تبیان، دستیار زندگی

اگر بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل نيست . ولي اگركاري كند كه بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود.

هرگاه روزه دار بداند كه اگر در روز بخوابد، محتلم مي شود، يعني در خواب مني از او بيرون مي آيد، مي تواند در روز بخوابد. و چنانچه بخوابد و محتلم هم بشود، روزه اش صحيح است . آیت الله گلپایگانی: ولي بنابر احتياط مستحب نخوابد.

اگر روزه دار در حال بيرون آمدن مني از خواب بيدار شود، واجب نيست ازبيرون آمدن آن جلوگيري كند.

روزه داري كه محتلم شده ، مي تواند بول كند و به دستوري كه در مسأله 72گفته شد، استبرا نمايد. آیت الله گلپایگانی: اگر چه بداند به واسطه بول يا استبرا كردن ، باقي مانده مني از مجري بيرون مي آيد. ولي اگر بداند به واسطه بول يا استبرا كردن باقي مانده مني از مجري بيرون مي آيد، در صورتي كه غسل كرده باشد، نمي تواند استبرا كند.

روزه داري كه محتلم شده ، اگر بداند مني در مجري مانده و در صورتي كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل مني از او بيرون مي آيد، بنابر احتياط واجب بايدپيش از غسل بول كند.

آیت الله گلپایگانی: كسي كه مي داند كه اگر عمدا مني از خود بيرون آورد روزه اش باطل مي شود،در صورتي كه به قصد بيرون آمدن مني با كسي بازي و شوخي كند، روزه اش باطل مي شود،و بايد قضاي آن را به جا آورد، اگر چه مني از او بيرون نيايد. و اگر مني بيرون آيد، علاوه بر قضا، كفاره نيز بر او لازم مي شود. و در هر دو صورت در ماه رمضان ،بايد در بقيه روز از آنچه روزه را باطل مي كند، خودداري نمايد. اگر به قصد بيرون آمدن مني كاري بكند، در صورتي كه مني ازاو بيرون نيايد، روزه اش باطل نمي شود.

اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن مني با كسي بازي و شوخي كند، آیت الله گلپایگانی: چنانچه اطمينان دارد كه مني از او خارج نمي شود، اگر چه اتفاقا مني بيرون آيد، روزه او صحيح است . ولي اگر اطمينان ندارد، در صورتي كه مني از اوبيرون آيد، روزه اش باطل است . درصورتي كه عادت نداشته باشد كه بعد از بازي و شوخي مني از او خارج شود، اگرچه اتفاقا مني بيرون آيد، روزه او صحيح است . ولي اگر شوخي را ادامه دهد تاآن جا كه نزديك است مني خارج شود، و خودداري نكند تا خارج گردد، روزه اش باطل است .

اگر روزه دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها، به خدا آیت الله گلپایگانی: و پيغمبران و ائمه عليهم السلام عمدا نسبت دروغ بدهد، اگر چه فورابگويد دروغ گفتم يا توبه كند، روزه او باطل است . و احتياط واجب آن است كه به حضرت زهرا سلام الله عليها و به جانشينان پيغمبران گذشته هم نسبت دروغ ندهد.و پيغمبر و جانشينان آن حضرت عمدا نسبت دروغ بدهد، اگر چه فورا بگويددروغ گفتم ، يا توبه كند، روزه او باطل است . و احتياط واجب آن است كه حضرت زهرا سلام الله عليها و ساير پيغمبران و جانشينان آنان هم در اين حكم فرقي ندارند.

اگر بخواهد خبري را كه نمي داند راست است يا دروغ نقل كند، بنابر احتياط واجب بايد از كسي كه آن خبر را گفته يا از كتابي كه آن خبر در آن نوشته شده ، نقل نمايد. آیت الله گلپایگانی: پايان مسأله در رساله آيةالله گلپايگاني . ليكن اگر خودش هم خبر بدهد، روزه اش باطل نمي شود.

اگر چيزي را به اعتقاد اين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كندو بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمي شود.

اگر بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطل مي كند و چيزي را كه مي داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آن چه را كه گفته ، راست بوده ،آیت الله گلپایگانی: روزه اش باطل است و در ماه رمضان بايد تا مغرب از آنچه روزه را باطل مي كند، خودداري كند. روزه اش صحيح است .

اگر دروغي را كه ديگري ساخته عمدا به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبرنسبت دهد، روزه اش باطل مي شود، ولي اگر از قول كسي كه آن دروغ را ساخته نقل كند، اشكال ندارد.