حجم قساوت و شقاوت آل سعود
برائت از مشرکین، تعبیری قرآنی به مفهوم بیزاری و اجتناب از مشرکین ودشمنان مسلمانان و قطع پیوند با آنهاست و اصطلاحا به فعالیتهایی که دربعد سیاسی حج به صورت اجتماعی انجام می گیرد نیز اطلاق می شود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه، با توجه به موقعیت خطیر جهان اسلام در دنیای کنونی ، جنبه های سیاسی، اعتقادی و اجتماعی حج را متذکر و خواستار بهره گیری از این كنگره بزرگ سال برای بیان مسائل و حلّ مشکلات جهان اسلام شدند زیرا برگزاری مراسم برائت از مشرکین در جریان اجتماع بزرگ و پرشکوه حجّ، تاثیر آن را دوچندان میکند. با توجه به این اهمیت، رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری، حضرت آیتاللَّه العظمی خامنهای، همه ساله بر انجام هرچه باشکوهتر مراسم برائت از مشرکین تاکید داشته و دارند.حضرت امام خمینی (ره ) در عید قربانِ نخستین حج پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در پیامی به حجاج به تحلیل جامعی از کعبه و حج مبادرت فرمودند و آن را محل نشر توحید و نفی شرک دانستند. تأکید حضرت معظم له بر این نکته بود که کعبه خاستگاه اصلی ندای توحید و مرکز شکستن بتها در سراسر جهان است و بنابر آیات قرآنی تطهیر آن از همه ناپاکیها و پلیدیها که بالاترین آنها شرک است، واجب است. حضرت امام ، سپس با اشاره به اعلان برائت از مشرکین در سوره توبه، قیام جهانی حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف از کنار کعبه و دعوت مردم به توحید، نتیجه گرفتند، همه بت شکنیها از کعبه سرچشمه گرفته و خواهد گرفت و امت اسلام نیز باید به این امر تأسی كنند.
پس از آن شلیک گازهای سمی و خفه کننده شروع شد و بدنبال آن رگبار گلوله ها به قصد کشتن و نه متفرق کردن راهپیمایان برائت از مشرکین سرازیر شد و بیش از 400 انسان پاك، فبل از آنكه با قربانی كردن در روز عید سعید قربان، اعمال حج را به پایان برده و حاجی شوند، خود قربانی شدند و با شهادت، قبولی حج شان از سوی پروردگار متعال اعلام شد؛ شهدایی که تنها جرمشان اعلام برائت و بیزاری از آمریکا و اسرائیل و ایادی ناپاکشان بود
با نظر امام خمینی(ره) به عنوان نایب امام زمان و ولی امر مسلمین جهان، و شخصیتی صاحب فتوا و حاکم شرعی مبسوط الید، همه ساله مراسمی به نام «برائتاز مشرکین » در مکه و پیش از شروع مناسک حج برگزار می شد و طی آن هزاران تن از حجاج ایرانی، به همراه تعدادی از حجاج بیدار و بصیر غیرایرانی، پس از پیمودن مسیرهایی، در محل معینی تجمع می کردند و ضمن شنیدن سخنرانیها و تایید قطعنامه پایان راهپیمایی كه حاوی تحلیل اوضاع جهان اسلام و صدماتی که از سوی دشمنان بر ملل مسلمان وارد می آید بود، به محکوم کردن آنها می پرداختند، و سپس آرام متفرّق می شدند و به فعالیتهای عادی می پرداختند. این روال تا روز 9 مرداد 1366 كه مطابق با 6 ذی حجه الحرام 1407هجری قمری بود، ادامه داشت، اما در این روز،آل خبیث سعود با وحشیگری ای كه روی مغول ها را سپید كرد، كاری با حجاج كردند و جنایتی را رقم زدند كه با وجود گذشت 25 سال هنوز داغ آن تازه است. شرطه ها(پلیس های) سعودی، یکساعت قبل از شروع راهپیمایی، درهای ورودی به بنای بزرگ مخصوص حجاج اردنی و فلسطینی را بستند و به هیچ کس اجازه داخل یا خارج شدن از آن را ندادند.
مزدوران سعودی امریكا و اسرائیل كه شعار مرگ بر آنها را برنمی تابیدند، چند روز پیش از روز 6 ذیحجه الحرام، پشت بام های بناهای واقع در مسیر راهپیمایی را از کپسول های خالی و آهن و سنگ و آجر و ابزار آلات سنگین، انباشته بودند تا آنها را از پشت بام بر سر حجاج بیگناهی كه برائت از مشركین را فریاد می كردند، بریزند. تغییر آرایش شرطه ها که برخلاف سالهای قبل در دو سوی مسیر نایستاده و صف آنها در انتهای مسیر حرکت حجاج بود، نشان از تصمیمی شیطانی داشت.هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی در مکه معظّمه و خانه خدا، پس از انجام فریضه نماز عصر، به سوی محل تجمع و شروع راهپیمایی، حركت كردند. برنامه راهپیمایی در ساعت 4 و 30 دقیقه عصر با تلاوت آیاتی از قرآن کریم آغاز گردید. آنگاه پلاکاردهای حاوی شعار هایی در نفی سردمداران بلوک شرق و غرب و اسرائیل و دعوت مسلمین به وحدت برافراشته شد؛ آنگاه جملاتی از پیام رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی به کنگره عظیم حج برای حضار خوانده شد و ترجمه گردید. پس از انجام سخنرانی، راهپیمایان، به آرامی به سوی سه راهی شعب ابوطالب به راه افتادند و شعارهای "الموت لآمریكا" و "الموت لاسرائیل" را سر دادند، مردان و زنان در صفوف جدا حرکت می کردند و جانبازان بر روی ویلچرهایشان در صفوف مقدم بودند.راهپیمایی كه به نقطه پایانی رسید، مردم به شعارهای خود خاتمه دادند و پلاکاردها هم جمع شد. ..
اما ناگهان عمال سعودی آمریكا و اسرائیل به زائران بری از مشركین حمله ور شدند. شرطه ها با ریختن آب جوش بر سر زائران، در سرزمینی كه حتی جانوران موذی هم در امنیتند؛ آن هم در ماه حرام، آنها را وحشت زده كردند. هر کس به سویی می گریخت . در حالی که در جلوی جمعیت عظیم راهپیمایان، پیرزنان و پیرمردان و معلولین و جانبازان در حال حرکت بودند، ستونهایی از نظامیان آل سعود هویدا شدند. لحظه ای بعد مزدوران آمریکا در لباس نیروهای امنیتی و پلیس و گارد سلطنتی سعودی به سوی مردم (بویژه زنان و جانبازان) هجوم بردند و با « باتوم» بر سر و روی حجاج بی گناه کوبیدند.
خاندان پلید سعود، تا مدتها از تحویل اجساد حجاج ایرانی و انتقال مجروحان به تهران خودداری کرد و نکته دردناک و غم انگیزی كه بعدها افشا گردید، این بود كه: بسیاری از شهدا پس از روز 6 ذی حجه و به دلیل عدم رسیدگی عمدی عربستانی ها و جلوگیری شان از رسیدگی به مجروحان و مداوای آنها، پس از تحمل درد و رنج فراوان و در حالی كه قابل مداوا بودند، بر اثر جراحات شهید شدند.
مزدوران دیگر نیز از بالای ساختمانها، سنگ و آجر و آهن و كپسول گاز و شیشه و بلوک سیمانی بر سر و روی مردم می ریختند. پس از آن شلیک گازهای سمی و خفه کننده شروع شد و بدنبال آن رگبار گلوله ها به قصد کشتن و نه متفرق کردن راهپیمایان برائت از مشرکین سرازیر شد و بیش از 400 انسان پاك، فبل از آنكه با قربانی كردن در روز عید سعید قربان، اعمال حج را به پایان برده و حاجی شوند، خود قربانی شدند و با شهادت، قبولی حج شان از سوی پروردگار متعال اعلام شد؛ شهدایی که تنها جرمشان اعلام برائت و بیزاری از آمریکا و اسرائیل و ایادی ناپاکشان بود، زنان بی گناهی كه چادر از سرشان افتاده بود و در زیر دست وپا له می شدند و جان می دادند و یا با گازهای خفه کننده و رگبار گلوله ها و اصابت اجسام سنگین بر سر و تن شان از بالای ساختمان ها، مظلومانه و غریبانه به شهادت می رسیدند.
جنایتکاران سعودی، حتی به آمبولانسهای حامل مجروحان نیز یورش می بردند و مانع جمع آوری آنها و یاری شان از سوی پزشكان و پرستاران می شدند. در نتیجه این حمله و هجوم وحشیانه آل سعود، علاوه بر بیش از 400 حاجی(275 ایرانی) و غیرایرانی، بیش از 700 تن هم به شدت زخمی شدند.
حضرت امام در پیامی پس از كشتار زائران بیت الله الحرام نوشتند: " بارالها! تو خود شاهدی که در این سال ما جانبازان و مهاجران و مجاهدانی داشتیم که به سوی تو و بسوی خانه امن تو که از صدر خلقت تاکنون مامن هر موجودی بوده است هجرت کردند و در پیش چشمان حیرت زده مسلمانان کشورهای جهان بدست پلید آمریکا که از آستین آل سعود بدر آمده است، به خاک و خون کشیده شدند و در آستانه عاشورای ولی الله الاعظم سلام الله علیه عاشورایی دیگر، با ابعاد مختلف در جوار تو و خانه امن تو ، در جمعه خونین پدید آوردند که ای کاش نبودم تا آنرا ببینم و یا بشنوم، نه برای شهادت عزیزانی مجاهد و مهاجر که شهادت امری است که آرزوی عزیزان ماست و شهدی است آشنا برای زنان و مردان و کودکان ما که در یورشهای مغولانه صدام عفلقی شدیدتر و فجیع تر آنرا چشیده اند و دیده ایم، بلکه برای مصیبتی است که نه تنها برای پیغمبر اسلام صلوات الله علیه که برای تمامی انبیا و مرسلین، از آدم تا خاتم پیش آمد. به فرمان کاخ سیاه به دست ناپاک آل سعود این شقی ترین جانیان عصر، بالاترین مقام مقدس الهی شکسته شد." خاندان پلید سعود، تا مدتها از تحویل اجساد حجاج ایرانی و انتقال مجروحان به تهران خودداری کرد و نکته دردناک و غم انگیزی كه بعدها افشا گردید، این بود كه: بسیاری از شهدا پس از روز 6 ذی حجه و به دلیل عدم رسیدگی عمدی عربستانی ها و جلوگیری شان از رسیدگی به مجروحان و مداوای آنها، پس از تحمل درد و رنج فراوان و در حالی كه قابل مداوا بودند، بر اثر جراحات شهید شدند.
مسئول عملیات کشتار در جمعه خونین، یك یهودی آلمانی به نام ژنرال «اولریش ویگنر» بود که در عربستان به او مسؤولیت داده شد. ویگنر کسی بود که قبل از عملیات طبس هم در پوشش خبرنگار شبکه ZDF آلمان کل مسیر طبس را شناسایی کرده و اطلاعات منطقه عملیات را به دست ژنرال«چارلی بکویث» فرمانده عملیات طبس سپرد. این یهودی مدتی بود که به عنوان مسئول هماهنگی امنیتی شهر مکه از سوی عربستان منصوب شده بود. در جریان حج خونین وی وحشیانه ترین رفتارها را در ماه حرام و در حرم امن الهی علیه حجاج بیت الله الحرام انجام داد؛ مکانی که خون ریختن در آن حرام است و این حرمت تا جایی اهمیت دارد که حتا اعراب دوران جاهلیت نیز، احترام این مکان را نگه می داشتند اما این حرمت توسط عوامل سعودی شکسته شد. نکته قابل تامل دیگر، بازداشت حجاج خارجی شرکت کننده در مراسم برائت از مشرکین به محض ورود به کشورشان بود. قتل عام حجاج اما در کنار تمام دردناکی اش، ماهیت حكام نفهم و مرتجع عربستان سعودی را برملا كرد و ربع قرن پیش از آنكه بیداری اسلامی، موجب اعمال خشونت وحشیانه و علنی آل سعود علیه انقلابیون بحرین و یمن و خود عربستان و كامل تر شدن شناخت افكار عمومی دنیا از وهابیون و سلفیون و ارتباط و همکاری آنها با استکبار جهانی و صهیونیزم بین الملل شود، خبث طینت آنها را به نمایش گذاشت. حمله به زائران خانه خدا نشان داد، سردمداران وهابی عربستان، نه تنها لیاقت خدمت به حرمین شریفین در این کشور را ندارند، بلکه برای اثبات سرسپردگی خویش حاضرند احکام مُحکم الهی را نیز زیر پا بگذارند. آل سعود مساله مهم حفظ امنیت و حرمت میهمانان بین المللی بویژه مسلمانان ایرانی كه بخشی از امت واحده اسلامی بودند را در ماه حرام و در حرم امن الهی زیرپا گذاشت و برخلاف دستورات قرآن عمل كرد.
آل سعود برای سرپوش گذاشتن بر رسوایی اعمال ننگین خود، در یكی از روزنامه ها ، در ادعایی مضحك كه نشان از بلاهت ذاتی آنها دارد، علت جنایت خود را چنین بیان كردند: " ایرانیان قصد داشتند پرده سیاه كعبه را بردارند و بر حرم (حضرت) معصومه در قم بی افكنند و این محل را قبله مسلمانان جهان بنامند!!
پس از به خاك و خون كشیده شدن مراسم برائت از مشرکین در سال 1366، در سالهای 1367، 1368 و 1369، برگزاری این مراسم از سوی آل سعود ممنوع شد وجمهوری اسلامی نیز ایرانیان را در موسم حج این 3 سال به سرزمین وحی نفرستاد؛ اما از سال 1370 پس از موافقت عربستان با برگزاری مراسم برائت از مشركین و عدم تهاجم به آن، دولت كشورمان مجدداً به اعزام ایرانیان به مكه مبادرت كرد. سال 1370 در روز ششم ذیحجه 1411، این مراسم، با شكوه بسیار در مقابل بعثه مقام معظم رهبری و سال 1371 در روز ششم ذیحجه 1412 در اطراف بعثه حضرت معظم له برگزار شد ولی از سال 1372 به بعد، به رغم توافق سال 1370 با دولت سعودی برای برگزاری مراسم برائت از مشركین، برای اجتناب از اعمال وحشیانه و خونریزی از سوی مزدوران وهابی و سعودی واشنگتن و تل آویو، هر سال در منی و عرفات و زیر چادرها برگزار می شود. امسال با توجه به تغییرات گسترده در منطقه و موج بیداری كه این روزها به عربستان هم رسیده است، مراسم برائت از مشركین، از اهمیت و حساسیت صدچندان برخوردار است و احتمال انجام اعمال نابخردانه از سوی آل سعود وجود دارد.
محمدمهدی تقوی بخش سیاست تبیان
