اصفهان و هنر مشبک

از همان زمان كه با حمایت دولت صفویان هنرمندان شروع به خلق آثار جدید و متمایز با نام صنایع دستی در عرصه های مختلف شهر های ایران كردند، هنرهای متعددی شكل گرفت كه دستمایه ها و بقایای آن هنوز پس از گذشت سالیان متمادی در میان مردم از جذابیت و اهمیت خاصی برخوردار است و كمتر كسی را می توان یافت كه در مواجهه با كالایی كه اثر دست هنرمندان چیره دست بر آن نقش زده شده است را نپسندد و بخواهد آن را با كالای دیگری تعویض کند یا برابری دهد.

در میان شهرهایی كه صنایع دستی با ذوق و قریحه مردم آن دیار عجین شد و قرابت بیشتری پیدا كرد، اصفهان است. مردم این دیار از دیرباز با ارائه هنر های بی بدیل در عرصه های مختلف توانستند با ارسال آثار خود به دوردست ها با تمدن هایی همچون چین و هند برابری کنند و نام خود را در همه ملك ها به ثبت برسانند.در این میان، هنر های زیادی در میان هنرمندان اصفهان زبانزد خاص و عام و البته بعضی از این آثار نیز منقرض و رو به فراموشی گذاشته شد.

مشبك، هنری كه با عشق حكومت می كند

استاد ابراهیم رهنما كه در هنر خود ثابت قدم مانده و 40 سال است كه دست در صنعت و هنری به نام «مشبك كاری» دارد در حال حاضر با مشبك روی فلز كارهای بزرگی را در پرونده هنری خود به ثبت رسانده است.

او به علت علاقه خود به مشبك، كار خود را از سن 20 سالگی روی مشبك فلز كه شامل نقره، مس، برنج و آهن است، آغاز و هنر خود را در ساخت درهای حرم مطهر امام رضا(ع) و ستون های سالن اجلاس هتل عباسی در حدود 25 سال قبل جاودانه كرد.رهنما، با وجود نداشتن مكان مناسب و دستاورد مالی از مشبك، اما باز هم این هنر را ادامه می دهد و خاك هنر خوردن را در این راه از هر چیزی برای خود گرانبهاتر می داند و با وجود شرایط سخت زندگی هیچ گاه از تلاش در زمینه تولید آثار مشبك روی اجسام مختلف نا امید نشده است.

این هنرمند مشبك كار اصفهانی، خشنود از آن است كه بهترین دوران سابقه هنری خود را با كار در كتیبه های حرم امام رضا(ع)، امام حسین(ع)، حضرت عباس(ع) و حضرت زینب(س) و جعبه قرآن دست نویس شده در كعبه صرف كرده است.

او معتقد است که هم اكنون در مهمترین بازار اصفهان كه (میدان نقش جهان) است، محصولات اصیل صنایع دستی به حاشیه رفته و محصولات چینی جایگزین آن ها شده است.

منبع:

شبکه ایران/زهرا نصیری