چرا مال ها بی برکت شده اند؟!

با توجه به این نکته که بیان شده رزق از آن خداوند است و رزاقیت تنها صفت مطلق برای خداوند می باشد ،

سؤال قابل طرح این است که اگر روزی دهنده هر بنده‌ای خداست و آنکه از راه حرام کسب معاش می‌کند گناهکار است، چگونه خداوند نسبت گناه (روزی او را به خود) می‌دهد و حال آنکه به حسب عقل و نقل ، نسبت هر گناهی از خدا نفی شده است و او منزه است از اینکه چیزی را نهی کند و آنگاه به آن فرمان دهد و یا چیزی را نهی کند و راه رزق را در آن منحصر سازد؟

پاسخ این سؤال این است که رازقیت عامی که خداوند در قرآن بیان فرموده¹ برحسب تکوین است نه تشریع .

همه چیزهایی که آدمیان یا موجودات دیگر در این عالم از آن بهره می‌برند خداوند آفریده و راه استفاده از آنها را برای ایشان مقرر فرموده است ، هرچه هر انسانی می‌خورد و می‌نوشد و می‌پوشد و… خدا آفریده و در دسترس او قرار داده است ، پس خداوند رازق و رزاق همه است ، مؤمن باشد یا کافر، متقی باشد یا فاجر.

ولی برحسب تشریع ، خداوند مقرر فرموده که این مواهب خدادادی را از راه مشروع، یعنی مطابق دستور او به دست آورند و به طریق مشروع هم مصرف کنند، و در این صورت است که رزق به صفت حلال متصف می‌گردد، و هرگاه از طریق نامشروع به دست آورند و مصرف کنند به صفت حرام متصف می‌گردد، و از این جهت روانیست به خدا نسبت داده شود، هرچند برحسب تکوین و آفرینش هر دو از خداست.

خلاصه آنکه : همه وظیفه خوار و جیره‌خوار خداوندند ، چیزی که هست بعضی این جیره را از راهی که او مقرر کرده می‌گیرند و بعضی از غیر آن راهی که مقرر فرموده است ، دریافت می کنند .²

چه شده که رزق ها بی برکت شده اند؟

برای پاسخ می بایست به آیات و روایات رجوع کنیم . خداوند در قرآن می فرماید: «انسان هایی که یادی از نعمت خدا نمی کنند آن هنگام که نعمتی بر ایشان می رسد، شکرش را به جای نمی آورند، چگونه باید متوقع باشند بهره های روزی نزدشان جاودان و ماندگار باشد؟!»^{3  4}

بزرگترین نعمت و منت از جانب خداوند

قرآن می فرماید: ⁵ «آیا این بزرگ ترین نعمت و منت نیست که خدای متعال بر بشر ارزانی داشته است . و به او عقل و هوش و تمام امکانات جهت استفاده از تمام نعمات را داده است ؟اما انسان دنیا را مأوای همیشگی خود پنداشته و به خیال ماندگاری ، غافل است ؟!اگر نعمتی بدومی رسد، آن را به جهت نیاز به تشنگی و گرسنگی ، مصرف می نماید و بعد از آن وقت خود را به امور بیهوده مصروف می کند واز گفتن الحمدللّه که نشانه شکر  است ، غافل می شود!» ⁶

زمانی که رزق و روزی از برکت می افتد!

به هنگام صرف غذا با نام خدا شروع و با کلمه الحمدللّه به اتمام می رساند که اتمام با الحمدللّه و یاد خدا بودن شکر خدا است . تا خدای متعال به خاطر نعماتش شکر نشود، رزق و روزی از برکت می افتد. انسان هایی که در پی این مطلب هستند که چگونه زندگی شان از برکت افتاده، می بایست فکر کنند مال و اموالی که به دست آن ها می رسد آیا از راه حلال بوده و بعد از آن شکرش را به جا می آورند یا خیر ؟

امام علی علیه السلام در این زمینه می فرماید: « شكر نعمة یضاعفها و یزیدها »⁷

نتیجه گیری :

وقتی به وسیله اعمال و رفتارهایمان دیواری بین خود و خداوند و اولیای طاهرینش قرار داده ایم، وقتی که ابرهای سیاه، آسمان دلمان را پوشانده باشد ، چگونه می توانیم طعم زندگی و شیرینی ارتباط عاشقانه با خداوند را حسّ کنیم؟!

لازم است مشکلات زندگی را تقسیم بندی کنیم و هر کدام را جداگانه تحلیل کرده و به حل آن بپردازیم ، تا از رزق و روزی مادی چون وسایل راحتی و رزق و روزی معنوی چون هدایت عقل و عبودیت بهره مند شویم .

فرآوری : زهرا اجلال

بخش دین تبیان

پی نوشت ها :

1- «وما من دابة فی الارض الاعلی الله رزقها »( سوره هود ، آیه6)

2-  حدیث امام علی (ع) و اعرابی و مهار شتر

3- فاطر ، 29

4- نحل ، 114

5- جاثیه ، 13

6- آثار الصادقین ،ج 9 ، ص 467 حدیث دوم

7-  الحکم الظاهره ، ص475

منابع :

- مقاله فولادگر ، با عنوان رزق و روزی در قرآن

- گروه اینترنتی نیک صالحی