من باورم که تو می توانی
روش های ساده و کاربردی اعطای عزت نفس به کودکان زیر 10 سال (2)
از فداکاری ها و از خودگذشتگی های خود برای فرزندتان ، کمتر سخن بگوئید . به او بگوئید اگر کار مهمی برایش کرده اید ، در عوض لذت بیشتری برده اید .
برای خواندن مقاله ی قبل اینجا کلیک کنید.
*
فرزند خود را همان طور که هست بپذیرید ؛ نه آن گونه که شما دلتان می خواهد . اینگونه است که به او عزت نفس می دهید ، اینگونه است که به او امکان شکوفا شدنِ "خود" می دهید ، اینگونه است که به او کمک می کند تا خودش باشد ، خود ِ خودِ خودش . نه آنچه دیگران می خواهند .* "تو می توانی " را هیچگاه فراموش نکنید ! همواره این بینش را به فرزندتان القاء کنید :" می دانم که تو از عهده ی انجام دادن آن برمی آیی ".
* هیچ چیز لذت بخش تر از دوچرخه سواری یک پدر و پسر در عصر یک روز جمعه در پیست دوچرخه سواری نیست . از فرصت های با هم بودن ، جهت ارتقای عزت نفس کودکتان استفاده کنید .
* از فداکاری ها و از خودگذشتگی های خود برای فرزندتان ، کمتر سخن بگوئید . به او بگوئید اگر کار مهمی برایش کرده اید ، در عوض لذت بیشتری برده اید .
* در اکثر موارد او را در انتخاب و تنظیم لوازم شخصی اش آزاد بگذارید ؛ مثل رنگ لباس ، شکل و اندازه ی کیک تولد ، جمع و جور کردن وسایل اردوی یک روزه ، بستن ساک استخر ، ...
* با اینکه آدامس برای دندان کودکتان ضرر دارد ، ولی گاهی می تواند درمان خوبی برای بسیاری از کج خلقی ها ، بهانه گیری ها ، یا بی حوصلگی های او باشد.
* یاد گرفتن و انجام دادن اغلب ورزشها به خصوص ورزش شنا ، عزت نفس فرزندتان را افزایش می دهد .
* رفتار شما با همسرتان ، موثرترین الگو برای فرزندتان می باشد . این روابط ، الگویی است برای درک کودکتان از برقراری ارتباط درست و شایسته .
* کشف استعداد و علائق فرزندتان ، کار دشواری نیست ؛ کافیست به چیزهایی که او را به وجد می آورد و با هیجان از آن سخن می گوید توجه کنید . در مقابل بدانید آن چیزی که حوصله اش را سر می برد و کمتر از آن حرف می زند ، مورد علاقه اش نیست ؛ هرچند شما عاشق آن موضوع باشید و با تمام وجود بخواهید فرزندتان در آن چیز موفق گردد !!
* مدرسه ی فرزندتان و هرآنچه مربوط بدان است را جدی بگیرید ! هر سال دراولین روز مدرسه از او عکس بگیرید . اگر قرار است به مدرسه یا پایه ی جدیدی برود ، روز قبل همراه با هم به آن محل سر بزنید و با این کار، از تشویش هایش بکاهید .
* خود را ملزم بدانید که در جلسات اولیاء و مربیان مدرسه ی کودکتان شرکت کنید .
* هیچ کدام از "ترس" های کودکتان بی دلیل نیست . اگر از ارتفاع یا از پله برقی می ترسد ، او را مسخره نکنید ! به دنبال علت و رفع مشکل باشید ! البته بدانید که اکثر ترس های معمولی ، دلیل منطقی ندارد و می تواند طبیعی ، اقتضای سن ، یا ناشی از تقلید باشد . مثلا : تقلید از والدین یا تقلید از شخصیت های تلویزیونی .
* به فرزندتان بفهمانید که وجود برخی روزهای ناخوشایند در زندگی ، امری طبیعی است .
* یکسری از کارهای خانه را به کودتان واگذار کنید و با این روش او را مسئولیت پذیر بار آورید . مثل : غذا دادن به ماهی قرمز ، آب دادن به گلدان ها ، ...
*
هنگام ترک منزل شخصا از کودکتان خداحافظی کنید ، هنگام آمدن به خانه شخصا با او دست دهید .در رابطه با احساسی که دارید و اتفاق هایی که در بیرون از منزل برایتان رخ داده است با او صحبت کنید .* هرگاه خطایی از شما سرزد ، از فرزندتان عذرخواهی کنید !
* در جشن تولد هنگام باز کردن کادوها ، وقتی نوبت به کادوی شما رسید ، نام کودکتان را به عنوان کادوآورنده بیاورید . البته بهتر است در هنگام خرید کادو هم نظر او را جویا می شدید .
* هرگاه میان دو چیز شک داشتید که مثلا این رنگ روسری را بخرم یا آن رنگ را ، این انتخاب را به عهده ی کودکتان بگذارید. مطمئن باشید هربار که آن روسری را به سر می کنید ، او را سرشار از شعف خواهید کرد .
* تازگی ها در شهربازی ها و برخی پارک های شهر ، تصویر یا کاریکاتور بچه ها را نقاشی می کشند ، یا عکس بچه ها را روی تی شرت می اندازند ، یا روی صورت بچه ها نقاشی می کشند . اگر فرزندتان نسبت به داشتن اینها علاقه نشان می دهد ، بی تفاوت از کنارش نگذرید .
* رویدادهای مهم زندگی فرزندتان را در یک تقویم کوچک از ابتدا یادداشت کنید . مثل : روزی که توانست خودش به تنهایی بنشیند یا راه رود ، روز دندان درآوردن ، روزی که توانست بگوید : "مامان " ، روز و سالی که به کلاس ژیمناستیک رفت ، روز و سالی که ...
* سعی کنید احساسات درونی خود را بروز دهید و از کودکتان هم بخواهید از احساسات و افکارش برای شما بگوید .
* عکس کوچکی از فرزندتان را همیشه همراه داشته باشید . بهتر است یک عکس شاد و مفرح از خودتان ، همسرتان و فرزندتان در میان شما انتخاب کنید و در تصویر زمینه ی تلفن همراه ، یا پس زمینه ی رایانه قرار دهید . اینگونه به او نشان می دهید که برایش اهمیت خاصی قائل هستید .
* اگر هنگام کار منزل ، کودکتان دست شما را گرفت و از شما خواست تا با او به اتاقش روید و همبازی اش شوید ، از این درخواست استقبال کنید . اگر کارتان زیاد است و در آن لحظه نمی توانید با او بروید ، برای کودکتان توضیح دهید که :"الان نمی توانم با تو بیایم اما اگر فقط 5 دقیقه صبر کنی ، حتما با تو خواهم آمد ". اگر هم در آن لحظه می توانید بروید اما باید زود برگردید ، حتما این کا را انجام دهید و بعد به او بگوئید که :" امروز صبح خیلی کار دارم ، ولی قول می دهم تمام عصر را با تو باشم " . درباره ی اینکه خیلی کار دارید و باید این کارها را انجام دهید برایش توضیح دهید . بهتر است بگوئید : " خیلی دوست دارم تمام مدت با تو باشم ولی باید کارهای خانه را هم انجام دهم ، اگر کمی به من کمک کنید ، زودتر با هم بازی می کنیم " .
* اگر موقعیتی پیش آمد ، بگذارید فرزندتان چیزی به شما بیاموزد .
سرور حاجی سعید بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط :
