تبیان، دستیار زندگی
یكی از روشهای پسندیده و بدیعی كه استاد شیخ محمد صادق سعیدی در فقه در پیش میگیرد مباحثهی گروهی هفت نفره در نجف اشرف در حجره ی ایشان است
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آیت الله  محمد صادق سعيدي

آیت الله محمد صادق سعیدی

ولادت

هجرت به کاشمر

هجرت به نجف

بازگشت به کاشمر

سفر به دیار باقی

ولادت

آیت الله  محمد صادق سعيدي در آخرين روز سال يكهزار و سيصد و دوازده شمسي هجري مطابق با اوائل محرم يكهزار و سيصد و پنجاه و سه قمري در روستاي فرشه واقع در شمال شرقي كاشمر مجاور قريه ي نامق ، زادگاه شيخ طريقت احمد جامي كه از مشاهير عرفا است از پدري به نام غلامحسين سعيدي و از مادري به نام حاجيه زينت الله سعيدي چشم به جهان گشود.

تا سن سيزده سالگي در محضر پر بار و سرشار از محبت پدر موفق به خواندن قرآن و حفظ ادعيه ي مأثور، و فراگرفتن نصاب الصبيان و قدري از غلم صرف و نحو و آموختن و نوشتن گرديد.

هجرت به شهر كاشمر

در مدت ده سال اقامت در حوزه ي كاشمر موفق به فراگرفتن ادبيات و سطوح كامل فقه و اصول و علوم جديده مانند فيزيك و شيمي ، جبر، هندسه، و مثلثات در حدود ديپلم متوسطه و سپس تدريس مكرر ادبيات و علوم جديد و شركت و همكاري در كانون تربيت مبلغ و دريافت جوايزي از آن كانون گرديد.

هجرت به نجف

در سال 1335 توسط حضرت آيت الله امامي نوري شيخ محمد صادق سعيدي عازم نجف ميشود. در بين درسهاي خارج فقه و اصول نجف حوزه ي درس حضرت آيت الله الخويي مدظله نظر ایشان را جلب نمود. فقها و اصولا در مباحث معظم له شركت نمود و ضمنا توجه داشت كه حضور در محضر استاد هر كه باشد فقط به منظور آشنايي با نظرات خصوصي و طرز ورود و خروج به مسائل و بالآخره تقويم فكري و راهنماييهاي كلي استاد است و به قول معروف : كعبه يك سنگ نشاني است كه ره گم نشود. و عمدتا فقه تتبع و آشنايي با فتاواي ديگران و دست يابي به منابع آنها است كه بايد براي رسيدن به اين منظور كارهاي خصوصي را آغاز كرد.

يكي از روشهاي پسنديده و بديعي كه استاد شيخ محمد صادق سعيدي در فقه در پيش ميگيرد مباحثهي گروهي هفت نفره در نجف اشرف در حجره ي ايشان است كه پاشنه ي آشيل اين مباحث تا فرجام آن خود استاد بود. كه مباحث پختگي خاصي را در عرصه ي فقه براي استاد فراهم آورد.

بازگشت به کاشمر

در سال 1343 به ايران و كاشمر باز ميگردد و مورد استقبال بينظير همشهريان خود قرار ميگيرد. با در خواست آيت الله امامي در كاشمر رحل اقامت افكنده و افدام به تشكيل خانواده ميكند.

درس تفسير را به عنوان اشتغال اصلي و تدريس براي خود بر ميگزيند و تا پايان عمر هم بدان وفادار ميماند.

در سال 1362 به جهت حوادثي كه از جانب برخي از علماء قم (در فرصتي بدان اشاره خواهم كرد و به تفصيل از آن سخن خواهم گفت) كه روزگاري به عللي در كاشمر تبعيد بودهاند ناخواسته بر ايشان تحميل شده و استاد ما دنيا را با همه زيبائيهايش براي همان دنيا مداران وا مينهد و رهسپار مشهد ميشود.

درس رسائل و مكاسب و بعد هم كفايه را شروع ميكند و مورد استقبال طلاب نوجو قرار ميگيرد. ولي كيد مكاران و حاسدان اورا امان نميدهد. همان دستهاي شوم كه عرصه را در كاشمر بر استاد تنگ كرد، در مشهد نيز چنگال به گردن استاد آويختند. و اين در همان آغاز شكل گيري بحث سلمان رشدي و ارتداد او بود. كه از طرف عدهاي از مخالفين استاد، ايشان به عنوان ضد ولايت و ولايت فقيه و طرفدار سلمان رشدي و ... شايع شد. حوادث كاشمر و ماجراي ارتداد سلمان رشدي و نگرش خاص استاد نسبت به امور و مسائل، فضاي تنگ و خفقان آوري را براي ايشان فراهم ساخت. اما ايشان كه سنگ زيرين آسيا بودند هرگز از پاي در نيفتادند. درس تفسير و دروس حوزوي را همچنان به پيش ميبردند.

رحلت

وی در ۱۹ ارديبهشت سال ۱۳۷۵ در مشهد به رحمت خدا رفت و در رواق دارالزهد حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.


تهیه و تنظیم: فریادرس گروه حوزه علمیه