شهدای ما و ویژگی یاران امام عصر(عج)

الف. روحیه شهادت‏طلبی

روحیة شهادت‏طلبی و هدیه جان در راه جانان، در جبهه‏ها موج می‏زد؛ چون با آگاهی و بصیرتی كه داشتند، یقین پیدا كرده بودند پا در راهی گذاشته‏اند كه حق است.

اگرما شنیده‏ایم مولای متقیان، امیرمۆمنان در وصف یاران امام عصر علیه السلام می‏فرماید: «(یاوران مهدی) شهادت را می‏طلبند و همواره آرزو دارند در راه خدا كشته شوند»(1) دفاع مقدس ما این واقعیت را ملموس‏تر كرد و در معرض تماشای خیل منتظران قرار داد، تا بتوانند شهادت‏طلب باشند.

این كه شهید زین‏الدین فرمانده دلاور لشكر علی‏ابن ابی‏طالب علیه السلام در اولین برخوردها با همسرش می‏گوید: «شما باید بدانید من قبلاً ازدواج كرده‏ام. من با جبهه و جنگ ازدواج كرده‏ام و شما همسر دوم من هستید. انتهای راه من، شهادت است و اگر جنگ تمام شود و من شهید نشوم، هر كجا كه جنگ حق بر ضد باطل باشد، می‏روم تا شهید شوم (2) ، نشان دهندة روحیة شهادت‏طلبی او و امثال او است.

برخی از شهدا، آن قدر شیفتة شهادت بودند و با دعا و راز و نیاز با خداوند و توسل به امام معصوم علیه السلام این تمنا را داشتند و به سبب صفای باطن خود، به این معرفت رسیده بودند كه نحوة شهادت و زمان و مكان شهادت خودشان را می‏دانستند و به رفقای هم‏رزم خود اعلام می‏كردند؛ برای نمونه سردار رشید اسلام، عبدالحسین برونسی فرمانده تیپ 18 جوادالائمه علیه السلام كه در رشادت و ایثارگری زبانزد بود، قصة شهادتش آن قدر برایش روشن بود كه به هم‏رزم‏هایش گفته بود: «اگر من در فلان تاریخ و فلان جا شهید نشوم، به مسلمانی من شك كنید». یكی از هم‏رزمان او می‏گوید: چند روز قبل از عملیات بدر، توی چادر فرماندهی نشسته بودیم.... یك دفعه گفت: اخوان! این عملیات، دیگه عملیات آخر منه ..... پرسیدم: «حاجی! چی شده كه این روزها همه‏اش از شهادت حرف می‏زنی؟» .... گریه‏اش كمی آرام گرفت. ادامه داد: مطمئنم توی این عملیات مهلتی را كه برام مقرر كردن تا روی این زمین خاكی زندگی كنم. تموم می‏شه؛ باید برم.(3)»

همچنین حاج قاسم میرحسینی جانشین فرمانده لشكر ثارالله كه قبل از عملیات كربلای چهار رفقایش نگران این بودند كه آسیب نبیند، می‏گفت: نترسید. توی این عملیات شهید نمی‏شوم. حتی مجروح هم نمی‏شوم، «ولی در شب عملیات كربلای پنج اشاره به پیشانی‏اش كرد و گفت: تیر، این جای من می‏خورد و من شهید می‏شوم»... و همان شد كه گفت.(4)

ب. محكم و استوار و مبارز بودن

امیرالمۆمنین علیه السلام فرمود: «همانا دل هر مردی از ایشان (یاوران مهدی) از پاره‏های فولاد، محكم‏تر و استوارتر است. اگر به كوه‏ها بگذرند، كوه‏ها هم در هم فرو می‏ریزند.(5)

امام صادق علیه‌السلام می‏فرمایند: «رادمردانی كه قلوبشان سخت‏تر از سنگ، چون پاره‏های آهن است، بدون هیچ شك و تردیدی به ذات خداوند. (6)»

در این دو روایت، صفاتی مانند مقاوم بودن، مبارز بودن، ایمان قوی و ... وجود دارد كه دفاع مقدس الگوهای خوبی در این زمینه معرفی می‏كند. جای جای جبهه‏های جنگ، رزمنده‏ها حیدرگونه می‏جنگیدند و خستگی به خود راه نمی‏دادند. خاطرات شهدا، پر است از نخوابیدن‏های متوالی و مبارزه‏هایی كه با قلم قابل وصف نیستند. شهید خرازی ده‏ها بار مجروح می‏شود و بنا به نقلی بعد از 27 بار مجروحیت به شهادت می‏رسد. نقل شده است كه به سبب یكی از مجروحیت‏هایش دكتر 45 روز به او استراحت داده بود و او را به خانه آورده بودند. هنوز عصر نشده بود كه گفت: «بابا! من حوصله‏ام سر رفته» گفتم: «چه كار كنم؟» گفت: «من را ببرید سپاه تا بچه‏ها را ببینم». بردمش، تا ساعت ده شب خبری از او نشد. ساعت ده تلفن زد و گفت: «من اهوازم، بی‏زحمت داروهایم را بدهید یكی بیاورد.(7)

شهید مهدی باكری در وصف پاسدار می‏گوید: «پاسدار یعنی كسی كه كار كند و بجنگد؛ خسته نشود، نخوابد (8)» و واقعاً خودش هم همین‏طور بود. این‏ها همه نشانه‏های استواری آنان بود و این استواری و مقاومت و مجاهدت چقدر زیبا توسط شهدا در جای جای جبهه‏ها به نمایش گذاشته شد.

با توجه به این كه فرهنگ مهدویت با بیانی مختصر به معنای «زندگی مهدوی و امام زمان پسندانه» می‏باشد، یكی از جلوه‏های زیبای این زندگی، واكنش مقابل ظلم و ظالمان می‏باشد. این جلوة زیبا، در دوران جنگ تحمیلی، بیشتر ظهور یافت، چرا كه ملت ایران، مقابل زورگویی‏های استكبار جهانی و همچنین مقابل دست نشانده استكبار در منطقه، خیزش عظیمی انجام داد. آحاد ملت ایران بسیج شدند. این خیزش، دارای یك پشتوانه بسیار قوی بود كه عبارت بود از عشق و علاقة مردم غیور ایران به امام عصر علیه السلام كه در قالب تبعیت از امام راحل رحمه الله علیه متجلی شد. اگر جنگ ما این پشتوانه را نداشت، اصلاً قداست و معنویتی نداشت و ملت ایران به خوبی و از روی اشتیاق وارد جبهه‏ها نمی‏شدند و جان خود را آگاهانه و عاقلانه و عاشقانه فدا نمی‏كردند و این چنین پای در شط خون نمی‏گذاشتند. فرهنگ مهدویت به جبهه‏ها رونق می‏بخشید و دفاع مقدس نیز با جلوه‏های متنوع خود، فرهنگ مهدویت را پربارتر و عمیق‏تر كرد.

ان‏شاءالله خداوند به ما و تمام منتظران واقعی توفیق عنایت فرماید تا با تأسی به سیرة عملی شهدا كه یاران آخرالزمانی امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، می‏باشند، زمینه ظهور حضرتش را بیش از پیش فراهم كنیم.(9)

پی نوشت ها:

1- یدعون بالشهادة و یتمنون ان یقتلوا فی سبیل الله»؛ علامه مجلسی، پیشین، ج57، ص304.

2 - حیدری كاشانی، پیشین، ص89.

3 - سعید عاكف، خاكهای نرم كوشك، سال نشر1385ش، ص250.

4 - ابراهیم رستمی، كرامات الشهداء، قم، انتشارات حدیث نینوا، 1383ش، ص61.

5ان قلب رجل منهم اشد من زبر الحدید لو مروا بالجبال لتدكدكت»؛ القندوزی، ینابیع الموده، ناشر دارالاسوه، 1416ق، ج3، ص730.

6- رجال كان قلوبهم زبر الحدید لایشوبها شك فی ذات الله اشدّ من الحجر»؛ علامه مجلسی، پیشین، ج52، ص38.

7 - محمد نیلچی، و خدا بود و دیگر هیچ نبود، ص125.

8 - بهزاد دانشگر، خدمت از ماست، بوستان فدك، 1382ش، ص161.

9 - برگرفته از مقاله تأثیر متقابل دفاع مقدس و فرهنگ مهدویت نوشته امید درویشی

منابع:

- سعید عاكف، خاكهای نرم كوشك

- ابراهیم رستمی، كرامات الشهداء

- بحارالانوار، علامه مجلسی

- بهزاد دانشگر، خدمت از ماست

- برگرفته از مقاله تأثیر متقابل دفاع مقدس و فرهنگ مهدویت نوشته امید درویشی