عاشقانه‌های پرطرفدار زرد!
ادبیات عامه‌پسند در هر جامعه‌ای طرفداران خاص خودش را دارد. خیلی از نوجوانان و جوانان زمانی که به ادبیات روی می‌آورند، بیش‌تر خواهان تفریح و تفنن‌اند و ادبیات و به‌ویژه رمان برای آن‌ها آینه‌ای است که بتوانند نیازها و دغدغه‌های آشنای خود را در آن ببینند.
شاید نتوان به مطالعه آثار ادبیات عامه‌پسند توسط نوجوانان و جوانان چندان خرده گرفت چرا که این آثار علاوه بر این‌که بخشی از اوقات فراغت آن‌ها را پر می‌کنند، منجر به پرشدن برخی چاله‌های ذهنی و روحی در این گروه‌های سنی نیز می‌شوند. اما این ژانر از ادبیات زمانی مشکل‌ساز می‌شود که خواننده را از دنیای واقعی و شاکله اصلی زندگی دور می‌کند و سبکی تخیلی از روابط انسانی و عاطفی را در چهارچوب ذهنی او به وجود می‌آورد.
امروز کتاب‌فروشی‌ها از داستان‌های عاشقانه‌ای پر شده که نویسنده صرفا با هدف کسب درآمد و به نوعی انجام تجارتی بی‌دغدغه دست به نگارش آن‌ها زده است؛ کتاب‌هایی که با هوشمندی تمام و شناخت دقیق سلیقه مخاطبان نگاشته شده و به چاپ چندم می‌رسند؛ عاشقانه‌هایی پرطرفدار اما زرد...
همراه با مهرداد نصرتی، شاعر و نویسنده، که درباره ی این موضوع سخن می گوید:
قطع ارتباط با دنیای واقعی
بدیهی است همه بزرگسالان کتاب‌خوان امروز در دوره‌ای از زندگی خود (بین 15 تا 24) سالگی خواندن رمان‌ها و داستان‌های عاشقانه را تجربه کرده‌اند.
بیش‌تر افراد از خواندن این نوع کتاب‌ها در دورانی خاص ناگزیرند اما این مساله زمانی مشکل‌ساز می‌شود که خواننده در فضای حاکم بر این کتاب‌ها باقی بماند و به نوعی ارتباط خود را با دنیای واقعی قطع کند و دنیایی تخیلی بر پایه روابط احساسی و عاطفی شخصیت‌های این کتاب‌ها بسازد.
بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند رواج کتاب‌هایی از این دست ارتباط مستقیمی با عقلانیت‌گریزی در جامعه دارد، یعنی زمانی‌که جامعه جریانی عقلانی و جدی در خود نمی‌یابد در داستان‌نویسی دچار آفت عاشقانه‌نویسی‌های سطحی و سخیف می‌شود.
فیلم های پیش از انقلاب
عامهپسندنویسی در تمامی دنیا رواج دارد و بسیاری از نویسندگان مشهور با داستان‌های عاشقانه وارد دنیای ادبیات شده‌اند.
اگر عامه‌پسندنویسان در نگارش آثار خود به شعور و من واقعی مخاطب احترام بگذارند، نتیجه نهایی کارشان اثری قابل تامل خواهد شد؛ در غیر این صورت خواننده ناچار به مطالعه آثاری می‌شود که تنها از چیده شدن کلماتی پرزرق و برق تشکیل شده و صرفا توانایی زیادی در بالا و پایین کردن احساساتش دارند.
این نوع آثار را می‌توان با فیلم‌های پیش از انقلاب که مخاطب را در رویاپردازی و زندگی در فضای غیرواقعی غرق می‌کرد، مقایسه کرد.
این داستان‌ها خواننده را در فضایی قرار می‌دهد که در دنیای واقعی به ندرت اتفاق می‌افتد و همین باعث می‌شود فرد در زندگی واقعی و در مواجهه با رویدادهای احساسی و عاطفی با چالش‌های جدی مواجه شود.
روابط عاشقانه ی نامتوازن
نویسندگان این نوع کتاب‌ها به فرمول و قالبی مشخص در نگارش این آثار رسیده‌اند و با رصد سلیقه مخاطبان و بازخورد کتاب‌های قبلی، کتاب‌های جدید خود را به رشته تحریر درمی‌آورند.
متاسفانه در نمایشگاه‌هایی که وزنه‌های ادبیات کشور به خوبی فروش نمی‌روند، شاهد فروش موفق این نوع کتاب‌ها هستیم که این نشان از بازار داغ این آثار در بین مخاطبان دارد.
در بسیاری از این کتاب‌ها شاهد رابطه عاشقانه جوان با پیر، ثروتمند با فقیر و انواع دیگری از رابطه‌های نامتوازن هستیم که غالبا نیز به خوشبختی و سعادت ختم می‌شوند؛ این درحالی است که در زندگی واقعی کم‌تر می‌بینیم که این دست روابط به شادکامی واقعی طرفین منتهی شود.
آسیب شناسی حوزه عامه پسند نویسی
متولیان حوزه ادبیات در ابتدا باید فضای عامهپسندنویسی در کشور را به خوبی بشناسند و آسیب‌شناسی کنند.
عاشقانه‌نویسی در ایران از بیش از 10 قرن پیش رواج داشته و آثار شاخصی در این حوزه وجود دارد اما متاسفانه نسل امروز شناخت چندانی از این آثار فاخر ندارند و مسوولان و ناشران نیز تلاش جدی برای شناساندن این کتاب‌ها به نوجوانان و جوانان صورت نداده‌اند.
برای تغییر در شرایط موجود باید آثار موفق داخلی و خارجی این حوزه از ادبیات شناسایی و به دیگران معرفی شود. علاوه بر این، مسوولان باید از نویسنده‌های نامی و مطرح کشور که اصالت نگارش و توجه به نیازهای مخاطب را بیش از منفعت مادی خود در نظر دارند درخواست کنند تا آثاری در حوزه ادبیات عامه‌پسند به نگارش دربیاورند.
بدیهی است این اقدام باعث از رونق افتادن عاشقانه‌های زردی می‌شود که امروز بازار کتاب ایران را فراگرفته‌اند.
منبع: ایسنا
