نقشی معنوی برلوح سفید کودکانمان
اگر به یادداشته باشید کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد هرسال تابستان برای اوقات فراغت برنامه‌های مختلفی را پیش‌بینی می کردند. اکنون نیز چنین است و موسسات فرهنگی و قرآنی آموزش روخوانی، حفظ، قرائت، ترتیل و تفسیر را به منظور غنی‌سازی اوقات فراغت در دستور کار خود قرار داده‌اند.
این برنامه‌ریزی برای غنی‌سازی اوقات فراغت کودکان و نوجوانان بسیار موثر می باشد. ضمن این که حضور کودکان و نوجوانان در مساجد فرصت هایی برای تبلیغ فضاهای مذهبی را میسر می سازد.
گرچه امروزه تمرکز این کلاس ها اکثرا به مراکز خصوصی و دولتی ازجمله مدارس سوق داده شده اما بار دیگر می توان این امر مهم را برای انجام امورفرهنگی به مساجد هدایت کرد. مساجد از جهت فرهنگی به صورت مهم ترین پایگاه فعالیت های دینی درفضای جامعه تأثیری ژرف داشته است. مدیران مساجد خصوصا روحانیون باید به خوبی از جایگاه معنوی مسجد در مسیر بایسته آن سود جویند. گرچه که اکثر کارکردهای مثبت مسجد جنبه عبادی دارد، لیکن باید به تأثیر انکارناپذیر تصحیح زیر ساخت های فرهنگی جامعه و آثار مثبت تربیتی آن، در مقوله فعالیت های فرهنگی توجّه داشت.
آموزش قرائت نماز، قرآن، تفسیر و احکام از جمله مسایل فرهنگی اعتقادی است که باید در مساجد خصوصا برای کودکان برنامه ریزی گردد. کودکی از بهترین مقاطع برای آموزش آموزه های دینی می باشدو با توجه به روح پاک و ذهن فعال خردسالان می توان با آموزش مفاهیم دینی، البته با همان زبان و بیان کودکانه، معارف اسلامی را در روح و روان آنان درونی کرد و زمینه هرگونه انحرافات فکری و عقیدتی را در سنین نوجوانی و جوانی از بین برد.
در این میان مساجد با برنامه های دینی و قرآنی از جایگاه ویژه ای برخوردارند. هم چنین باید جلسات روان شناسی با موضوعات تربیتی - دینی نیزبرای مادران در کنار کلاس های کودکان گذاشته شود. درکنار تمام این مسایل برنامه های متنوع و جذابی برای آشنایی کودک با زندگی ائمه (ع) به روش شعر، قصه، نمایش و برنامه هایی برای آشنایی با حماسه کربلا و نیز عزاداری های کودکانه در ایام محرم و صفر باید اجرا گردد تاسبب علاقمندی هرچه بیشتر آنان شود.
اگر مربیان بتوانندآموزش ها را به زبان کودکانه ، با شعر و قصه تدریس نمایند برای کودکان قابل فهم تر می باشد. همه می دانیم خردسالان به خاطر فطرت پاکی که دارند علاقه بسیاری به تعالیم دینی نشان می دهند.آن ها در سنین پایین قابلیت دریافت بالایی دارند، گرچه که ظرفیت بچه ها متفاوت است و توانایی ها فرق می کند، برخی مستعدترند و خانواده ها نیز با جدیت بیشتری با آن ها کار می کنند و لذا موفقیت بیشتری دارند.
فعالیت ها و آموزش های قرآنی هم بر روحیه کودکان و هم در تربیت آنان تاثیر مثبتی دارد، چون مطابق با ذات و فطرت پاک آنان می باشد. اگر از همان ابتدای تربیت، کودک با زبان شعر و قصه به زیبایی با خالق خویش و نعمت های او آشنا و مانوس شود، فضایل اخلاقی را، همچون احترام به پدر ،مادر و بزرگ ترها می آموزد و با تعالیم دینی همچون نماز، حجاب و... با زبان کودکانه آشنا می گردد.
ضمن این که آموزش قرآن علاوه بر تاثیر مثبت در اخلاق و تربیت کودک در روحیه خانواده ها نیزتاثیر انکارناپذیری دارد. مساجد یعنی محل آرامش و محلی هستند که می توانند با پاسخ مثبت و مفید به نیازها و سوالات ذهن جست وجوگر کودک، زمینه را برای تربیت مناسب دینی و ارائه یک نگاه درست و صحیح به زندگی برای وی فراهم سازند. در احادیث آمده است که ذهن کودک همچون یک صفحه صاف است که هر چه روی آن حکاکی شود برای همیشه باقی خواهد ماند؛ لذا والدین باید خیلی مراقب تربیت فرزندان باشند و دقت کنند که کودکان خویش را در چه محیطی قرار می دهند.
به طور کلّی بهترین پایگاه طرح مباحث قرآنی مساجد بوده و همگان باید به این امر اساسی توجه نمایند. تشکیل کلاس ها برای کودکان، به مربی کمک می کند تا با زبان خاص کودک بحثی را ارایه و از این طریق زمینه ارتباط نسل آینده را با مسجد و روحانی فراهم سازد و در این راستا، نقش پذیرترین گروه انسانی را با انوار معارف اهل بیت(ع) آشنا سازد. هم چنین از آن جا که فرزندان نوجوان در معرض آسیب های جدّی اخلاقی ـ اجتماعی قرار دارند، با ایجاد محیط انس در مسجد و واکسینه شدن معنوی در برابر مشکلات خاص در اقیانوس زلال معارف دینی حفظ شده و از انحراف آنان جلوگیری می شود.
مدیران مساجد نیز می توانند با ایجاد کتابخانه و نوارخانه دینی و با حفظ دقیق حدود شرعی، از این طریق زمینه هدایت و رشد معنوی گروهی را فراهم سازند. ضمن این که مربی با ایجاد ارتباط بین مسجد و کانون های جمعیتی؛ مانند ورزشگاه ها، مدارس و... و دعوت از آنان برای حضور در برنامه های مسجد، می تواند بین گروه های اجتماعی و مسجد پیوند عمیقی ایجاد نموده و به نشر معارف دینی کمک کند.مواردی که بیان شد تنها بخش کوچکی از فعالیت های فرهنگی می باشد که می توان در مساجدانجام داد. لیکن باید به تناسب وضعیّت فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هرمنطقه، کلاس های دیگری را نیز اضافه و جهت ارتقاء فرهنگ دینی گام های مۆثرتری برداشت.
