زاویه (angle)
زاویه به معنی گوشه است و در اصطلاح هندسه « مجموعه نقاط یک صفحه که محدود به دو نیم خط با مبدا مشترک می باشند » منظور از راویه فقط دو نیم خط هم مبدا نمی باشد، بلکه آن مقداری است که دو نیم خط از هم باز می شوند.
زاویه های متقابل به رأس (vertical angles):
دو زاویه که رأس مشترک داشته باشند و ضلع های آن ها دو به دو بر امتداد یکدیگر و در جهات مختلف باشند « متقابل به راس » می گوییم.
دو زاویه مجاور:
دو زاویه را مجاور گویند هر گاه در رأس و یک ضلع مشترک باشند. مانند دو زاویه xÔy و yÔz در شکل زیر:
زاویه های متمم (complementary angles):
دو زاویه را در صورتی متمم یکدیگر می گوییم که مجموع اندازه های آن ها 90o باشند، مانند زاویه های Ô١ و Ô٢ در شکل زیر:
زاویه های مکمل (supplementray angles):
دو زاویه را در صورتی مکمل یکدیگر می گوییم که مجموع اندازه های آن ها برابر ١٨٠o باشد، مانند زاویه های Ô١ و Ô٢ در شکل زیر:
زاویه های مجانب (asymptote angles):
دو زاویه را مجانب گویند هر گاه هم مجاور باشند و هم مکمل. مانند زاویه هایدر شکل زیر:
اندازه زاویه و واحد آن:
اگر یک زاویه قائمه (راست) را به ٩٠ قسمت مساوی تقسیم کنیم، هر قسمت زاویه قائمه است.
این زاویه را زاویه یک درجه می نامیم و آن را به عنوان واحد اندازه گیری زاویه به کار می بریم.
برای اندازه گیری زاویه از نقاله استفاده می کنیم.
تمرین:
در شکل زیر دو زاویه O1 و O3 متمم یکدیگر هستند. مقدار زاویه O2 چقدر است؟
الف) 125 درجه
ب) 130 درجه
ج) 135 درجه
د) 140 درجه