ادعای جالب مرتضی حیدری
مرتضی حیدری را خیلیها از چندین سال قبل و پیش از گفتگوهای بحث برانگیزش با رئیس جمهور سابق میشناسند. یعنی از زمانی که او با جسارت هفت سال برنامههای مختلف گفتگوی ویژه خبری شبکه دو را اجرا کرد و خیلیها را پای تلویزیون نشاند. او به زعم خیلی از کارشناسان، اشراف کاملی روی موضوعاتی که به بحث درباره آنها میپرداخت داشت و در برنامههایش صرفاً یک مجری نبود. روند اجرای حیدری در دیگر برنامههایش هم ادامه پیدا کرد. او این روزها اما فارغ از همه آن حرف و حدیثها باز هم در تلویزیون اجرا میکند. به همین بهانه فرصتی دست داد تا این بار او برای گفتگو مقابل ما قرار بگیرد.
در حال حاضر شما با دو برنامه دیگر در تلویزیون حضور دارید، فکر میکنید هنوز هم این انتقاد به شما وارد است که نسبت به قبل محافظهکارتر شدهاید؟
در هر رسانه و برنامهای فضای مشخصی وجود دارد که باید در آن چارچوب فعالیت کرد. در واقع هیچ خبرنگاری خارج از چارچوب رسانه خود نمیتواند عمل کند. از همین رو نمیتوان رأی به شجاع یا محافظهکار بودن مطلق کسی در رسانه داد و این موضوع در چنین فضایی قابل تحلیل و تشخیص نیست. این سیستم و قانون مشخص درباره همه وجود دارد و محدودیت یا فرصت مانور برای همه به یک شکل فراهم است، من به عنوان کسی که سالهاست فعالیت میکنم، سعی کردهام خارج از چارچوب رسانهای که در آن کار میکنم عمل نکنم و از همین موقعیت، بهترین بهرهبرداری را داشته باشم. البته باید شرایط متفاوت افراد مختلف را هم در بحث و گفتگوها در نظر داشت. من سعی کردم چه در برنامههایی که با رئیس جمهور داشتم و چه دیگر برنامههایی که اجرای آنها را بر عهده داشتهام با صداقت و شفافیت مسائل مربوطه را مطرح کنم و یک مصاحبه موفق و مخاطبپسند داشته باشم. اعتبار حرفهای من به همین موضوع بستگی دارد و برایش ارزش بالایی قائلم.
مخاطب پیگیر تلویزیون با اینکه شما را در برنامههای دیگری جز مناظره و گفتگوی ویژه خبری دیده، اما هنوز هم خاطره اجرای شما در آن برنامهها به خصوص گفتگوی ویژه خبری شبکه دو در ذهنش است. به نظرتان چرا این اتفاق برای دیگر برنامههایی که شما اجرا کردید نیفتاد؟
من با این مسئله به طور کامل موافق نیستم و معتقدم سایر برنامههایی که من اجرا کردم نیز مخاطبان زیادی داشتند، البته این را به صرف اجرای خودم نمیگویم و از منظر موضوع و کلیت برنامه عرض میکنم، اما به هر حال تغییراتی که در برنامه گفتگوی ویژه خبری اتفاق افتاد طبیعی بود و برای هر برنامه دیگری در رسانه نیز پیش میآید. از عمر برنامه گفتگوی ویژه خبری حدود 13 سال میگذرد. من هفت سال اول این برنامه را به تنهایی اجرا کردم و گفتگو هر شب پخش میشد. هیچ مجری در تلویزیون جهان هفت سال هر شب مصاحبه و گفتگوی خبری نداشته است ولی در ادامه طبیعی بود که تغییراتی اتفاق بیفتد.
گاهی اوقات مجریان با برخی از حساسیتها آشنا نیستند و آگاهیهای لازم را حتی درباره موضوعات روز جامعه ندارند و حتی در بحث با مقام مربوط نمیتوانند به درستی معضل را مطرح کنند و صحبتها را هدایت کنند. بیننده چنین بحثی بدون شک احساس میکند به شعورش توهین شده و برنامه هیچ ثمری برایش نداشته
در کنار تمام برنامههای سیاسی و اجتماعی که در رسانه ملی تولید میشود، شاید جای خالی برنامههای اقتصادی بیش از سایر برنامهها به چشم بیاید. اما برنامه «پایش» توانسته تا حدی این جای خالی را پوشش دهد. فکر میکنید این برنامه تا چه حد توانسته در این زمینه تأثیرگذار باشد؟
گستره برنامه پایش بسیار وسیع است و هیچ جنبهای از جنبههای اقتصاد و کسب و کار کشور که در مسائل اجتماعی و سیاسی و حتی امنیتی و تنیده شده از چارچوب «پایش» خارج نیست. اهداف این برنامه از ابتدا مشخص بود و از همان موقع نیز بر اساس رویکردهای مشخص شده رو به جلو حرکت کردیم. در واقع میتوان گفت «پایش» درصدد پرداختن به تمام جنبههای کسب و کار، اقتصاد و زندگی مردم و فعالان اقتصادی و بخش خصوصی بود.
شاید یکی از انتقادهایی که مخاطبان تلویزیون همیشه به این رسانه دارند و به نوعی برایشان آزاردهنده است، نبود مجری متخصص در برنامههای جدی است که انتظار میرود به شکل تخصصیتر اجرا شود. شما چقدر تلویزیون را در این زمینه مقصر میدانید؟
به عقیده من نمیتوان به آسانی از کنار این موضوع گذشت و این مسئله نیاز به یک آسیبشناسی گسترده دارد. البته ما همکارانی داریم که شایستگی کار و اجرای خوب دارند. با این حال این را در نظر داشته باشید که یک کار حرفهای در یک بستر حرفهای محقق میشود و تخصص و حرفهای بودن باید در جای جای کار جاری باشد. در تلویزیون هم همینطور است اگر قرار است که یک برنامه حرفهای تولید شود از دکور گرفته تا متن و سایر اجزا باید حرفهای باشند تا با اضافه شدن یک مجری حرفهای کاری کامل تحویل مخاطب شود. با این حال در فضای رسانهای تلویزیون ما که داعیه حرفهای بودن داریم، خیلی با مفهوم این واژه آشنا نیستیم.
این موضوع به شیوه اجرای مجریان هم برمیگردد؟ یعنی به لحاظ حرفهای هم میتوان به نحوه اجرای آنها ایرادی گرفت؟
من نمیخواهم ایراد بگیرم، اما به لحاظ حرفهای باید به حساسیتها واقف بود و نکات حرفهای در اجرا را در نظر گرفت. گاهی اوقات مجریان با برخی از حساسیتها آشنا نیستند و آگاهیهای لازم را حتی درباره موضوعات روز جامعه ندارند و حتی در بحث با مقام مربوط نمیتوانند به درستی معضل را مطرح کنند و صحبتها را هدایت کنند. بیننده چنین بحثی بدون شک احساس میکند به شعورش توهین شده و برنامه هیچ ثمری برایش نداشته. نکته دیگری هم برخی از مجریان باید به آن توجه بیشتری داشته باشند، قضاوت و پیشداوری است که متأسفانه برخی آن را رعایت نمیکنند. این مسئله هم باعث سلب اطمینان مخاطب از مجری و برنامه میشود. ما حق قضاوت نداریم. این حق مردم است که قانع بشوند یا نپذیرند.
خیلیها میدانند در بین مجریان شناخته شده تلویزیون، شما از جمله کسانی هستید که علاوه بر کار حرفهای در این حوزه، فعالیتهای دیگری هم دارید. هنوز هم این فعالیتها ادامه دارند؟
بله، کماکان اینطور است. البته شاید من به شخصه علاقهای به این کار نداشته باشم و در واقع شرایط اینگونه ایجاب کرده، چون من معتقدم اگر هر کسی انرژیاش را روی یک کار متمرکز کند بهتر است و موفقتر خواهد شد. در مورد من هم همینطور است و اگر بخواهم در چند حوزه كار كنم خیلی رشد نخواهم كرد و انرژی من تقسیم میشود ولی شرایطی موجب این وضعیت شده كه من به این كارهای متفاوت میپردازم. شاید اگر از طریق فعالیت رسانهای معیشت من تأمین میشد كار رسانهای را ترجیح میدادم و فقط در این حوزه متمركز میشدم ولی از طرف دیگر معتقدم نباید از سایر حوزهها غافل شد به ویژه در فعالیتهای خبری، ولی هر آدمی باید در یك حرفه مشخص متمركز شود. البته فعالیتهای دیگر من مشخص است و فکر میکنم همه هم از آن مطلع هستند. بنده یک مطب دارم و دکترای خود را در رشته مدیریت از کشور فرانسه گرفتهام و در چند جا کار مشاورهای در زمینه تحصیلی میکنم.
منبع: صبا