تبیان، دستیار زندگی

فرو بردن آب دهان ، اگر چه بواسطه خيال كردن ترشي و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمي كند.

فرو بردن اخلاط سر و سينه ، تا به فضاي دهان نرسيده ، اشكال ندارد. ولي اگر داخل فضاي دهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.

اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد، آیت الله گلپایگانی: واجب است ... مي تواند به اندازه اي كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد، ولي روزه او باطل مي شود. و اگرماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند،خودداري نمايد.

جويدن غذا براي بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمي رسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمي كند. ولي اگر انسان ازاول بداند كه به حلق مي رسد، آیت الله گلپایگانی: روزه اش باطل مي شود هر چند به حلق نرسد، و بايد قضاي آن را بگيرد، واگر به حلق هم رسيده ، كفاره هم بر او واجب است . چنانچه فرو رود، روزه اش باطل مي شود، و بايدقضاي آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است .

انسان نمي تواند براي ضعف روزه را بخورد، ولي اگر ضعف او به قدري است كه معمولا نمي شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.

جماع روزه را باطل مي كند، اگر چه به مقدار ختنه گاه داخل شود و مني هم بيرون نيايد.

اگر كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و مني هم بيرون نيايد، روزه باطل نمي شود، آیت الله گلپایگانی: پايان مسأله در رساله آيةالله گلپايگاني . ولي كسي كه آلتش را بريده اند اگر كمتر از ختنه گاه را هم داخل كند، روزه اش باطل مي شود.

آیت الله گلپایگانی: اگر شك كند كه به اندازه ختنه گاه داخل شده يا نه ، كفاره بر او واجب نيست . و اگر قصد دخول داشته با علم به مفطر بودن دخول ، و دخول واقع نشده ، يا شك در آن نمايد، روزه اش باطل است ، و قضاي آن واجب است . اگر شك كند كه به اندازه ختنه گاه داخل شده يانه ، روزه او صحيح است . و كسي كه آلتش را بريده اند، اگر شك كند كه دخول شده يا نه ، روزه او صحيح است .

اگر فراموش كند كه روزه است و جماع نمايد، آیت الله گلپایگانی: يا با او جماع نمايند، به طوري كه از اختيار او خارج باشد، روزه اوباطل نمي شود. ولي چنانچه در بين جماع يادش بيايد يا در بين ، مختار شود، بايدفورا از حال جماع خارج شود، و اگر خارج نشود، روزه او باطل است . و همچنين اگرخودش از ترس ، جماع كند، روزه اش باطل مي شود. يا او را به جماع مجبورنمايند، به طوري كه از خود اختياري نداشته باشد، روزه او باطل نمي شود. ولي چنانچه در بين جماع يادش بيايد يا ديگر مجبور نباشد، بايد فورا از حال جماع خارج شود، و اگر خارج نشود، روزه او باطل است .

اگر روزه دار استمنا كند، يعني با خود كاري كند كه مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود.

اگر بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل نيست . ولي اگركاري كند كه بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود.

هرگاه روزه دار بداند كه اگر در روز بخوابد، محتلم مي شود، يعني در خواب مني از او بيرون مي آيد، مي تواند در روز بخوابد. و چنانچه بخوابد و محتلم هم بشود، روزه اش صحيح است . آیت الله گلپایگانی: ولي بنابر احتياط مستحب نخوابد.