تبیان، دستیار زندگی
40 تا 1649 . گالری نقاشی های  رامبراند، از سال 1650تا1659 . گالری نقاشی های  رامبراند، از سال 1660تا1669 . گالری نقاشی های رامبراند قبل از سال 1639 . گالری پرتره از رامبراند . شناسنامه تابلوها ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

. گالری نقاشی های رامبراند، از سال 1640 تا 1649

. گالری نقاشی های  رامبراند، از سال 1650تا1659

.

گالری نقاشی های  رامبراند، از سال 1660تا1669. گالری نقاشی های رامبراند قبل از سال 1639

.

گالری پرتره از رامبراند. شناسنامه تابلوها

زندگی نامه رامبراند Rembrandt Van Rijn

در هنر او، یک قلم، یک خط و یک ضربه قلم مو، عاری از معنا نیست، و آنچه چهره وی را از تمام معاصرینش بسیار درخشانتر می کند، اتحادی است که در بیان شکل و اندیشه وی وجود دارد.

«رامبراند» خالق بزرگ در هنر نقاشی در 15 ژوئیه سال 1606 میلادی در «لید» متولد گردید، و در روز سه شنبه 4 اکتبر سال 1669 در «آمستردام» وفات یافت.

در سال 1620 میلادی در «اونیورسیته» زادگاهش در رشته ی هنرهای زیبا نام نویسی کرد و پس از سه سال تحصیل در  زمینهی نقاشی نزد «پیتر کاستمن»  به آمستردام رفت. در سال 1632 تصاویر دروس تشریح پروفسور «تولپ» را نقاشی نمود. نقاش جوان، در 22 ژوئن سال 1634 با دو شیزه ای از یک فامیل اشرافی به نام «ساسکیاوان ادی لن بورک» ازدواج کرد و در آمستردام از شهرهای هلند ساکن گردید.

کارهای نقاشی محصول سال 1635 وی در موزه های «درسه» و«بوکینگهام پالاس» نگاهداری می شوند.

رامبراند در این ایام کلکسیونی از اشیاء هنری را در طبقه ی فوقانی خانه اش تهیه کرده بود و سالن این طبقه را تبدیل به آتلیه کرده بود، که «کرورست ملیک» و «فیلیپ کوتینک» در آن کار می کردند.

وی سری تا بلوهای «گشت شبانه» را در سال 1642 ترسیم نموده است. این تابلوها اگر چه بعضی از هنرمندان را به تعجب وا داشت و به مذاق مردم عادی، کاسب ها و کارمندان جزء دولت و خانم های آرایش کرده خوش نیامد و مشتری ها و حتی شاگردان وی از گرد او پراکنده شدند، ولی تنها دوستی که او را فراموش نکرد «ژان سیز» شاعر بود که بعدها شهردار آمستردام شد.

پس از چندی رامبراند به علت گشاده دستی مقروض شد و ناچار به فروش کلکسیون خود گردید. در 5 ژوئن همان سال همسر وی درگذشت و از این پس رامبراند برای خود و احساس عمیق خویش نقاشی می  کرد.

در هنر رامبراند آنچه را که باید به حساب گرفت اعجاز اوست، زیرا یک هنرمند هر چقدر هم چیره دست باشد نمی تواند یکباره از یک انتها به انتهای دیگر هنر خود بگریزد، آن هم با تمام نفوذ محیط و زمان خود، زمانی که دیگر با گذشته تطبیق نمی کند، هنر وی با قرن هفدم متفاوت و متضاد می گردد. با کلاسیک «پوسن» و بی قاعدگی «روبنس» در این هنگام رامبراند با تمام احساسش جلوه گیری می کند.

در هنر او، یک قلم، یک خط و یک ضربه قلم مو، عاری از معنا نیست، و آنچه چهره وی را از تمام معاصرینش بسیار درخشانتر می کند، اتحادی است که در بیان شکل و اندیشه وی وجود دارد.

هنر او برتر از زیبایی و برتر از واقعیت و از نو، نوتر است.