افسون زرق و برق بازیگری نشدم

گفت و گو با عباس غزالی درباره کارنامه اش ؛از «وضعیت سفید» تا «اعترافات ذهن خطرناك من»

بهانه اصلی گفت و گو «حانیه» است كه هفته پیش پخش آن به پایان رسید. غزالی در این سریال نقشی متفاوت از «وضعیت سفید» داشت و وجهی دیگر از بازیگری اش را نشان داد. گفت و گو با عباس غزالی درباره كارنامه ، دغدغه و مسیر آینده این بازیگر پیش روی شما است.

* گفت و گو را با اتفاق مهمی كه در كارنامه بازیگری تان افتاده شروع كنیم: نامزدی درجشنواره فجر برای «اعترافات ذهن خطرناك من». شما چند سال پیش با سریال «وضعیت سفید» خودتان را نشان دادید اما بر عكس خیلی ها كه بعد از یكی دو كار فراموش می شوند، به كارتان ادامه دادید . این مسیر را چطور پی ریزی كردید؟
از این بابت خدا را شكر می كنم. به دلیل این كه خیلی صبر كردم و تلاشم این بود افقم را با مشاوره ، پشتكار ،‌تمرین ، ممارست و وسوسه نشدن در برابر زرق و برق موقت ترسیم كنم. سعی كردم دم به تله ندهم و این شاخه به آن شاخه نپرم بلكه در یك مسیر مشخص گام بردارم. خیلی خیلی به عقبه استادان و پیشكسوتان این عرصه نگاه كردم ؛‌ آقای پرویز پرستویی، آقای مهدی هاشمی ، مرحوم شكیبایی و خیلی های دیگر. توی این آزمون و خطاهایی كه هر كس برای رسیدن به هدفش انجام می دهد ، من خیلی صبر كردم كه با هر اتفاقی وارد سینما نشوم. چون بسختی به این جایگاه رسیده ام، همیشه جزو اهدافم بوده كه قدر آن را به بهترین شكل بدانم و با هر پیشنهاد وسوسه انگیزی قلقلك نشوم. در كشورمان بازیگران زیادی بوده و هستند كه به قول شما بعد از یكی دو كار تمام می شوند. من فكر می كنم همه كسانی كه الان می گوییم از بین رفته اند ، استعداد زیادی در بازیگران دارند اما  به خاطر انتخاب نادرست عمر بازیگری شان تمام شده. من با خودم سنگ هایم را وا كردم و گفتم:« تو دوست داری زودتر به لباس های مارك و ماشین مدل بالا و ... برسی یا این كه می خواهی در دنیای هنر ماندگار شوی و بعدا آهسته آهسته به آن چیزها دست پیدا كنی؟» قطعا گزینه دوم را انتخاب كردم چون حرفه بازیگری و اعتباری كه مخاطب به من داده به قدری برایم مقدس و ارزشمند است كه حتی گاهی به رغم نیاز مالی برخی پیشنهادها را رد كرده ام. ضمن این كه تلاشم این بوده از نظر فنی طوری قدم بردارم كه هر كار برایم یك قدم به جلو باشد. برای همین پیشنهادی را می پذیرم كه با كار قبلی متفاوت باشد یا حداقل برای مخاطب جذاب به نظر برسد.

* قبل از «اعترافات ذهن خطرناك من» پیشنهاد سینمایی داشته اید؟
بله پیشنهادهای زیادی داشتم. دوستان نزدیكم می گفتند با این «نه گفتن ها» داری اشتباه می كنی . من پارسال با سه فیلم می توانستم در جشنواره باشم اما هیچ كدام را انتخاب نكردم و از جواب خودم الان راضی ام. صبر كردم با یك فیلم خوب شروع كنم و «اعترافات ذهن خطرناك من» برای ورود عباس غزالی به سینما خیلی خوب بود چرا كه ضمن استقبال از فیلم ، انتهای جشنواره با خبر كاندیدا شدنم مصادف شد . خدا را شكر می كنم كه جواب صبر و سختی ام را گرفتم.

* شما پیش از «وضعیت سفید» چندین سال تجربه بازی در تلویزیون داشتید ولی طول كشید تا دیده شوید. این نگرش به سینما همیشه با شما بوده یا بعد از سریال به آن رسیدید؟
نه . قطعا هر دوره ای در زندگی آدم با بحران هایی همراه است كه اگر هر كس در صنف خودش برای آن برنامه ریزی داشته باشد هرگز به روزمرگی نمی رسد. من می گویم این بحران ها اتفاقا خوب است و باعث می شود تو دائم حواست به كار باشد و سعی كنی نو شوی. تا قبل از «وضعیت سفید» بحران من این گونه بود كه دوست داشتم دیده شوم ؛ آن موقع به خاطر انرژی ای كه از خودم سراغ داشتم ، فكر كار مدام بودم. این اتفاق افتاد با این تفاوت كه نوع بحران من تغییر كرده بود و باید از موقعیت درست انتخاب می كردم ؛ پس خوب ماندن و خوب دیده شدن مهم بود. حالا من با سیلی از پیشنهادات مواجه بودم اما می دیدم همان كاری را از من می خواستند كه در«وضعیت سفید» انجام داده بودم. علیرغم میلم كه دوست داشتم كار كنم و دستمزدهای آن چنانی بگیرم به پیشنهادات پاسخ منفی دادم. شما نگاه كنید من بعد از «وضعیت سفید» چند كار انجام داده ام ولی خدا را شكر جواب گرفته ام . از معدود كسانی كه همیشه می گفت صبوری راه درستی است كه انتخاب كرده ای ، پرویز پرستویی بود .

* در زمان پخش «وضعیت سفید» خیلی طول كشید تا سایه قیاس جنس بازی تان با دو بازیگر مشهور سینما كمرنگ شود و ثابت كنید دنبال مدل دیگری هستید. خودتان حواس تان به این نكات بود؟
حرف هایی كه زده می شد قابل احترام بود اما من اعتقادی به آن نداشتم و بجای این كه بخواهم به هم بریزم و مسیرم را تغییر دهم،ترجیح دادم صبر كنم تا زمان همه چیز را مشخص كند و فكر می كنم الان این اتفاق تا حدودی رخ داده.

* گسترده ترین مواجهه مخاطبان تلویزیون با شما پس از «وضعیت سفید» سریال«حانیه» است. جا اما ورژن جدیدی از بازی تان را نشان دادید و نقش تان بر عكس برون ریزی اولی، خیلی خوددار بود. جدا از همه ویژگی های «حانیه»، چه قدر خویشتن داری كاراكتر سعید اسحاقی در انتخاب سریال تاثیر داشت؟
به هر حال بازیگر نگاه می كند ببیند جای چه نقشی در كارنامه اش خالی است و سعی می كند دنبال آن باشد. همزمان با سریال «حانیه» سریال دیگری از شبكه سه به من پیشنهاد شد؛ خودتان می دانید بین شبكه دو و سه از نظر مخاطب چه قدر اختلاف وجود دارد. حتی دستمزدش هم بیشتر بود و سختی های «حانیه» و دوری از تهران ر ا نداشت. اما من آن نقش را قبلا انجام داده بودم و رلی را پذیرفتم كه جای خالی آن در پرونده كاری ام احساس می شد. كاراكتر سعید اسحاقی یك نقش كاملا درونی و مربوط به دهه ای  است كه حتی به دنیا نیامده بودم . تضادهایی كه كاراكتر داشت این اجازه را به من می داد تا بتوانم توانایی بازیگری ام را به چالش بكشم. البته كه فیلمنامه خوب آن عامل مهم دیگری برای انتخاب نقش بود.

*اگر بخواهیم كارنامه شما را نقطه گذاری كنیم ، «وضعیت سفید» كاملا برون ریز، «حانیه» درونی و «اعترافات ذهن خطرناك من» بینابین است. این تعبیر را قبول دارید؟
همه بازیگرانی كه این حرفه برای شان مقدس است همیشه دنبال این نقطه ها هستند. وقتی «اعترافات ذهن خطرناك من» از طرف هومن سیدی عزیز به من پیشنهاد شد به شدت استقبال كردم. من او را از سال ها قبل و وقتی فیلم كوتاه می ساخت می شناسم و در تله فیلم «بیلیارد» با هم بازی كرده بودیم. هومن برای «آفریقا» از من دعوت كرد و حتی تمرین هر كردم اما به خاطر همزمانی با روزهای سخت بازیگری ام در سریال «وضعیت سفید» نشد در خدمت او باشم. فیلمنامه «اعترافات ذهن خطرناك من» را كه خواندم هم از نقش هم از فیلمنامه و فضای آن لذت بردم و احساس كردم در ژانر خود چیز نوی است و برای ورود من به سینما این همان نقش و همان فیلم است. با عشق پذیرفتم و حدود دو ماه با هومن سیدی درباره فیلم و نقش گفت و گو می كردیم. این كه می گویید «اعترافات ذهن خطرناك من» بینابین «وضعیت سفید» و «حانیه» است ، درست است ولی واقعا آن موقع بیشتر در ذهنم این بود كه اولین قدمم را خوب در سینما بردارم و وردی آبرومند داشته باشم. یعنی اگر یك نقش برون ریز مثل«وضعیت سفید» یا نقش درونی مثل «حانیه» در یك فیلم خوب پیشنهاد می شد می پذیرفتم ، حالا  این كه «اعترافات ذهن خطرناك من» بینابین است ، شانس من بوده و از این جهت خدا را شكر می كنم.
*یكی از اتفاق های بامزه اختتامیه جشنواره فجر،هیجان شما بود كه اصلا ابایی ندشتید مهم بودن سیمرغ را پنهان كنید. جالب این كه جایزه را هومن سیدی برد كه هم رفیق تان است و هم در فیلمش بازی كرده اید.
قبل از اختتامیه در مصاحبه هایی كه با نامزدها می شد من دائم اشاره می كردم كه جایزه را هومن سیدی می برد. چون فیلمش (من دیه گو مارادونا هستم) را دیده بودم و حتی قبل از اعلام نامزدها به خودش گفتم تو برای این فیلم كاندیدا می شوی. معتقدم این جایزه حق هومن سیدی بوده.