تبیان، دستیار زندگی
رفتار یک مسلمان با اهل بیت باید همانند رفتارش با قرآن کریم باشد ، همانگونه که علاقه به قرآن را باید در اعماق جان خود قرار دهد، عشق به اهل بیت را نیز باید در عمق جان خود قرار داده، وباتمام وجود،امامت آنها را پذیرا باشد،چراکه قرآن واهل بیت از ابتدا در کنار
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : مهدی صفری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چرا راهمان را گم کردیم؟!!

سوال گمراهی

«أَیْنَ تَذْهَبُونَ‏ وَ أَنَّى تُۆْفَكُونَ وَ الْأَعْلَامُ قَائِمَةٌ وَ الْآیَاتُ وَاضِحَةٌ وَ الْمَنَارُ مَنْصُوبَةٌ فَأَیْنَ یُتَاهُ بِكُمْ وَ كَیْفَ تَعْمَهُونَ ‏ وَ بَیْنَكُمْ عِتْرَةُ نَبِیِّكُمْ وَ هُمْ أَزِمَّةُ الْحَقِّ وَ أَعْلَامُ الدِّینِ وَ أَلْسِنَةُ الصِّدْقِ فَأَنْزِلُوهُمْ بِأَحْسَنِ مَنَازِلِ الْقُرْآنِ وَ رِدُوهُمْ وُرُودَ الْهِیمِ الْعِطَاشِ».1

شرح گفتار

امیر بیان علی علیه السلام در این فراز از کلام  حکیمانه ی خویش به نقش اهل بیت(علیهم السلام) در امر هدایت و نجات آنها از خطر گمراهی و ضلالت اشاره نموده، و در این باره به زیبایی می فرماید: «مردم به کجا می روید! چرا از حق منحرف می شوید؟ پرچم های حق برافراشته و نشانه های آن آشکار است، با اینکه چراغ های هدایت روشنگر راه هستند، پس شما همچون گمراهان به کجا می روید ؟! چرا سرگردانید؟! در حالی که عترت پیامبر شما در میان شماست آنها زمامداران حق و یقینند؛ پیشوایان دین، و زبان های راستی و راستگویانند، پس باید در بهترین منازل قرآن جایشان دهید و همانند تشنگانی که به سوی آب شتابانند به سویشان هجوم ببرید».

فرمایش گهربار مولای متقیان بیانگر آن است که، تنها راهی که می تواند ما را از خطر گمراهی و هلاکت ابدی نجات دهد، راه پر خیر و برکت اهل بیت پاک و مطهر پیامبر گرامی اسلام است، چرا که آن عزیزان چراغ های هدایتی هستند که از سوی پروردگار هستی به عنوان زمامداری حق انتخاب شده اند، تا بر منصب رفیع و بلند امامت تکیه زده، و به امر هدایت و رهبری مردم بپردازند .

بنابراین کسانی که با وجود راه سعادت آفرین اهل بیت در زندگی راهی خلاف آن را انتخاب می کنند، به یقین باید طعم تلخ شقاوت و بدبختی اخروی را بچشند.

آنها در قیامت به جهت سوء انتخابی که داشته اند، هرگز نمی توانند برای خود عذر و بهانه ای دست و پا نموده و چنین ادعا کنند که در جامعه ی ما حق و باطل با هم آمیخته بود ،و ما قدرت تشخیص نداشتیم. چرا که در جاده ی پر پیچ و خم زندگی، ما می توانیم از اهل بیت به عنوان بهترین علامت و نشانه بهره مند شده، و راه صحیح و درست را تشخیص دهیم تا از این طریق، از گمراهی نجات یافته و در سرای آخرت، به عالی ترین وجه مورد توجه حضرت حق قرار گیریم.

اگر علاقمندیم که راه سعادت ابدی را بپیماییم، ودراین مسیر دچار هیچ گونه انحراف وکجی نشویم، باید به سخن گهر بار امیر بیان علی علیه السلام گوش جان سپرده، وطبق فرمایش آن امام عزیز، همچون تشنگانی که به سوی آب می شتابند به سوی اهل بیت هجوم برده، وبا عشق ومحبّتی فراوان، از چشمه جوشان علم ودانش آنها بهرمند شویم، واز این طرق کویر جان خویش را ازمعارف ناب وبی نظیرشان سیراب نماییم

شتابان به سویشان بروید!

در ادامه امیر متقیان علی علیه السلام ضمن اشاره به صدق و راستی اهل بیت مردم را به سوی آن بزرگواران دعوت نموده و در این باره با سخنی دلنشین و آموزنده می فرماید: «هُمْ أَزِمَّةُ الْحَقِّ وَ أَعْلَامُ الدِّینِ وَ أَلْسِنَةُ الصِّدْقِ فَأَنْزِلُوهُمْ بِأَحْسَنِ مَنَازِلِ الْقُرْآنِ وَ رِدُوهُمْ وُرُودَ الْهِیمِ الْعِطَاشِ». آنها زمامداران حق و یقینند؛ پییشوایان دین، و زبان های راستی و راستگویانند، پس باید در بهترین منازل قرآن جایشان دهید و همانند تشنگانی که به سوی آب شتابانند به سویشان هجوم ببرید.

فرمایش نورانی امیر بیان علی علیه السلام گویای این حقیقت است که رفتار یک مسلمان با اهل بیت باید همانند رفتارش با قرآن کریم باشد، یعنی همانگونه که علاقه به قرآن را باید در اعماق جان خود قرار دهد، عشق و علاقه به اهل بیت را نیز باید در عمق جان خود قرار داده، و با تمام وجود، ولایت و امامت آنها را پذیرا باشد، چرا که قرآن و اهل بیت از ابتدا در کنار هم بوده و تا ابد نیز خواهند بود.

در  حقیقت آن دو نور واحدی هستند که هر دو در کنار هم می توانند چراغ ایمان و بندگی را در مملکت باطن روشن و منور نمایند.

جالب است که بدانید مطابق روایات معتبری که در کتاب های مهم شیعه و سنی آمده، نبی مکرم اسلام، بارها و در مناسبت های مختلف، در حدیث ثقلین این حقیقت انکار ناپذیر را بیان نموده و در این باره فرموده است: « إِنِّی‏ تَارِكٌ‏ فِیكُمُ‏ الثَّقَلَیْنِ‏ أَمَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی فَإِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ».2

همانا من در بین شما دو چیز گرانبها را به امانت گذاشتم ، بدانید که اگر به آن دو تمسک بجویید هرگز گمراه نمی شوید [که آنهاعبارتند از:] کتاب خدا قرآن، و عترتم که اهل بیت من هستند، همانا این دو از هم جدا نمی شوند تا اینکه در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.

اطاعت

نکته ی قابل توجه پیرامون کلام نورانی پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) آن است که ایشان هدایت و نجات انسان را منوط به این می داند که در امر اطاعت و پیروی، قرآن و اهل بیت را در کنار هم قرار داده، و به دستورات و آموزه های هر دو عمل نماید.

با دقت و تأمل پیرامون سخن گهربار رسول گرامی اسلام خواهیم یافت که این سفارش از سوی ایشان به جهت آن است که اگر چه قرآن کتاب هدایت و رستگاری است، اما این امر را نباید نادیده گرفت که درک صحیح و استفاده درست از کلمات نورانی آن، نیازمند تسلّط و آگاهی کافی از تمام حقیقت قرآن است، که چنین تسلّطی را خالق متعال تنها در اختیار پیامبر و اهل بیت پاک و مطهّرش قرار داده است، بگونه ای که دیگران هرگز نمی توانند در این خصوص ادعایی داشته باشند.

در روایتی عبد الأعلى مولى آل سام می گوید: شنیدم که امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمود: «وَ اللَّهِ، إِنِّی لَأَعْلَمُ كِتَابَ اللَّهِ مِنْ أَوَّلِهِ إِلى‏ آخِرِهِ كَأَنَّهُ فِی كَفِّی، فِیهِ خَبَرُ السَّمَاءِ، وَ خَبَرُ الْأَرْضِ، وَ خَبَرُ مَا كَانَ‏ وَ خَبَرُ مَا هُوَ كَائِنٌ، قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: فِیهِ تِبْیَانُ كُلِّ شَیْ‏ءٍ» 3. نحل /89: به خدا من كتاب خدا را از اوّل تا آخرش مى‏دانم چنانچه گویا در كف دست من قرار دارد، در آن است خبر آسمان و خبر زمین، و خبر آنچه خواهد بود، و خداى عز و جل هم فرمود: «در آن شرح هر چیزى است».

آری تنها اهل بیت هستند که بر تمام قرآن اشراف کامل داشته و از تمام رموز و علوم ناب آن مطلع و با خبرند.

بنابراین با توجه به آنچه بیان شد اگر علاقمندیم که راه سعادت ابدی را بپیماییم، و در این مسیر دچار هیچ گونه انحراف و کجی نشویم، باید به سخن گهربار امیر بیان علی علیه السلام گوش جان سپرده، و طبق فرمایش آن امام عزیز، همچون تشنگانی که به سوی آب می شتابند به سوی اهل بیت هجوم برده، و با عشق و محبّتی فراوان، از چشمه جوشان علم و دانش آنها بهره مند شویم، و از این طرق کویر جان خویش را از معارف ناب و بی نظیرشان سیراب نماییم.

دوستی و اطاعت از اهل بیت بی جواب نمی ماند!

نکته بسیار مهمّی که پیرامون اهل بیت وجود دارد آن است که، هر کس در این دنیا در مسیر اهل بیت قدم گذاشته، و در مکتب حقّه ی آن بزرگواران شاگردی نماید، به یقین از آثار و برکات چنین عملکردی بهره مند گشته، و به اندازه ی تلاش و کوششی که در این زمینه انجام داده مورد لطف و توجه ویژه اهل بیت قرار خواهد گرفت.

تنها راهی که می تواند مارا از خطر گمراهی و هلاکت ابدی نجات دهد، راه پر خیر وبرکت اهل بیت پاک ومطهر پیامبر گرامی اسلام است

در روایتی رسول گرامی اسلام پیرامون اثر دوستی و ولایت اهل بیت می فرماید: «الْزَمُوا مَوَدَّتَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ فَإِنَّهُ مَنْ‏ لَقِیَ‏ اللَّهَ‏ وَ هُوَ یَوَدُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفَاعَتِنَا وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَا یَنْتَفِعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إِلَّا بِمَعْرِفَةِ حَقِّنَا».4: دوستی و ولایت ما را بر خود واجب و لازم بدانید، بدرستی که هر کس خدا را ملاقات کند در حالی که ولایت و دوستی ما را داشته باشد در شفاعت ما داخل می شود، سوگند به کسی که جانم در دست اوست، هیچ بنده ای از اعمال نیکش سود نمی برد، مگر به واسطه ی معرفت و شناخت ما.

خدا رویت را سفید کند!

فرزند علامه امینی می گوید: بعد از رحلت پدر، از نجف عازم ایران بودم، خدمت آیت الله سیّد محمّد تقی بحرالعلوم- از نوادگان علامه بحرالعلوم- رفتم. تا چشمش به من افتاد شرروع کرد به گریه کردن.

به او گفتم: چرا گریه می کنید؟! فرمود: بعد از رحلت پدرت با خود فکر می کردم، حضرت امیر( علیه السلام) چگونه از زحمات پدرت تشکر خواهد کرد؟!

گذشت تا اینکه شبی در خواب دیدم قیامت بر پا شده، مردم در صحرای محشر همگی به طرفی توجه دارند! فهمیدم حوض کوثر است. دیدم که حضرت امیر (علیه السلام) کنار آن ایستاده و محبین خویش را با کاسه های بلورین سیراب می کند.

ناگهان دیدم که صدایی بلند شد. گفتم: چه خبر است؟! گفتند: علامه امینی به محضر حضرت علی (علیه السلام) مشرّف می شود. دیدم حضرت کاسه را به زمین گذاشته و دو دست مبارک خود را از حوض کوثر پر کرد، و به صورت علامه پاشید، و با دستان مبارکش علامه را سیراب نمود و فرمود: «بَیّضَ اللهُ وجهک لقد بَیّضتَ وُجُوهَنا»: یعنی [با نوشتن کتاب الغدیر حقانیّت ما اهل بیت را ثابت نمودی و از این طریق] روی ما را سفید ساختی، خدا روی تو را سفید کند. فهمیدم که مقام علامه نزد حضرت علی (علیه السلام) چقدر است.5

پی نوشت ها:

1-فرازی از خطبه ی 87 نهج البلاغه، ص148،ترجمه محمّد دشتی

2-بحارالأنوار،ج23،ص140

3-کافی، ج،1،ص 569، باب 35

4-محاسن برقی،ج1،ص61

5-برگرفته از کتاب پاسداری ازدین ؛نوشته ی ناصر لطیفی گنبدی،ص89

مهدی صفری        

بخش نهج البلاغه تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.