بعد از اسلام گل و دسته گل در نزد ايرانيان حرمت و اعتبار خود را حفظ كرد و شايد ارجمند تر شد. مطابق برخي نقل قول ها اعتباري كه مردم به گل سرخ مي دادند از سخني منسوب به حضرت محمد (ص) مايه داشت، كه فرموده بود: به شب معراج گل از عرق من آفريده شد. بازتاب اين روايت را در غزل مولانا (غزل فوق) مشاهده میگردد: اصل و نهال گل عرق لطف مصطفاست - زان صــــــدر، بــدر گردد آنجا هلال گل علاوه بر آن ”گل“ در ادبيات فارسي رمز ”زيبايي شناسي“ است و ”بلبل“ رمزِ ”شعرسرايي“ است. آنچه كه هست ايران سرزميني است با آب و هواي اقليمي متفاوت و داراي زيبايي هاي فراوان. وجود گل هاي زيباي وحشي در فصول خاص خود و پرورش گل هاي زيبا و تزئيني از زيبايي هاي خاص آن بشمار مي آيد.