آیا حامد بهداد بازیگر خوبی است؟

درباره کارنامه حامد بهداد که در جشنواره امسال «نیمه شب اتفاق افتاد» و «هفت ماهگی» را در جشنواره دارد.

وقتی 15 سال پیش جوانكی لاغر اندام در «آخر بازی» نگاه ها را به سوی خود جلب كرده بود ، كمتر كسی پیش بینی می كرد خیلی زود ردای استار بودن بر تن خواهد كرد. حامد بهداد اما با انرژی مضاعف آمده بود و می خواست با بازی های اگزجره اش در كانون توجه خاص و عام باشد. خوش شانس هم بود؛ كارگردان های خوش سلیقه سراغش می آمدند و او نم نمك پای خود را در سینما سفت می كرد. «چای تلخ» نافرجام ماند و همكاری با ناصر تقوایی به سرانجام نرسید اما پس از آن «بوتیك» فرصت عرض اندامش بود. نقش كوتاه مهرداد با آن حجم از پرخاشگری و نوعی خاصی از حرف زدن نام بهداد را در حافظه مخاطبان سینما تثبت كرد و دومین نامزدی سیمرغ را برایش به ارمغان آورد. بهداد بعد از آن روی دور افتاد و شد ستاره فیلم ها. آن قدر كه خیلی ها برایش سر و دست می شكستند (و می شكنند) از آن سو برخی منتقدان بازی های اغراق آمیزش را پاشنه آشیل دانستند و متهمش كردند به یكنواختی.
***

اسیر کلیشه ها

احمد طالبی نژاد منتقد شناخته شده سینما درباره او می گوید:

در این كه حامد بهداد پدیده عرصه بازیگری در یكی دو دهه اخیر است شكی نیست، اما آیا این به معنای آن است كه او بازیگر خوبی است؟ به نظر من پدیده بودن با هنرمند بودن تفاوت دارد. حامد بهداد با تكیه بر برخی از حركات غریزی و اَكت هایی كه كاملا بر اثر عصبانیت به وجود می آید توانسته نظرها را به خود جلب كند، اما من معتقدم و بارها هم این مسئله را بیان كرده ام كه اگر او توانست در نقشی متفاوت از آنچه كه تا به حال بازی كرده است ظاهر بشود و به همین نسبت توانا و پر قدرت باشد، آن وقت می توان حكم داد كه او بازیگر خوبی است. البته بهداد دوره بازیگری را در محضر استاد سمندریان گذرانده است و تجربه هایی در تئاتر داشته است اما این ها دلیل موفقیت او نمی تواند باشد.حامد بهداد به برندی تبدیل شده است كه اغلب فیلم سازها بدون آنكه به تناسب بین نقش و كاراكتر خود او توجه كنند، نقش اصلی و یا نقش دوم فیلم را به او می سپارند. البته گاهی هم موفق هستند چون آن كاراكتری كه خلق كرده اند یك آدم عصبی است و بهداد جوابگوی این نقش ها است. او بیشتر از این نمی تواند كاری ارائه دهد و متاسفانه یكی از كلیشه ای ترین بازیگران سینمای ایران شده؛ تمام نقش هایی كه به او پیشنهاد می شود را می پذیرد و همه آنها را در قالب همان هویتی كه از او سراغ داریم می ریزد، حتی اگر یك نقش جدی كه نقش اول یك اثر دراماتیك است را در اختیارش بگذارند، آن را به یك كاراكتر شوخی-جدی تبدیل می كند.واقعا گاهی اصلا قابل تشخیص نیست كاراكتری كه بازی می كند چقدر شوخی است و چقدر جدی؟ او همیشه كمی طنز همراه با عصبیت با خودش می آورد؛ ما در سینما از این بازیگرها زیاد داریم كه به یك هویت یا یك سیماچه ثابت رسیده اند، مثل رضا عطاران كه به عنوان یك بازیگر طنز شناخته شده اما هر از چندگاه یك نقش كاملا جدی بازی می كند كه با هویت شناخته شده اش، زمین تا آسمان متفاوت است، مثل فیلم دهلیز.  اما عطاران از پس هر دو بر می آید.
عطاران و بهداد شباهت هایی در تكنیك دارند چون هر دو متكی به غریزه هستند. عطاران در بازی های غیر متعارف موفق است، اما بهداد در دام كلیشه ای افتاده كه متاسفانه به این راحتی ها هم قرار نیست از آن جدا شود. به عنوان یك برادر بزرگتر به حامد بهداد پیشنهاد می كنم، یا مدتی استراحت كند یا اینكه در انتخاب نقش ها وسواس به خرج دهد. البته می دانم با توجه به وضعیت اقتصادی ایران، خیلی مقرون به صرفه نیست كه یك بازیگر یك یا دو سال كار نكند اما او باید در صدد پیدا كردن نقش خوب و متفاوت باشد. حامد بهداد چون خیلی زود در سینما به جایی رسید، دانش بازیگری را خیلی جدی نگرفت و تكنیك های اصولی و بنیادی بازیگری را خیلی خوب یاد نگرفته است. در آخر می خواهم از او بپرسم كه با این شیوه تا چند سال دیگر می خواهد این نقش های تكراری را بازی كند؟ بالاخره تماشاگر یك جایی خسته می شود و بهتر است او زودتر فكری به حال خودش بكند.

کارنامه بهداد از نظر منتقدان

نام منتقد	بهترین بازی	بدترین بازی	ستاره به كارنامه
جلیل اكبری صحت	بوتیك	نارنجی پوش	**
آرش خوشخو	هر شب تنهایی	جرم / چه خوبه كه برگشتی	*
وحید سعیدی	آخر بازی	حس پنهان / چه خوبه كه برگشتی	**
شاهین شجری كهن	بوتیك / آرایش غلیظ	چه خوبه كه برگشتی	***
طهماسب صلح جو	سریال دندون طلا	--	*
احمد طالبی نژاد	هر شب تنهایی	محاكمه در خیابان	**
جواد طوسی	آرایش غلیظ	چه خوبه كه برگشتی    و نصفی	***و نیم
كیوان كثیریان	روز سوم	چه خوبه كه برگشتی	**و نیم
علی مصلح	بوتیك	بی تابی بیتا	*
حسین معززی نیا	بوتیك	چه خوبه كه برگشتی	***
اسماعیل میهن دوست	آخر بازی	--	**

نتیجه نظر منتقدان درباره بهترین و بدترین نقش های حامد بهداد جالب است؛ «چه خوبه كه برگشتی» به اتفاق آرا و با 6 نظر بدترین نقش كارنامه او انتخاب شده. فاصله این فیلم با ساخته قبلی داریوش مهرجویی یعنی «نارنجی پوش» هم كه با یك رای بدترین فیلم كارنامه بهداد شده، فاحش است. بازی او در «بوتیك» هم با چهار رای به عنوان بهترین بازی اش انتخاب است. جالب آن كه «هر شب تنهایی» ، «آخر بازی» و «آرایش غلیظ» هر كدام دو رای كسب كرده اند و «دندون طلا» و «روز سوم» یك رای. هیچ كس هم به كارنامه بازیگری اش ستاره كامل نداده كه این خود نشان از تفاوت سلیقه منتقدان با ذائقه عمومی است؛ بازی بهداد به طور مطلق هیچ گاه مورد پسند منتقدان نبوده.