امروزدرتاریخ(1اردیبهشت86)

امروز ، یکم اردیبهشت ماه 1386 هجری شمسی ، برابراست با 3 ربیع الثانی 1428 هجری قمری و 21 آوریل 2007 میلادی . رویدادهای مهمی که در طول تاریخ ، درچنین روزی ، بوقوع پیوسته از این قرارند:

درگذشت سلطان محمود غزنوی

1007 سال پیش درچنین روزی در سال 421 قمری ، ابوالقاسم محمود بن سبکتکین ، ملقب به سیف‌الدوله، یمین‌الدوله و امین‌الملة و غازی و مشهور به «سلطان محمود غزنوی» ،  سومین حاكم سلسله غزنوی از دنیا رفت .

سلطان محمود که اولین پادشاه مستقل و بزرگ‌ترین فرد خاندان غزنوی است ، به دلیری و بی‌باکی و کثرت فتوحات و شکوه دربار در تاریخ اسلام بسیار مشهور شده مخصوصاً غزوات او در هند و غنایمی که از آنجا آورده‌است.

او در سال 387 هجری پس از شكست برادرش اسماعیل حكومت را بدست گرفت و 2سال بعد با غلبه بر عبدُالملك بن نوح سامانی بر تمامی خراسان استیلا یافت . سلطان محمود غزنوی به تدریج سرزمینهای مجاور را ضمیمه قلمرو خود ساخت . او دوازده بار به سرزمین هندوستان لشكركشی كرد اما سرانجام قبل از رفتن به ری به واسطه لشكركشی های متعدد طی 33 سال حكومتش؛ و ابتلا به بیماری سل از پای درآمد و در 51 سالگی از دنیا رفت .

اجتماع علما و شعرا در دستگاه محمود غزنوی و اشعار و کتبی که به نام او ترتیب یافته نام او را در اطراف عالم معروف کرده‌است. معروفترین شاعران دربار او عبارت بودند عنصری بلخی، فرخی سیستانی، عسجدی مروزی، زینتی، فردوسی طوسی، منشوری سمرقندی، کسائی مروزی و غضائری رازی که بزرگ‌ترین و نامورترین آنان همان فردوسی طوسی است. و از دانشمندان دستگاه محمودی هیچ کسی جلیل‌القدرتر و بزرگوارتر از ابوریحان بیرونی نیست. از وزیران نامی دستگاه سلطان محمود این اشخاص بوده‌اند: فضل بن احمد اسفراینی، ابوالقاسم احمد بن حسن میمندی و ابوعلی حسن بن محمد بن میکال معروف به حسنک وزیر. دبیر مخصوص دربار سلطان‌محمود ابونصر مشکان بوده‌است.

سلطان‌محمود در مذهب حنفی تعصبی مفرط داشت. محمد بن عبدالکریم شهرستانی در ملل و نحل می‌نویسد گویا کرّامی بوده‌است (بل قطعاً) و یکی از مردم خراسان موسوم به عبداللهین کرام به زهد ریائی و حیله و تزویر جمعی کثیر را تابع مذهب خود گردانید و از جمله? اتباع او یکی سلطان محمود بود که بلای عظیمی شد برای شیعه و اهل کلام. به علت تعصب شدید محمود، گروه کثیری از اسماعیلیه در ماوراءالنهر و خراسان و ری کشته شدند و یاران مجدالدولة به جرم معتزلی بودن از دم شمشیر گذشتند و قسمت اعظم کتابخانه? نفیس مجدوالدولة طعمه? آتش سلطان محمود شد.

درگذشت و روز بزرگداشت سعدی علیه الرحمه

715 سال پیش در چنین روزی در سال 1292 میلادی ، مشرف الدین مصلح ابن عبدالله  سعدی شیرازی  در شیراز وفات یافت.

سعدی درسال 606 ه ق در  شیراز متولد شد . پدرش در دستگاه دیوانی اتابک سعد بن زنگی، فرمانروای فارس شاغل بود . او دانش های نخستین را در زادگاهش آموخت . پس از درگذشت پدر، سعدی در حدود 620 یا 623 قمری از شیراز برای تحصیل به مدرسه? نظامیه? بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌های امام محمد غزالی بیشترین تأثیر را پذیرفت (سعدی در گلستان غزالی را «امام مرشد» می‌نامد). غیر از نظامیه، سعدی در مجلس درس استادان دیگری از قبیل شهاب‌الدین سهروردی نیز حضور یافت و در عرفان از او تأثیر گرفت. معلم احتمالی دیگر وی در بغداد ابوالفرج بن جوزی بوده است که در هویت اصلی وی بین پژوهندگان (از جمله بین محمد قزوینی و محیط طباطبایی) اختلاف وجود دارد.

سعدی به مسافرت علاقه بسیار داشت و نیمی از عمر خود را در سیر و سفر سپری کرد. او پس از یک مسافرت طولانی که حدود چهل سال به طول انجامید به شیراز بازگشت و مشغول تالیف و تصنیف شد . دیوان اشعار  (  کلیات )  ، بوستان و گلستان سعدی (در بحر متقارب) از مهمترین آثار اویند .

مقام سعدی نزد اهل ادب تا بدانجاست که به وی لقب استاد سخن داده‌اند .

محمدعلی فروغی درباره? سعدی می‌نویسد:

«اهل ذوق اِعجاب می‌کنند که سعدی هفتصد سال پیش به زبان امروزی ما سخن گفته است ولی حق این است که [...] ما پس از هفتصد سال به زبانی که از سعدی آموخته‌ایم سخن می‌گوییم».

ضیاء موحد درباره? وی می‌نویسد:

«زبان فارسی پس از فردوسی به هیچ شاعری به‌اندازه? سعدی مدیون نیست».

زبان سعدی به «سهل ممتنع» معروف شده است، از آنجا که به نظر می‌رسد نوشته‌هایش از طرفی بسیار آسان‌اند و از طرفی دیگر گفتن یا ساختن شعرهای مشابه آنها ناممکن.

یک نمونه از غزلیات سعدی:

وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها      بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها

گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل      تا یاد تو افتادم از یاد برفت آن‌ها

ای مهر تو در دل‌ها وی مهر تو بر لب‌ها   وی شور تو در سرها وی سر تو در جان‌ها

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم   بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

...

گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش   می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها

همه ساله چنین روزی به عنوان روز بزرگداشت سعدی علیه الرحمه در کشور گرامی داشته می شود .

تولد امانوئل کانت

283 سال پیش در چنین روزی در سال 1724 میلادی امانوئل کانت فیلسوف بر جسته آلمانی به دنیا آمد .

ایمانوئل کانت یکی از بزرگترین فلاسفه غربی امروزه به شمار می رود.کونیگسبرگ آلمان در خانواده ای مسیحی متولد شد.خانواده او9 فرزند داشتند که 4 آنها کانت بود.او در سن هشت سالگی به اصرار پدر به دست کشیشی به مدرسه کونیگسبرگ رفت .او تا دانشگاه در این مرسه سخت و خشک مذهبی درس خواند و این خود پایه ای شد برای فلسفه های او .او بعد از چند سال تدریس خصوصی به دانشگاه رفت و شروع به سخنرانی های متعدد نمود او کتابهایی در این سالها در زمینه ریاضیات و دینامیک نوشت و چاپ کرد.او بعد از به چاپ رساندن کتابهایی در زمینه کیهان به فلسفه روی آورد.سرانجام وی در 12 فوریه 1804 میلادی درگذشت. در مراسم تشییع جنازه او، مردم از شهرهای مختلف آلمان گرد آمدند تا به استادی بزرگ ادای دین نمایند.

درگذشت مارک تواین نویسنده و منتقد امریکایی

263 سال پیش درچنین روزی در سال1744میلادی ، «مارك تواین» نویسنده و منتقد اِمریكایی در75سالگی درگذشت.

«ساموئل لنگهورن كلمنس» متخلص به «مارك تواین» در 30 نوامبر 1835 در فلوریدا در خانواده اى باایمان دیده به جهان گشود.

به فاصله كمى پس از تولد «مارك» خانواده به «هاینبال» مهاجرت كردند و دوران كودكى و نوجوانى «مارك» در این منطقه سپرى شد. در دوران تحصیلات ابتدایى شاگردى متوسط بود اما به قول خودش هیچ دانش آموزى در هجى كردن كلمات به پایش هم نمى رسید. «مارك» در سال 1847 پدر خود را از دست داد و براى شاگردى نزد یك نقاش رفت و در عین حال براى نشریه «ژورنال» نیز به عنوان خبرنگار آغاز به كار كرد. از سال 1857 «مارك تواین» موفق شد با اخذ گواهینامه به عنوان قایقران در رودخانه مى سى سى پى مشغول به كار شود و اینجا بود كه تخلص ادبى معروف خود «مارك تواین» را از اصطلاحى با همین تلفظ الهام گرفت كه قایقرانان براى درك عمق رودخانه از آن استفاده مى كردند. در سال 1861 «مارك تواین» به ویرجینیا كه والدینش اصالتاً اهل آنجا بودند نقل مكان كرد و به عنوان سردبیر نشریه «تریتوریال اینتر پرایز» مشغول به كار شد. در روز سوم فوریه 1863 بود كه تخلص ادبى «مارك تواین» متولد شد. او سفرنامه طنزآمیزى را كه به رشته تحریر درآورده بود با این تخلص امضا كرد.

در سال 1866 «تواین»  به عنوان روزنامه نگار سفرى به «هاوایى» داشت و یادداشت هاى بسیارى از اتفاقات و رویدادهاى این سفر جمع آورى  كرد. پس از آن سفرى به فرانسه و ایتالیا داشت و تجربیات خود را در كتابى با نام «بى گناهان فرنگ» ذكر كرد و پس از انتشار به سرعت به اثرى محبوب در میان آمریكاییان و اروپاییان بدل شد. «تواین» معمولاً براى نوشتن به مسافرت هاى متعددش رجوع مى كرد و شاید به همین دلیل است كه آثارش حال و هواى سفرنامه دارد كه نمونه بارز آن «ماجراهاى تام سایر» است كه به سال1876 به چاپ رسید. موفقیت اولین كتاب «تواین» تا حدى او را از لحاظ مالى تامین كرد و او توانست با «اولیویا لنگدن» پس از فرستادن 189 نامه عاشقانه ازدواج كند كه زنى خانواده دوست بود و خود را وقف حفاظت و مراقبت از شوهر و خانواده اش كرده بود. یك سال پس از ازدواج به هارتفورد مهاجرت كردند و غیر از مسافرت هاى گاهگاهى كه به خارج از كشور داشتند تا سال 1891در این مكان ماندند. در این زمان «تواین» سخنرانى هاى متعددى در ایالات متحده و انگلستان در زمینه ادبیات انجام مى داد و در خلال همین دوران هم آثار درخشان خود را خلق كرد كه «ماجراهاى تام سایر»، «شاهزاده و گدا»، «زندگى در ساحل رودخانه مى سى سى پى» و «هاكلبرى فین» از آن جمله اند. «تواین» داستان «شاهزاده و گدا» را درباره ادوارد ششم پادشاه انگلستان نوشت و آن را به «دختران خوش اخلاق و مهربان خود، سوزى و كلارا» تقدیم كرد. «زندگى در ساحل رودخانه مى سى سى پى» نقد و حمله اى تند است بر تاثیر «سر والتر اسكات» كه «رمانتیسم» او به زعم «تواین» «ضررى بى پایان» را به ادبیات جهان تحمیل كرده است و اما «هاكلبرى فین» كه یك ادیسه آمریكایى است و داستان «هاك» و دوستش «جیم» یك برده فرارى است و جالب است بدانید كه این اثر هم طراز آثار و كتاب هاى نویسندگانى همچون «دیكنز»، «استیونسون» و «سارویان» قرار دارد. یكى از بزرگترین دستاوردهاى «تواین» در داستان «هاكلبرى فین» شیوه نوین و بسیار برجسته روایت داستان است كه در نوع خود یك انقلاب محسوب مى شود. او آنقدر در روایت داستان ظریف و دقیق عمل مى كند كه بدون ذكر مشخصات ظاهرى و تنها با تنظیم و انتخاب نوع جملات حتى رنگ پوست قهرمانان را تصویر مى كند.

او كه به تلفظ و نحوه اداى كلمات و جملات بسیار دقیق و حساس بود موفق شد نوع جدیدى از گفتار محاوره اى را براى داستان نویسى آمریكا معرفى كند. «ارنست همینگوى» در اثر خود به نام «تپه هاى سبز آفریقا» مى نویسد: «تمام ادبیات نوین آمریكا از یك كتاب سرچشمه مى گیرد و آن «هاكلبرى فین» اثر «مارك تواین»  است.»

او در سال 1904 همسرش را در طول اقامتشان در فلورانس از دست داد و دختر دومش نیز نابینا شد و اندوه «تواین» از این به بعد در آثارش هویدا است، او كه ذاتاً به زندگى خوشبین بود پس از این اتفاقات دچار سرخوردگى شدیدى شد. این نویسنده بزرگ در 21 آوریل 1910 دیده از جهان فرو بست.

زادروز فردریك فروبل ، موسس کودکستان های تازه

225 سال پیش در چنین روزی در سال 1782 میلادی ، "فردریك فروبل" آلمانی موسس كودكستانهای تازه ( كیندرگارتن) به دنیا آمد .

فروبل كسى بود كه اولین كودكستان جهان را براى كودكان زیر 6 سال با نام «باغ كودكان» در سال 1837 راه اندازى كرد.

او قبلاً به مدت دو سال در مدرسه پستالوزى اشتغال داشت. هدف او از تأسیس كودكان در واقع ایجاد محیطى شاد براى كودكان بود و آموزش كودكان را براساس بازى به گونه اى عملى به اجرا درآورد. فروبل برخلاف متقدمین یك معلم و از نزدیك با نیازهاى كودكان آشنا بود. او سالها به آموزش كارهاى دستى مانند نقاشى و آبرنگ را به امرى رایج تبدیل نمود. فروبل فرد خلاقى بود كه الگوهاى كارى بسیار كودكان پرداخت، به آواز و بازى دسته جمعى بچه ها در باغ كودكان اهمیت مى داد، براى آنها شعر و قصه مى گفت وانجام جذابى را ابداع كرد و در حال حاضر مهدكودك ها وكودكستان هاى دنیا متأثر از الگوهاى یادگیرى او هستند. فروبل بر این باور بود كه كودك مثل گل لطیف است و همچنانكه گل نیاز به باغبان دارد، یك كودك هم نیازمند عطوفت، مهربانى و محبت است.

وی همچنین در كتاب تاریخ عمومی آموزش و پرورش نوشت كه ایرانیان قرن ششم پیش از میلاد مبتكر ایجاد كودكستان و دبستان برای كودكان و نوجوانان پسر بودند كه در آنها به پرورش توجه بیشتر می شد و از جمله راستگویی، نیت خوب داشتن و كار خوب انجام دادن، احترام به سالخوردگان، دفاع از وطن، تیراندازی، سواری، شنا و كوهنوردی تدریس می شد.

او در سال 1852میلادی درگذشت .

درگذشت حاج میرزا ابوالقاسم كلانتری

136 سال پیش درچنین روزی در سال 1292 قمری ، حاج میرزا ابوالقاسم كلانتری یكی از علمای مشهور شیعه در قرن سیزدهم هجری در تهران بدرود حیات گفت . او فقیهی اصولی و عالمی برجسته در علوم نقلی و عقلی بود . وی درآغاز تحصیل مدتها از محضر درس آیت الله نوری استفاده كرد و سپس در عتبات عالیات از علمای حوزه عراق همچون شیخ مرتضی انصاری بهره مند گردید؛ و به مقام اجتهاد نائل آمد . آیت الله كلانتری از مشاهیر علمای تهران بشمار می رفت به همین دلیل از نفوذی خاص در میان مردم برخوردار بود . او در اعتلای مذهب و نشر احكام الهی كوشش بسیار می كرد . از آثار مهم این عالم فرزانه می توان به مطارحُ الانظار در شرح مسائل حلال و حرام اشاره كرد . وی در صحن مطهر حضرت عبدالعظیم به خاك سپرده شده است .

درگذشت ملک الشعرا بهار

56 سال پیش درچنین روزی در سال1330 شمسی ، میرزا محمد تقی بهار، ملقّب به ملك الشّعراء و متخلص به بهارشاعرو نویسنده توانای ایران و ازرجال سیاسی این مرزو بوم بدرود حیات گفت.

محمدتقی در مشهد به دنیا آمد. او فرزند میرزا محمدکاظم صبوری بود که قبل از وی لقب ملک‌الشعرا داشت. پس از مرگ صبوری در سال 1332 ه‍. ق. منصب وی و لقب ملک‌اشعرا به دستور مظفرالدین شاه قاجار به محمدتقی هجده‌ساله رسید. در دوران استبداد صغیر در سال 1328 ه‍.ق. بهار به مشروطه‌طلبان خراسان پیوست و در انتشار روزنامه? خراسان با آنان همکاری کرد. وی شعرهایی را در این روزنامه چاپ می‌کرد، از جمله شعر معروف «کار ایران با خداست» با مطلع «با شَهِ ایران ز آزادی سخن گفتن خطاست». این روند تا فتح تهران در 1 رجب 1327 ه‍. ق. (28 سرطان 1288) به‌دست مشروطه‌طلبان و استعفای محمدعلی شاه ادامه یافت.

پس از فتح تهران، بهار نویسندگی را نیز شروع کرد و اولین مقالات سیاسی و اجتماعی‌اش در طوس با امضای «م. بهار» و بعضی از مقالاتش نیز بدون امضا در حبل‌المتین چاپ کلکته منتشر شد.

بهار در 1328 ه‍. ق. در مشهد روزنامه? نوبهار را که نظرات حزب دموکرات را که در همان سال راه‌اندازی شده بود منتشر می‌کرد، تأسیس کرد. بهار هم‌زمان به عضویت کمیته? ایالتی این حزب انتخاب شد. به‌گفته? خود بهار، در روزنامه? نوبهار (و بعد از آن تازه‌بهار)، برنامه‌اش «مخالفت با بقای قوای روسیه در ایران و مخاصمه با سیاست آن دولت بود». نوبهار به‌دستور کنسول روسیه توقیف شد و بهار بلافاصله روزنامه? جدیدش تازه‌بهار را منتشر کرد. اما تازه‌بهار هم در محرم 1330 ه‍. ق. به‌دستور وثوق‌الدوله وزیر خارجه? وقت تعطیل شد. بهار و نه نفر از اعضای حزب دموکرات را نیز دست‌گیر کرده و به تهران فرستاندند.

یک سال بعد ملک‌الشعرا دوباره به مشهد برگشت و با اجازه? نیرالدوله والی خراسان دوباره روزنامه? نوبهار را راه‌اندازی کرد. ولی به‌علت محدودیت‌های سیاسی این بار در زمینه? مسائل اجتماعی، اخلاقی، و دینی می‌نوشت. بهار یک سال در نوبهار کار کرد و پس از آن، تقریباً هم‌زمان با آغاز جنگ جهانی اول، به نمایندگی دوره? سوم مجلس شورای ملی، از درجز و کلات و سرخس، انتخاب شد. نوبهار مجدداً از طرف کنسولگری‌های روسیه و بریتانیا توقیف شد و بهار از راه روسیه به تهران رفت.

در تهران اعتبارنامه? بهار برای وکالت مجلس با مخالفت روبرو شد ولی پس از شش ماه بالاخره قبول شد. بهار روزنامه? نوبهار را این بار در تهران دوباره راه‌اندازی کرد که بعد از ماجراهایی مجدداً توقیف شد و بهار به خراسان تبعید شد.

پس از انقلاب روسیه و شکوفایی مجدد احزاب در ایران، بهار دوباره به تهران برگشت و دوسال پیاپی نیز به عضویت کمیته? مرکزی حزب دموکرات انتخاب شد. در این دو سال بهار انجمن ادبی دانشکده و مجله‌? ادبی‌ای با همین نام دایر کرد و نوبهار را نیز مجدداً برای مدتی راه انداخت. طبق گفته? خود وی، در این دوران به این نتیجه رسید که باید به‌جای روش‌های قبلی‌اش، به ایجاد یک دولت مقتدر مرکزی کمک کند.

با ظهور سردار سپه (رضاشاه پهلوی بعدی) و وعده? جمهوری‌اش، بهار با سردار سپه همراه شد ولی پس از مدتی «سر و کله? دیکتاتوری عظیمی را از پشت پرده» دید و انتقاد از دولت سردار سپه را شروع کرد. بهار از قول سردار سپه (پس از روی گرداندن بهار از وی) می‌نویسد: «من ملک را خیلی دوست داشته‌ام ولی خود او نخواست از من استفاده کند».

با باز شدن مجلس پنجم که بهار در آن نماینده? ترشیز است، فرار احمدشاه، و فرمانروایی کامل سردار سپه بر ایران، بهار به مخالفت‌های خود ادامه می‌دهد . در نتیجه به مجلس مؤسسان که اکثر نمایندگان مجلس پنجم در آن عضوند دعوت نمی‌شود. در مجلس ششم بهار برای آخرین بار و این بار از تهران به نمایندگی انتخاب شد و با پایان این دوره از زندگی سیاسی کناره‌گیری می‌کند.

از 1305 ه‍.ش. تا 1320 ه‍.ش. بهار دوبار زندانی می‌شود و یک بار نیز به مدت یک سال به اصفهان تبعید می‌شود. در همین درگیری‌ها دیوان اشعارش که در چاپخانه? مجلس چاپ شده بود ولی توزیع نشده بود توسط شهربانی ضبط می‌شود و بعد از شهریور 1320 ش. از 280 صفحه? اولیه تنها 140 صفحه پیدا می‌شود. کارهای دیگر بهار نیز، غیر از تاریخ سیستان، مجمل التواریخ، سبک‌شناسی، و چند کتاب درسی، در انبار وزارت فرهنگ مفقود یا «مندرس» می‌شود. وی در 1323 پس از کنار رفتن رضاشاه پهلوی کتاب تاریخ مختصر احزاب سیاسی را چاپ کرد و در آن به انقراض قاجاریه و روی کار آمدن رضاشاه پرداخت.

اشعاربهارزبان حال مردم، و نماینده افكارو آمال توده آزادیخواه بود و او با سروده هایش ازاوضاع مملكت و امورسیاسی آن دوره انتقاد می كرد.

درگذشت سهراب سپهری

27 سال پیش درچنین روزی در سال1359 شمسی ، سهراب سپهری شاعرو نقاش معاصرایران روی درنقاب خاك كشید.

او در سال  1307 در خانواده ای  اهل شعر و نقاشی به دنیا آمد. تا پانزده سالگی در شهر کاشان به سر برد و روح خود را در زیبایی های این شهر سنتی و زیبا جلا داد. وابستگی های روحی  او به مایه های جاودانه  شهر کاشان به خوبی در آثار ادبی و هنری بعدی او  نمایان است. چنانکه شعر صدای پای آب را با الهام از قریه چنار واقع در حد واسط کاشان و مشهد اردهال سرود و دهکده زیبای گلستانه  واقع در اطراف کاشان الهام بخش او در سرودن شعر گلستانه شد.

سپهری در همین دوران به مطالعه آثار نویسندگان و شعرای برجسته جهان چون لامارتین، گوته، امیل زولا، شاتوبریان و هوگو پرداخت.

سهراب دركاشان معلم بود اما روح بی قرارش او را ازادامه كاربازداشت و بعد ازسفربه تهران به طراحی و نقاشی پرداخت و پس ازچند سال دراین زمینه های هنری صاحب سبكی ویژه و ممتازشد.

سپهری در سال 1330 نخستین مجموعه ی شعر نیمایی خود را به نام « مرگ رنگ » انتشار داد. در سال 1332 از دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و به دریافت نشان درجه ی اول علمی نیز نایل آمد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و نیز دومین مجموعه ی اشعار خود را با عنوان « زندگی خواب ها » منتشر کرد. آنگاه به تاسیس کارگاه نقاشی همت گماشت. در آذر 1333 در اداره ی کل هنرهای زیبا ( فرهنگ و هنر ) در قسمت موزه ها شروع به کار کرد و در ضمن در هنرستان های هنرهای زیبا نیز به تدریس می پرداخت. در مهر 1334 ترجمه ی اشعار ژاپنی از وی در مجله ی « سخن » به چاپ رسید. در مرداد 1336 از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. ضمنا در مدرسه ی هنرهای زیبای پاریس در رشته ی لیتوگرافی نام نویسی نمود. وی همچنین کارهای هنری خود را در نمایشگاه ها به معرض نمایش گذاشت. حضور در نمایشگاه های نقاشی همچنان تا پایان عمر وی ادامه داشت. وی سفرهای متعدد دیگری به کشورهای جهان نمود.

همچنین نقاشی های سهراب درنمایشگاههای داخلی و خارجی جوایزارزنده ای به دست آورده اند. ازسهراب سپهری آثاردیگری چون «حجم سبز، صدای پای آب ، شرق اندوه ، آوار آفتاب ، مسافر، و زندگی خوابها» نیزبه یادگارمانده است.

از میان اشعار او ، صدای پای آب شاید از هر سروده دیگر آینه اندیشه و احساس سپهری می باشد. در این جا قسمتی از شعر بلند صدای پای آب را می خوانیم:

اهل کاشانم

روزگارم بد نیست.

تکه نانی دارم, خرده هوشی, سر سوزن ذوقی.

مادری دارم, بهتر از برگ درخت,

دوستانی بهتر از آب روان,

خدایی که در این نزدیکی است.

لای این شب بوها, پای آن کاخ بلند........

درگذشت صدرُ الدّین بَلاغی نویسنده و خطیب برجسته ایرانی

13 سال پیش درچنین روزی در سال1373شمسی ، صدرُ الدّین بَلاغی نویسنده و خطیب برجسته كشورمان درگذشت.

سید صدر الدین بلاغى در سال 1290 شمسى در نایین در میان خانواده‏اى روحانى به دنیا آمد و دوران كودكى و نوجوانى را در شهر خود، زیر نظر پدر بزرگوارش كه از علماى معروف و مدرسین مشهور نایین بود تربیت شد و تعلیم یافت.

سید صدرالدین بلاغى پس از تحصیل مقدمات در خدمت چنین پدر والامقامى و آشنایى با مبانى علوم اسلامى به اصفهان و شیراز رفت و مدت 20 سال تمام به تحصیل علوم منطق، فلسفه، اصول، فقه و حدیث در نزد اساتید بزرگ مشغول شد و سپس در سال 1318 از شیراز به مشهد مقدس رفت و مدت دو سال در آن سامان ضمن تعلیم و تدریس به ایراد سخنرانى در مجامع و محافل مذهبى پرداخت و از سال 1320 به تهران آمد و به تبلیغ و ارشاد در مساجد و محافل اسلامى مشغول شد و در همین دوران بود كه همانند مرحوم آیة اللَّه طالقانى و دیگران گفتارهاى مذهبى وى از « رادیو » پخش مى‏گردید... از این هنگام تا آغاز مبارزات سیاسى - اجتماعى ملى شدن صنعت نفت به نشر اندیشه اسلامى در محافل گوناگون و تألیف و نشر مقالات و كتابهاى آموزنده اهتمام ورزید و در جریان ملى شدن صنعت نفت، صدر بلاغى در صدر مبارزین در كنار رهبرى مذهبى - ملى نهضت، حركت مى‏كرد و از همان زمان، به عنوان نماینده مرجع عالیقدر مرحوم آیة اللَّه بروجردى به فعالیت خود ادامه مى‏داد.

پس از شكست نهضت ملى، مرحوم استاد صدر بلاغى بیشتر به كار فرهنگى - ارشادى پرداخت و در همین راستا به دستور آیة اللَّه بروجردى و به عنوان نماینده ویژه ایشان به اروپا و آمریكا اعزام شد و در آن دیار به تبلیغ اسلام همت گماشت.

در این خصوص آیة اللَّه بروجردى در نامه‏اى از سفر ایشان به خارج اظهار خوشنودى نموده و مى‏نویسد كه این قبیل سفرها را موجب توسعه و تقویت دیانت مقدسه اسلام مى‏داند.

پس از مراجعت از سفر خارج استاد صدر بلاغى بیشتر به كار فرهنگى و روشن ساختن ذهن و فكر نسل جوان پرداخت و در همین راستا علاوه بر سخنرانیهاى پربها در حسینیه ارشاد و دیگر محافل، تألیفات و آثار پرارجى از خود به یادگار گذاشت كه همواره مورد استفاده خواهد بود.

ازصدرُ الدّین بلاغی آثارتألیفی نیزباقیست كه ازآن میان «محمد)ص( پیامبررحمت ، عدالت و قضا در اسلام ، ترجمه صحیفه سجادیه ، و قصص قرآن» را می توان نام برد.

روز زمین پاک

همه ساله چنین روزی به عنوان روز زمین پاک در کشور های مختلف جهان گرامی داشته می شود .

منابع:

مهر

ویکی پدیا

صدا و سیما

روزنامه شرق

روزنامه ایران

خبرگزاری میراث فرهنگی

کتاب زبان و ادبیات فارسی دوره پیش دانشگاهی

سایت مشاهیر

سایت آوای آزاد

پایگاه اطلاع رسانی استاد خسروشاهی