حکایت رفتن فیتیلهایها
شبکه پشت قناد ایستاد
خداحافظی فیتیلهایها؛ این تیتر برای خیلی‌‌ها خوشایند نیست و برای اندکی انکار شدنی، برای همراهان همیشگی این برنامه تلویزیونی قابل پذیرش نیست و برای آنانی که فقط اسم را کافی می‌دانند قابل تکذیب.
شادی مقابل دوربین اجراکنندگان برنامه فیتیله‌ای تصور اینکه پشت صحنه این برنامه اتفاقاتی ناخوشایند در حال رخ دادن است دشوار می‌کرد؛ اما واقعیت با تصورات بیرونی متفاوت بود و اختلافات میان تهیه‌کننده و اجراکنندگان برنامه «فیتیله جمعه تعطیله» کار را تا جایی پیش برد که صبح روز سه‌شنبه سوم اسفند‌ماه خبری مبنی بر تعطیلی این برنامه به صورت گسترده منتشر شد و در ادامه نامه محمد مسلمی کارگردان برنامه که نشان از دلخوری‌های چندین و چند ماهه داشت. زمان زیادی از انتشار این خبر نگذشته بود که مجید قناد تهیه‌کننده برنامه خبر انتشار یافته را تکذیب کرد و گفت: «برنامه فیتیلهایها تعطیل نشده.»
تفاوت سخنان مسلمی و قناد در یک نکته ساده بود؛ مسلمی فیتیلهایها را برنامه‌ای با حضور خود و دو همکارش حمید گلی و علی فروتن می‌داند و قناد این برنامه را کاری می‌داند که خودش تهیه می‌کند و می‌تواند هر فرد و گروه دیگری جایگزین افراد قبلی اجراکنندگان برنامه باشد.
اما مشکلات موجود میان سازندگان این برنامه زمانی رخ نمود که در خبرها آمد مجید قناد دیگر مجری برنامه نخواهد بود؛ چرایی این تصمیم چندان روشن نشد، شاید در آن زمان دست‌اندرکاران برنامه علنی شدن مسائل را به صلاح نمی‌دانستند، اما زمانی که صبرها سرریز شد و کار به کناره‌گیری گروه مسلمی، فروتن و گلی رسید همه چیز علنی شد.
چندین بار خواسته‌هایی داشتیم که برآورده نشد؛ خواسته ما سه برابر کردن دستمزدمان و مسائلی از این دست نبود، ما به دنبال همکاری بود. کاری که بتواند نتیجه برنامه را بهتر کند و برای رسیدن به این هدف گفتیم تهیه‌کننده برنامه عوض شود که متاسفانه مدیران گفتند باید کار را با او ادامه دهیم.
علی فروتن در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین، مشکلات همکاری این گروه را با شبکه دو چنین روایت کرد: «چندین بار خواسته‌هایی داشتیم که برآورده نشد؛ خواسته ما سه برابر کردن دستمزدمان و مسائلی از این دست نبود، ما به دنبال همکاری بود. کاری که بتواند نتیجه برنامه را بهتر کند و برای رسیدن به این هدف گفتیم تهیه‌کننده برنامه عوض شود که متاسفانه مدیران گفتند باید کار را با او ادامه دهیم. چندین بار مدیران تماس گرفتند و گفتند باید برنامه را به تهیه‌کنندگی قناد ادامه دهیم و در نهایت نیز ما از ادامه همکاری خودداری کردیم.»
نامه مسلمی نیز شرحی است از این اتفاقات و مقاومت‌هایی که گروه برای ادامه کار خود کرده بودند. در این متن آمده: «آمدن سخت بود ولی نه سخت‌تر از ماندن و شدن. ما مقاومت کردیم و ایستادیم تا.... تا حقی از ما ضایع شد و در جهت احقاق حق خود تلاش کردیم. اتفاقی نیفتاد. چاره‌ای نبود جز ادامه. چرا که هدف برای ما مهمتر بود.... ادامه دادیم و ادامه دادیم تا بارها و بارها حقوقمان ضایع شد. ما بستری را که در آن پرورش یافتیم و پرورش دادیم را محق دانستیم و از شبکه دو خواستیم تا قدمی بر دارد، اما بازهم هیچ اتفاقی در جهت احقاق حق از دست رفته بر داشته نشد. درست اتفاقی که در شبکه جام جم افتاد دوباره تکرار شد. پس چاره ای نبود جز تن دادن به جبر و قانون طبیعت که هر شروعی را پایانی ست. علی رغم میل باطنی خداحافظی کردیم و جواب خداحافظی ما شد برنامه‌های پخش‌شده روز جمعه و دوشنبه.»
ماجرای برنامه روزهای جمعه و دوشنبه از قول فروتن به این ترتیب است: «یک هفته قبل از بیست و دوم بهمن ما به دلیل ایام عزاداری برنامه نداشتم و آن روز ویژه برنامه‌ای پخش شد. در روزهای جمعه 29 بهمن و دوشنبه دوم اسفند برنامه‌های تکراری را به اسم زنده از تلویزیون پخش کردند.»
اما روایت مجید قناد از همه این اتفاقات به شکل دیگری است. او درباره مدتی که از مقابل دوربین رفت و در پشت صحنه مسئولیت تهیه‌کنندگی را برعهده داشت، گفت: «به درخواست گروه، قرار شده بود به صورت آزمایشی در فرصتی دو ماهه از برنامه خارج شوم تا برنامه جذاب‌تر شود و من هم به نفع کودکان این مرز و بوم و کارگردان، به درخواستش عمل کردم و شخص دیگری جایگزین من شد، اما بعد از گذشت مدتی از پخش برنامه‌ها، نه تنها استقبال از طرف مخاطبان زیاد نشد، بلکه آمارها نشان از کم شدن استقبال برنامه می‌داد. متأسفانه بعد از گذشت این دو ماه فرصتی که به کارگردان داده شده بود، با مشکلات دیگری از جمله تکراری شدن سرودها، موسیقی‌ها و دیالوگ‌ها روبه‌رو شدیم که همه این عوامل دست به دست داد تا شاید این قضایا پیش بیاید.»
فروتن اعتقاد دیگری در این زمینه دارد، او و دو همکار دیگرش برای بهتر شدن برنامه پیشنهادهایی داده بودند، اما شرایط اجرایی شدن این پیشنهادها در نهایت برای آنان به وجود نیامد. او گفت: «بخشی از مشکلات ما به مسائل مالی بازمی‌گشت، اینکه در حساب و کتاب‌ها دستمزد ما بالا و پایین شده بود و با پیگیری‌هایی که انجام دادیم روشن شد حساب‌های آقای قناد مشکلی دارد و در نهایت مسئولان شبکه فقط از او خواستند این اختلاف ارقام را برطرف کند، اما بحث اصلی ما پیشنهادهایی بود که برای بهتر شدن برنامه داشتیم. پیشنهاد‌های ما مورد حمایت قرار نمی‌گرفت و زمینه اجرایی شدن آن به وجود نمی‌آمد و برخی کارشکنی‌ها راه ما را مسدود می‌کرد و در این وضعیت چاره‌ای غیر از رفتن برای ما باقی نمی‌ماند.»
گویا تامین بودجه برای ایجاد تغییرات و وارد کردن بخش‌های جدید به برنامه با مشکلاتی روبرو شده و همین دست گروه سه نفره فیتیلهایها را بست و اجازه نداد آنچنان که می‌خواستند در مسیر پیشرفت و جلب نظر کودکان و مخاطبان خود گام بردارند.
خط‌های پایانی نامه مسلمی نشان از یک خداحافظی تلخ دارد: «حرفی نیست در پایان همان‌گونه که در آغاز بود فقط خدا هست و خدا. چرا که ما در این چند سال نه وابسته به جایی بودیم و نه هستیم. تنها حامی ما خداوندی است که خالق خنده و شادی است. خداوندی که اگر عنایتش شامل حال ما نمی‌شد ما نبودیم. امروز هم خرسندیم که ما در این راه پر فراز و نشیب تلاشمان را کردیم و به این جا رسیدیم . نتیجه هرچه باشد ما خواست خداوند را می خواهیم و از اینکه روزی سلاممان را به گرمی پاسخ گفتید بر خود می‌بالیم و از اینکه امروز خداحافظی ما را می‌پذیرید تا قیامت ممنون شما هستیم. دلتنگ لحظه‌های با هم بودن می شویم. خداحافظی سخت است ولی امید به دیدن دوباره شما شوق زندگی و پایندگی می‌دهد. پاینده، شاد و خندان باشید.»
فروتن که امید چندانی به بهبود شرایط و فراهم شدن خواسته‌های آنان برای ادامه برنامه فیتیلهایها ندارد، چنین وداع کرد: «ما در این مدت هیچ کاری نکردیم که کسی از ما بدگویی کند و سوتی نداشتیم؛ اما شبکه از تهیه‌کننده حمایت کرد و پشت او ایستاد و ما را برای احقاق حقوقمان یاری نکردند... با رفتن مجید قناد از مقابل دوربین می‌خواستیم برنامه را جلوتر ببریم که با کارشکنی‌ها عقب رفتیم.»
سخنان تلخ فیتیلهایها در یک سو است و حرف‌های خوش‌بینانه قناد در سوی دیگر. او به روزهای بعدی فیتیلهایها امید بسته، اینکه چهره‌های محبوب کودکان را مقابل دوربین بیاورد و در ایام عزاداری هم برنامه اجرا کند و یک برنامه فیتیله‌ای بدون فیتیلهایها بسازد.
سینما و تلویزیون تبیان
خبرآنلاین
