هوش مصنوعی؛ راز جذابیت بازی‌های کامپیوتری

برای اندکی تصور کنید که یک اثر رایانه ای بسیار موفق فاقد هوش مصنوعی باشد. به طور مثال یک بازی دارای یک گرافیک بی نظیر، و یک گیم پلی فوق العاده است، اما در این بازی هوش مصنوعی دیده نمی شود. تصور کنید با یک بازی اکشن اول شخص روبرو هستید که دشمنان فقط در جای خود ثابت ایستاده اند و شما با هر درجه از سختی، بازی را بدون کوچکترین زحمتی به پایان برسانید. اینجاست که هوش مصنوعی به یک نیاز اساسی تبدیل می شود و بس !

بیشتر نوشته‌ها و مقاله‌های مربوط به هوش مصنوعی آن را دانش شناخت و طراحی عامل‌های هوشمند تعریف کرده‌اند. یک عامل هوشمند سیستمی است که با شناخت محیط اطراف خود، شانس موفقیت خود را بالا می‌برد.

بحث هوش مصنوعی در دنیای بازی های رایانه ای برای اولین بار در سال 1941 مطرح شد و در سال 1942 مورد استفاده قرار گرفت. سیستم هوش مصنوعی در یک بازی رایانه ای، به صورت کاملا فیزیکی بود. به این منظور که بازی های آرکید قدیمی که توسط سکه کار می کردند، مجهز به یک برد مخصوصی بودند که می توانست تا حدی حرکت های بازیکن را تخمین بزند و عکس العمل نشان دهد.

در سال 1951 بود که در دانشگاه منچستر  یک سیستمی ایجاد شد و  فردی به نام Dietrich Prinz با یک برنامه یا به عبارتی بهتر یک بازی “شطرنج”‌، توانست به دستاوردی فوق العاده در زمینه ی هوش مصنوعی بازی های رایانه ای برسد. این الگوریتم  ساده در واقع پایه ی اکثر الگوریتم ها در علم هوش مصنوعی امروز است.

با سپری شدن سال های متوالی و ورود به سال 1970، اولین بازی کامپیوتری بوجود آمد. این بازی شامل یک جنگنده ی فضایی و تعدادی هدف می شد که باید توسط این جنگنده از بین می رفتند. سپس بازی های دیگری در این سبک معرفی شدند که از نمونه های اولیه بهتر و پیشرفته تر بودند. بازی هایی هم چون Star Trek از جمله ی این بازی هاست.

سال 1972، سال طلایی در دنیای بازی های رایانه ای آرکید نام گرفت و شرکت های بازی سازی تازه وارد هم چون Atari و Taito برای ساخت بازی های خود از تجربه های قبل و الگوریتم های هوش مصنوعی ابتدایی استفاده می کردند. بالاخره با آغاز سال 1978 و انتشار بازی محبوب و فوق العاده Space Invaders بازی های رایانه ای آرکید به اوج محبوبیت خود رسیدند. این بازی شامل مراحل بسیار سختی بود که همه ی آنها از هوش مصنوعی قابل تحسین بازی نشات می گرفت.

یکی از فرمول های ساده در خصوص هوش مصنوعی (در دنیای روبوتیک و هم چنین بازی های رایانه ای) عمل و عکس العمل است.

در کتاب ریچ، واکنش ها و اکشن ها به دو قسمت تقسیم بندی شده اند:

1. Single- Action- Problem

- مسائلی که عامل با انجام دادن یک عمل از بین عملهای ممکن بتواند به هدف برسد.

2. Multiple- Action- Problem

- مسائلی که در آن ها عامل برای رسیدن به هدف نیاز به انجام چند عمل پی در پی داشته باشد که این مسائل سخت تر هستند.

مثلاً در عامل راننده تاکسی: قبل از شروع حرکت، عامل یک درخت از مسیرها می سازد و سپس مسیری را که مسافر را از مقصد به هدف می رساند انتخاب می کند. در این بین عامل حرکت با موانع برخورد می کند و باید بتواند حدس بزند که پس از برخورد به مانع از کدام جهت حرکت کند که در مسیرش مانعی دیده نشود. این یکی از ابتدایی ترین و ساده ترین مثال هاست که می توان از آن نتایج زیادی را گرفت. تصور کنید که در یک روز بارانی قرار است این ماشین مسافری را (با در نظر گرفتن موانع) به مقصد برساند.

اگر باران شروع شود، عامل میتواند دانش خود را در مورد چگونگی کیفیت ترمز به هنگام سازد. این فرآیند به طور خودکار باعث می گردد که تمامی رفتارهای مربوط برای وفق دادن با شرایط جدید تغییر پیدا کنند.

برای عامل واکنشی، ما مجبور به دوباره نویسی تعداد زیادی قوانین شرط-عمل خواهیم بود.

پس ببینید، چند درصد احتمالش وجود دارد که اتفاق های غیر قابل پیش بینی رخ دهد. شما پس از هر بار آزمایش و تحلیل ها، باید خط های جدیدی را به لیست الگوریتم و برنامه ی خود اضافه کنید.

این مثال کمرنگ ترین نقطه در دنیای هوش مصنوعی که صرفا جهت یک آشنایی مقدماتی با این قضیه بود. هوش  مصنوعی در یک دیدگاه کلی به سه بخش نرم افزای، سخت افزاری و ترکیبی از این دو، تقسیم بندی شده است. در علم روبوتیک می توان یک دیدگاه کلی از این موضوع را بدست آورد، اما هدف اصلی من در این مقاله نشان دادن اهمیت هوش مصنوعی در بازی های رایانه ای و دنیای برنامه نویسی است.

در سبک های مختلف بازی های رایانه ای هوش مصنوعی درجه ی پیچیدگی مختلفی دارد. بازی هایی در سبک استراتژیک، از سخت ترین الگوریتم در هوش مصنوعی استفاده می کنند و بازی های شبیه سازی شده نیز از یک ماژول آماده. از بهترین نمونه های هوش مصنوعی در بین بازی های رایانه ای می توان به بازی Red Alert اشاره کرد. بازی هایی هم چون Call of Duty Modern Warfare 3  و  Bioshock نیز دارای یک هوش مصنوعی قابل تحسین هستند.

هیچ وقت فراموش نمی کنم لحظه هایی را که با یک Big Daddy در بازی Bioshock درگیر می شدم و به جای ادامه ی بازی، نظاره گر عکس العمل های هوشمندانه ی او در بازی بودم.

منبع : ictportal