امام عسکری (ع)
:
خنده بيجا نشانه ناداني است .
من الجهل الضحك من غير عجب
تحف العقول ، ص 517
امام عسکری (ع)
:
از ادب همان بس كه آنچه براي خود نمي پسندي ، براي ديگران نيز مپسندي .
كفاك أدبا تجنبك ما تكره من غيرك
مسند الامام العسكري ، ص 288
امام هادی (ع)
:
شخص شكرگزار ، به سبب شكر ، سعادتمندتر است تا به سبب نعمتي كه باعث شكر شده است . زيرا نعمت ، كالاي دنياست و شكرگزاري ، نعمت دنيا و آخرت است .
الشاكر أسعد بالشكر منه بالنعمة التي أوجبت الشكر ، لأن النعم متاع و الشكر نعم و عقبي
تحف العقول ، ص 512
حضرت فاطمه (س)
:
از حضرت فاطمه زهرا ( عليها السلام ) روايت شده كه رسول خدا فرمودند : امام همچون كعبه است كه بايد به سويش روند ، نه آنكه ( منتظر باشند تا ) او به سوي آنها بيايد .
قالت فاطمة ( عليها السلام ) : قال رسول الله ( صلي الله عليه و آله ) : " مثل الإمام مثل الكعبة إذ تؤتي و لا تأتي " .
بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353
امام مهدی (عج)
:
من آخرين جانشين پيامبر هستم ، و به وسيله من است كه خداوند بلا را از خاندان و شيعيانم دور مي سازد.
أنا خاتم الأوصياء و بي يدفع الله البلاء عن أهلي و شيعتي .
بحارالأنوار ، ج 52 ، ص 30
امام رضا (ع)
:
به درستي كه خداوند ، سر و صدا و تلف كردن مال و پر خواهشي را دوست ندارد
إن الله يبغض القيل و القال و إضاعة المال و كثرة السؤال
امام کاظم (ع)
:
براي هر چيزي دليلي بايد ، و دليل خردمند تفكر است ، و دليل تفكر خاموشي .
لكل شي ء دليل ، و دليل العاقل التفكر ، و دليل التفكر الصمت
تحف العقول ، ص 406
امام صادق (ع)
:
ميان ايمان و كفر فاصله اي جز كم عقلي نيست . عرض شد : چگونه اي پسر پيغمبر ؟ فرمود : بنده خدا در حاجت خود متوجه مخلوق مي شود ، در صورتي كه اگر با خلوص نيت متوجه خدا شود آنچه خواهد در نزديكتر از آن وقت به او رسد .
ليس بين الايمان و الكفر الا قلة العقل قيل : و كيف ذاك يا ابن رسول الله ؟ قال : إن العبد يرفع رغبته الي مخلوق فلو أخلص نيته لله لأتاه الذي يريد في أسرع من ذلك .
اصول كافي ، ج 1 ، ص 32 - 33
امام باقر (ع)
:
دانشمندي كه از علمش سود برند ، از هفتاد هزار عابد بهتر است .
عالم ينتفع بعلمه افضل من سبعين الف عابد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج 75 ، ص 173
امام حسین (ع)
:
كسي كه بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد ، ديرتر به آروزيش مي رسد و زودتر به آنچه مي ترسد گرف تار مي شود .
من حاول أمرا بمعصية الله كان أفوت لما يرجو و أسرع لما يحذر.
بحار الانوار، ج 78، ص 120