فرشتگان، زائر حُسیناند !
امام باقر (علیه السلام) در اینمورد میفرمایند: «اگر مردم مىدانستند كه در زیارت قبر حضرت حسین بن على (علیهما السّلام) چه فضل و ثوابى هست، حتما از شوق و ذوق؛ قالب تهى مىكردند و بخاطر حسرتها؛ نفسهایشان به شماره افتاده و قطع خواهد شد.
در مورد فضیلت زیارت امام حسین (علیه السلام)، خیلی چیزها شنیدیم و شناختیم؛ اما هرچه بشنویم باز هم خیلی چیزها را نشنیدیم و ندانستهایم و شنیدنِ شنیدهها هم از باب تذکر، مفید است.
کسی میتواند از فضیلت یک چیز بگوید که آن را بشناسد و چون سخن از فضیلت امام حسین (علیه السلام) است و ارزش ایشان را غیر از خداوند و معصومین (علیهم السلام) نمیدانند، و آنچه در این مورد، در دسترس ماست، روایات معصومین (علیهم السلام) است از بعضی آن روایات بهره میگیریم:
اگر مردم، فضیلت زیارت قبر حضرت حسین بن على (علیهما السلام) را میدانستند...
امام باقر (علیه السلام) در اینمورد میفرمایند: «اگر مردم مىدانستند كه در زیارت قبر حضرت حسین بن على (علیهما السّلام) چه فضل و ثوابى هست، حتما از شوق و ذوق؛ قالب تهى مىكردند و بخاطر حسرتها؛ نفسهایشان به شماره افتاده و قطع خواهد شد.
راوى مىگوید: عرض كردم: در زیارت آن حضرت چه اجر و ثوابى مىباشد.
حضرت فرمودند: كسى كه از روى شوق و ذوق به زیارت آن حضرت رود خداوندمتعال هزار حجّ و هزار عمرهی قبول شده برایش مىنویسد و اجر و ثواب هزار شهید از شهداء بدر و اجر هزار روزهدار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب آزاد نمودن هزار بنده كه در راه خدا آزاد شده باشند برایش منظور مىشود و پیوسته در طول ایام سال از هر آفتى كه كمترین آن شیطان باشد محفوظ مانده و خداوند متعال فرشتهی كریمى را بر او موكّل كرده كه وى را از جلو و پشت سر و راست و چپ و بالا و زیر قدم نگهدار باشد و اگر در اثناء سال فوت كرد فرشتگان رحمت الهى بر سرش حاضر شده و در غسل و كفن او حاضر میشوند و برایش استغفار و طلب آمرزش كرده و تا قبرش مشایعتش میکنند و به مقدار طول شعاع چشم در قبرش وسعت و گشایش ایجاد میشود و خداوند او را از فشار قبر و از خوف و ترس دو فرشته «منكر و نكیر» در امان مىدارد (که او را رعایت کنند) و برایش دربى به بهشت گشوده میشود و كتابش (نامهی عملش) را به دست راستش مىدهند و در روز قیامت نورى به وى اعطاء مىشود كه بین مغرب و مشرق از پرتو آن روشن مىگردد و منادى نداء مىكند: این كسى است كه از روى شوق و ذوق حضرت امام حسین (علیه السّلام) را زیارت كرده و پس از این نداء احدى در قیامت باقى نمىماند مگر آنكه تمنّا و آرزو مىكند كه كاش از زوّار حضرت ابا عبد اللَّه الحسین (علیه السّلام) مىبود».[1]
زیارت امام حسین (علیه السلام)، ثواب حجّ پیامبر (صلیالله علیه و آله) را دارد
پیامبر (صلیالله علیه و آله)در مورد امام حسین (علیه السلام) میفرمایند: «حسین از من است و من از حسین» [2] و شاید به اینخاطر باشد که دین اسلام، به سبب پیامبر (صلیالله علیه و آله) اعلام شد و به سبب امام حسین (علیه السلام)، حفظ و نگهداری شد.
این ارتباط رسول خدا (صلیالله علیه و آله) با امام حسین (علیه السلام) در جاهای مختلفی خود را نشان داده که یکی از موارد آن، روایتی است که از امام صادق (علیه السلام) رسیده که فرمودند: « روزى حسین بن على (علیهما السّلام) در دامن نبى اكرم (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) نشسته بود و با آن حضرت بازى مىكرد و هر دو مىخندیدند.
عایشه گفت: یا رسول اللَّه، چهقدر علاقه و محبّت شما به این طفل زیاد است!؟
حضرت فرمودند: واى بر تو! چگونه او را دوست نداشته و به او محبت نداشته باشم، در حالى كه میوه دل من و نور چشمم است، این امر؛ قطعى است كه بهزودی، امّت من او را خواهند كشت و كسى كه بعد از شهادتش او را زیارت كند خداوند براى او ثواب یک حجّ از حجّّهاى من را مىنویسد.
عایشه عرض كرد: یا رسول اللَّه حجّى از حجّهاى شما!؟
حضرت فرمودند: بلى، دو حجّ از حجّهاى من.
عایشه عرضه داشت: یا رسول اللَّه دو حجّ از حجّهاى شما!؟
حضرت فرمودند: بلى، چهار حجّ از حجّهاى من.
راوى مىگوید: پیوسته حضرت به تعداد حجّها اضافه كردند و آن را بالا بردند تا به نود حجّ با عمره از حجّها و عمرههاى خودشان (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) رساندند».[3]
فرشتگان، زائر حسین اند
روایت از امام صادق (علیه السلام) است که فرمودند: «خداوند متعال مخلوقى زیادتر از فرشتگان نیافریده، در هر شب هفتاد هزار فرشته از آسمان نازل میشوند و از اوّل شب تا طلوعِ صبح بیت اللّه الحرام را طواف مىكنند و پس از طلوع صبح به طرف قبر نبى اكرم (صلی الله علیه و آله) برگشته و به آنجا كه رسیدند به حضرتش سلام نموده و سپس به نزد قبر امیرالمۆمنین (علیه السلام) رفته و بر آن جناب سلام میدهند و پس از آن به نزد قبر حسین (علیه السلام) میآیند و بر آن وجود مبارک سلام میدهند و قبل از طلوع آفتاب؛ به آسمان عروج مىكنند و پس از ایشان فرشتگان روز كه آنها نیز هفتاد هزار نفر هستند به زمین میآیند پس ابتداء بیت اللّه الحرام را طواف كرده و طول روز به آن اشتغال دارند و پس از غروب آفتاب به طرف قبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) رفته و بر آنجناب سلام میدهند و پس از آن نزد قبر امیرالمۆمنین (علیه السلام) مىآیند و بر آن حضرت سلام میدهند و بعد به نزد قبر امام حسین (علیه السلام) حاضر شده و بر آن حضرت سلام میدهند و سپس پیش از غروب آفتاب به آسمان مىروند».[4]
و آن حضرت فرمودند: «لَیْسَ مِنْ مَلَكٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا وَ هُمْ یَسْأَلُونَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَأْذَنَ لَهُمْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) فَفَوْجٌ یَنْزِلُ وَ فَوْجٌ یَعْرُجُ [5] هیچ فرشتهاى در آسمانها نیست مگر آنكه از خداوند عزّوجلّ درخواست دارد كه حقّتعالى به او اذن دهد كه قبر حضرت حسین (علیه السّلام) را زیارت كند لذا فوجى از آسمان نازل میشوند و به زیارت حضرتش رفته و فوجى از زیارت برگشته و به آسمان عروج مىكنند».
زیارتی مخصوص افراد دور از قبر امام حسین(علیهالسلام)
امام صادق(علیهالسلام) به یکی از اصحاب خود به نام «سَدیر» فرمودند: ای سدیر آیا هر روز قبر امام حسین (علیهالسلام) را زیارت میكنی؟
عرض كرد: فدایت شوم نه،
فرمود: چقدر جفاكارید!
سپس فرمود: آیا هر جمعه او را زیارت میكنی؟
عرض كرد: نه،
فرمود: آیا هر ماه او را زیارت میكنی؟
عرض كرد: نه،
فرمود: آیا هر سال او را زیارت میكنید؟
عرض كرد: گاهی میشود!
حضرت فرمود: شما چقدر نسبت به حسین (علیه السّلام) جفا میكنید! آیا نمیدانی كه خداوند متعال دو میلیون فرشته دارد كه پریشانحال، ژولیده و غبار آلود، بر حسین (علیه السلام) میگریند و او را زیارت میكنند و خسته نمیشوند؟!
چه مانعی دارد كه قبر حسین را در هر جمعه پنج بار یا در هر روز یكبار زیارت كنی؟
عرض كرد: فدایت شوم، میان ما و او فرسنگهای بسیار؛ فاصله است،
حضرت فرمود: بر بالای بام منزل برو، سپس به راست و چپ توجه كن، آنگاه سر به طرف آسمان بلند كرده، سپس به طرف قبر امام حسین (علیه السلام) قصد میکنی و میگویی: «السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ» اگر چنین كنی برای تو یک زیارت مینویسند، و این یك زیارت، معادل یك حج و عمره است». [6]
پی نوشت ها:
[1]. « كامل الزیارات، ص142 و 143.
[2]. الارشاد، شیخ مفید، ج2، ص127
[3]. كاملالزیارات، ص68.
[4]. همان، ص114.
[5]. همان
[6]. وسائلالشیعة، ج14، ص494.
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع: رهروان ولایت
مطالب مرتبط:
علت عزیز بودن امام حسین (علیه السلام)