی را به جا صرف کرده و خدا را اطاعت کرده‌اید، این قدرت بر اطاعت، از ناحیه خداست و آنجا که معصیت نکرده‌اید، در حقیقت، عنایت الهی بین شما و آن معصیت حائل شده است. پس لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم یعنی: لا حول لنا عن معصیة الله الا بعون الله و لا قوة لنا علی طاعة الله الا بتوفیق الله عزوجل. (بحارالانوار، ج 90، ص 187)

گاهی انسان را به گناه دعوت می‌کنند، اما مانعی در مسیرش پدید می‌آید. او نمی‌داند راهی که به آن دعوت شده است، راه گناه است و یا نمی‌داند چرا راه‌بندان شد، اما بعد می‌فهمد او را به مجلس گناه دعوت کرده بودند و این راه‌بندان، همان حول الهی بود که بین او و گناه حائل شد. این که ما در نماز می‌گوییم: «بحول الله و قوته اقوم و اقعد» به این معنا نیست که فقط در حال نماز که برمی‌خیزیم و می‌نشینیم، بقوة الله است؛ بلکه به این معناست که همه حرکات و سکنات ما، در نماز و در غیر نماز به قوت الهی است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) این ذکر شریف را ذکر فرشتگان حامل عرش معرفی کرده است: تسبیح حملة العرش (بحارالانوار، ج 90، ص 191) و در برخی روایات تفسیری آمده است که فرشتگان حامل عرش نیز که ذات اقدس خداوند از آنان به الذین یحملون العرش (سوره غافر، آیه 7) یاد می‌کند، هنگامی که حمل عرش الهی، یعنی مقام فرمانروایی خدا، برایشان دشوار بود ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم» را به آنان آموختند: "اعلمکم کلمات تقولونها یخف بها علیکم. قالوا: و ما هی؟ قال: تقولون: بسم الله الرحمن الرحیم ولا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم و صلی الله علی محمد و آله الطیبین فقالوها فحملوه. (بحارالانوار، ج 55، ص 33)

امام باقر (سلام الله علیه) در تفسیر این ذکر فرمودند: آنجا که قدرتی را به جا صرف کرده و خدا را اطاعت کرده‌اید، این قدرت بر اطاعت، از ناحیه خداست و آنجا که معصیت نکرده‌اید، در حقیقت، عنایت الهی بین شما و آن معصیت حائل شده است. پس لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم یعنی: لا حول لنا عن معصیة الله الا بعون الله و لا قوة لنا علی طاعة الله الا بتوفیق الله عزوجل

شاید چنین ذکری برای فرشتگان دفع سختی و دشواری باشد. لیکن، «بحول الله و قوته اقوم و اقعد» در نماز مصداقی از آن اصل کلی است. زیرا «لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم»؛ یعنی، هیچ جا منع و همچنین قدرت و توانی نیست مگر به عنایت ذات اقدس خداوند و اختصاصی به نماز یا غیر نماز و نیز اختصاصی به انسان و غیر او ندارد.

درمان بیماری و نداری

اسماعیل بن عبدالخالق گوید: مردی از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله) مدتی بود که به خدمت ایشان نرسیده بود. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به او فرمود: چه چیزی باعث شد که دیر نزد ما بیایی؟ عرض کرد: بیماری و نداری.

پیامبر فرمود: آیا به تو دعایی یاد بدهم که خدا به وسیله آن بیماری و نداری را از تو رفع کند؟ عرض کرد: بله یا رسول الله.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: بگو «لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم، توكلت على الحى الذى لا یموت و الحمدلله الذى لم یتخذ(صاحبة و لا) ولدا و لم یكن له شریك فى الملك و لم یكن له ولى من الذل و كبره تكبیرا.»

آن فرد ذکر را گفت و زمانی نگذشت که نزد پیغمبر (صلی الله علیه و آله) بازگشت و عرض کرد: یا رسول الله خداوند بیماری و نداری را از من رفع نمود. (اصول کافی، ج 6، ص 249.)

تشکر

الحمدلله؛ عاملی برای جذب نعمت ها

یکی از مهمترین عواملی که سبب افزایش و فراوانی نعمت می شود، شکر و سپاس انسان به پیشگاه خداوندی است که در آیاتی از جمله آیه 7 سوره ابراهیم به آن توجه داده شده است. بنابراین، اگر کسی خواهان افزایش و فراوانی نعمت نسبت به خود یا جامعه است می بایست شکرگزار نعمت باشد.البته شکر نعمت ابعاد و مراتب متعدد و گوناگونی دارد که از شکر زبانی تا شکر قلبی را شامل می شود؛ چنان که شکر واقعی آن است که انسان از نعمت به درستی در مسیر کمالی از آن بهره گیرد و از هرگونه افراط و اسراف و تبذیر نعمت خودداری نماید. (بقره، آیات 271 و 581؛ اعراف، آیه 241؛ نحل، آیه 411؛ عنکبوت، آیه 71؛ لقمان، آیه 21 و سباء آیه 51 و آیات دیگر).

امام صادق (علیه السلام) نقل می فرماید: خداوند به موسی (علیه السلام) وحی کرد ای موسی حق شکر مرا به جا آور. موسی (علیه السلام) گفت: خدایا چگونه حق شکر تو را به جا آورم و حال این که هیچ شکری را من به جا نمی‌آورم، مگر این که تو نعمتی بر این شکرگزاری به من عنایت کرده‌ای و من بر این نعمت اخیر باید شکری دیگر کنم. پس خطاب آمد ای موسی الان همین قدر که معرفت پیدا کرده‌ای این شکرگزاری تو نیز از من است، شکر مرا به جا آورده‌ای.(کافی، ج 2، ص 98)

وسعت روزی و حلّ مشکلات اقتصادی با استغفار

از آن جا که یکی از عقوبت های گناه برای مۆمن در دنیا، گرفتاری های اقتصادی و فقر و تنگ دستی است که همچون خوره ای به جانش افتاده، او را آزار داده و در اجتماع خوارش می کند و نیز از آن جا که استغفار شوینده گناهان و از بین برنده عقوبت آنها در دنیا با همه شدّت و عظمتشان می باشد، و با از بین رفتن گناهان زمینه ای برای گرفتاری مۆمن در اثر ارتکاب گناه باقی نمی ماند؛ بدین خاطر یکی از برکات استغفار رهایی از ناداری و حل شدن مشکلات اقتصادی شمرده شده است. پس استغفار از گناه و عذرخواهی از خداوند; باعث زدایش فقر و بیچارگی، افزایش رزق و روزی، برکت در مال و ثروت، بهره مندی از نعمت های پروردگار و گشوده شدن گره های کور اقتصادی می گردد.

این خود اثر پرباری است که باعث توفیقات معنوی بسیاری در دنیا می شود. از این روست که خداوند با روشنی از آن یاد کرده و می فرماید:

(اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفّاراً * یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً * وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوال وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنّات وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً). (سوره نوح ، آیه 10 ـ 12 )

از پروردگار خویش آمرزش طلبید که او بسیار آمرزنده است (اگر چنین کنید) او (باران) آسمان را پی درپی بر شما فرو می فرستد و شما را با اموال و فرزندان بسیار کمک می کند و باغ های سرسبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار می دهد.

کسی که زیاد استغفار گوید و از خدا عذرخواهی کند; خداوند از هر غصّه ای برایش گشایشی قرار دهد و از هر تنگنایی راه فراری پیش پایش گذارد و او را از جایی که گمان ندارد روزی می دهد

رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) نیز در این زمینه می فرمایند:

مَنْ أَکْثَرَ الإِسْتِغْفارَ جَعَلَ اللهُ لَهُ مِنْ کُلِّ هَمّ فَرَجاً وَ مِنْ کُلِّ ضیق مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لایَحْتَسِبُ. (بحارالأنوار ، ج 90 ، ص 281 )

کسی که زیاد استغفار گوید و از خدا عذرخواهی کند; خداوند از هر غصّه ای برایش گشایشی قرار دهد و از هر تنگنایی راه فراری پیش پایش گذارد و او را از جایی که گمان ندارد روزی می دهد.

امام رضا (علیه السلام) حدیث زیبایی را از پدران خویش، از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت می کنند که فرمودند:

مَنِ اسْتَبْطَأَ الرِّزْقَ فَلْیَسْتَغْفِرِ اللهَ. (بحارالأنوار ، ج 90 ، ص 277 )

کسی که روزیش به کندی به دست می آید، باید استغفار کند و از خدا آمرزش طلبد.

امیرالمۆمنین (علیه السلام) نیز، در سخن پرباری استغفار را سبب افزایش روزی شمرده، می فرمایند:

اَلإسْتِغْفارُ یَزیدُ فِی الرِّزْقَ. (بحارالأنوار ، ج 90 ، ص 277 )

استغفار و طلب آمرزش از خداوند روزی انسان را زیاد می کند.

در سخن پر نور دیگری نیز همین اثر را برای زیاد گفتن استغفار ذکر می فرمایند:

أَکْثِرُوا الإِسْتِغْفارَ تَجْلِبُوا الرِّزْقَ. (بحارالأنوار ، ج 90 ، ص 277 )

زیاد استغفار گویید و از خدا پوزش بطلبید تا روزی را (به سوی خود) جذب نمایید.

فرآوری: زهرا اجلال             

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان


منابع:

مشرق نیوز

افکار نیوز

مطالب مرتبط:

توصیه هایی برای افزایش روزی

تکنیک های معنوی برای افزایش رزق و روزی

ساده ترین راه حل مشکلات

نقش روزه در حل مشکلات

آثار شكرگزاری بنده

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.