آیا با این وضع می توان فخرفروشی کرد؟!
قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) مِسْكِينٌ ابْنُ آدَمَ مَكْتُومُ الْأَجَلِ مَكْنُونُ الْحُلَلِ مَحْفُوظُ الْعَمَلِ تُؤْلِمُهُ الْبَقَّةُ وَ تَقْتُلُهُ الشَّرْقَةُ وَ تُنْتِنُهُ الْعَرْقَةُ مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرَ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَه
hمير المؤمنين على (ع) فرموده است، آدمى زاده بيچاره و درمانده كه مرگش پوشيده و بيماريها و دردهايش نهان است. و كردارش در نامه عملش جمع و حفظ مىشود. پشه آزارش مىدهد و با قطره آبی كه در گلويش گیر کند، كشته مىشود و عرق بدنش او را بدبو مىسازد. آدمى زاده را که آغازش نطفه و پايانش مردار، با فخر چه كار است،. نه مىتواند خود را روزى دهد و نه مىتواند مرگ خويش را از خود براند.
