دنیای جدید یاغی سرخ ها
گفت و گوی تبیان با علی انصاریان
انصاریان تازه ترین مورد از قرمز پوشانی است که بازیگری را تجربه کرده اند. او این بار فرصت بیتشری برای عرض اندام داشته و توانسته در فیلمی کاملا خشن توانایی و البته علایق خود به بازیگری را نشان دهد. با انصاریان زیاد می شد گفت و گو کرد؛ از اتفاقات دوران فوتبالشی اش و رفتن ناباورانه به استقلال.از این روزهای پرسپولیس تا آینده نامعلوم تیم سرخ ها.
شما در دوران اوج تان در پرسپولیس بازیگری را تجربه کردید. جلوی دوربین مهران غفوریان در «زیر آسمان شهر» رفتید و بعد هم فیلم و سریال های دیگر بازی کردید. اندازه نقش ها اما آن قدر بلند نبوده که مثلا مثل پژمان جمشیدی دیده شوید. چطور در «کلاف»نقش یک شدید؟
راستش اول قرار نبود خودم بازی کنم منتهی بازیگر نقش انتخاب نشد و قسمت خودم شد . با خیلی ها صحبت كردیم ؛حامد بهداد،حامد كمیلی،امیر جعفری، عباس غزالی و كامران تفتی. یعنی كسانی كه به نقش می خوردند. پوریا پورسرخ را هم می خواستیم كه نقش كیكاوس یاكیده را بازی كند ولی نشد. خلاصه سه روز به كار مانده بود اما برای نقش فریبرز با كسی به توافق نرسیده بودیم . نوید فرح مرزی گفت بیا یك تست بزن. من هم واقعا نقش فریبرز را دوست داشتم. از خدا می خواستم كسی بازی نكند تا به خودم برسد (خنده) پلان اول را كه گرفتیم دیدم همه یك جوری نگاه می كنند و فهمیدم خدا را شكر همه چیز «اوكی» شده.
غیر از هدایت كارگردان برای نقش فریبرز چه كار كردید؟
فكر كنم یك جواب خوب بتوانم بدهم. بهرنگ توفیقی یك روز به من زنگ زد و یك فیلمنامه برایم فرستاد به نام«سوختن» كه زامیاد سعدوندیان نوشته بود.داستان یك آدمی است كه 15 سال زندان بوده و حالا آزاد شده.گفتم بهرنگ اجازه بده ببینم می توانم این شخصیت را پیدا كنم. اصلا دوستش دارم؛می توانم آن را بازی كنم. بعد از سه روز گفتم كار را دوست دارم. می خواهم بگویم اگر آدمی را پیدا نكنم آن را بازی نمی كنم. چون باید اول خودم باورش كنم. چند تا سریال به من پیشنهاد شد كه خدا دوستم داشت و قبول نكردم. چون كارهای خوبی نشدند.
كلا در اختیار كارگردان بودید یا به واسطه تهیه كننده بودن برای نقش پیشنهاد داشتید؟
من به همه كارگردان ها گفته ام اگر خوب بازی كنم به نفع تو است و اگر بد بازی كنم به ضرر تو. اگر بد بشود می گویند یك بازیكن آورده و فیلم را خراب كرده ؛ اگر خوب شود می گویند كارگردان خوب توانسته از او بازی بگیرد. منِ انصاریان نه دنبال شهرتم چون آن را قبلا بدست آورده ام ،نه دنبال نشان دادن قیافه ام هستم. كلا در اختیار كارگردان قرار دارم و پیش خودم می گویم این قدر تجربه دارد كه می خواهد من چه كار كنم چه كار نكنم. من یك درصد دخالت نداشتم و روزی هم كه «كلاف» تمام شد بچه ها خبر نداشتند من تهیه كننده هستم.
نمونه «كلاف» كه روایتی غیر خطی دارد را پیش تر در سینمای جهان و خودمان دیده ایم. این فیلم خوب شروع می كند اما از دقیقه شصت مخاطب فیلم بین متوجه می شود داستان از چه قرار است.
خب لازم است یك جایی نفس خور داشته باشد. ضمن این كه فیلم برای مخاطب عادی ساخته شده كه دوست دارد یك فیلم خوب از شبكه خانگی ببیند. به نظرم «كلاف» سطح فیلم های این شبكه را كه كلا با سه بازیگر ساخته می شدند و همگی به هم شبیه بودند را بالا برده. پدر یكی از شاگردانم در مدرسه فوتبال تعریف می كند كه پسرش آخر فیلم می زند زیر گریه و می گوید « آقامون دیگه سر تمرین نمی آد!» این یعنی فیلم تاثیرگذار بوده. فیلم ته دارد سر دارد؛ فیلم هندی نیست.
سه روز به كار مانده بود اما برای نقش فریبرز با كسی به توافق نرسیده بودیم . نوید فرح مرزی گفت بیا یك تست بزن. من هم واقعا نقش فریبرز را دوست داشتم. از خدا می خواستم كسی بازی نكند تا به خودم برسد (خنده) پلان اول را كه گرفتیم دیدم همه یك جوری نگاه می كنند و فهمیدم خدا را شكر همه چیز «اوكی» شده.
یك تعبیر فرامتنی هم بكنیم. فیلم درباره پولشویی است و بازیگرش هم یك فوتبالیست سابق. می شود این جور هم نگاه كرد؟
بله متاسفانه. همین الان پای خیلی ها به پرونده كارت های جعلی پایان خدمت باز شده. این پولشویی الان همه جای دنیا كار روزمره شده متاسفانه.
خیلی وقت است خواندن ترانه روی فیلم ها و در تیتراژ از مد افتاده . اما به خاطر علاقه تان به فیلم های قهرمان محور و نوستالژیك در «كلاف» این كار را كرده اید. پیشنهاد خودتان بود؟
بله. دوست داشتم فینال فیلم با یك آهنگ خیلی خوب همراه باشد كه حس مخاطب را از فیلم صد برابر كند. من خودم عاشق صدای فریدون فروغی ،فرهاد و ایرج هستم كه در بیشتر فیلم های آن زمان شنیده می شد. من خیلی سال بود دنبال قهرمان در فیلم های ایرانی می گشتم. پرویز پرستویی فوق العاده است ؛جمشید هاشم پور ، فرامرز قریبیان عالی هستند. اولین فیلمی كه از او دیدم «صلات ظهر» بود. حالا چه خوب است این فیلم ها با آهنگ مناسب همراه باشند. خب حست را دو چندان می كند.یك چیز دیگر این كه من اصلا بازی كامپیوتری بلد نیستم ولی از قدیم فیلم می دیدم. سر فیلم «قیصر» بیست بار گیر بودم ؛ هر دفعه یك نفر آن را اجاره می كرد .اجاره فیلم هم روزی پنجاه تومان بود. سه روز دستم بود ولی پول نداشتم آن را بدهم تا این كه آمدند در خانه فیلم را گرفتند.
دوست داریددر چه ژانری بازی کنی؟
ببین من فیلم هایی كه تكرار مكررات است را دوست ندارم. از فیلم های چند سال اخیر «گشت ارشاد» و «مارمولك» و همه فیلم های رضا عطاران را دوست داشته ام. كمدی ببین خوبی هم هستم اما آرزویم این است كه یك فیلم جنگی بازی كنم. من «دوئل» را در اكران خصوصی دیدم . به نظرم بهترین بازی بهترین پژمان بازغی و كامبیز دیرباز بوده. این فیلم را با خود پژمان و آقای درویش دیدم. من همه فیلم جنگی ایرانی و خارجی را دیده ام .كلا این ژانر را دوست دارم.
زمینه این علاقمندی به فیلم های جنگی حتما به دوران بچگی و حال و هوای خاص تهران آن زمان که تحت تاثیر دفاع مقدس بود برمی گردد.
بله صد در صد. من در محله ای بزرگ شده ام كه هر روز شهید می آوردند. یاد گرفته بودم خودم كركره ها را پایین بیاورم ، چون معتقد بودم شهدا حرمت دارند و وقتی از خیابانت شهید رد می شود باید احترام بگذاری. نمی گذاشتم كسی دیگر این كار را بكند.
خدا می گوید حق الله را می بخشم ، حق الناس را نه. پس تو كه به مردم بدهكاری چطور برای آقا امام حسین(ع) غذا می دهی؟ چطور افطاری می دهی برای آقا امیر المومنین (ع)؟ فقط برای این كه شو راه بیندازی؟!
فکر می کنید در بازیگری هم به اندازه فوتبال موفق باشید؟
من كاری كه بخواهم بكنم از ته دل انجام می دهم. یا اصلا سراغ آن نمی روم و اگر هم رفتم سرسری نیستم در فوتبال هم همیشه دوست داشته باشم ببرم هر بازی بلد نباشم این قدر تمرین می كنم تا یاد بگیرم و بپرم.
یاد گرفته بودم هیچ چیزی در دنیا مثل پدر و مادر نیست. من سه سال برای پدرم مریض داری كردم. حالا اعتقاد دارم اگر زندگی ام به مویی برسد پاره نمی شود. چون وقتی آن كارها را برای پدرم روی تخت بیمارستان می كردم ، همه از ته دل بود . او را می بردم حمام و با این کار حال می كردم. پدر من سرطان كبد داشت و اواخر فقط حرف می زد. ای حالا هم كاش بود و فقط حرف می زد. این دعا پشت سر من هست. من در خانواده ای مذهبی بزرگ شده ام؛ تا چشم باز كرده ام پدر و مادر نماز خوانده اند پس روی من تاثیر گذاشته .ولی طرز فكرم مثل آدم هایی كه بخواهند از دین سوء‌استفاده كنند نیست. كسی كه هر روز سر مردم كلاه می گذرد چطور محرم غذا می دهد؟! من متوجه نمی شوم. خدا می گوید حق الله را می بخشم ، حق الناس را نه. پس تو كه به مردم بدهكاری چطور برای آقا امام حسین(ع) غذا می دهی؟ چطور افطاری می دهی برای آقا امیر المومنین (ع)؟ فقط برای این كه شو راه بیندازی؟! این ها را من نیستم. من مادرم را روی تاج سرم می گذارم و این كه در هر كاری موفق هستم بواسطه همین دعا است .
بخش سینما و تلویزیون تبیان
مطلب مرتبط:
