تب داغ فوتبال
شاید شما از آن دسته اشخاص باشید که با شروع جامهای آسیایی، اروپایی و یا جام جهانی فوتبال؛ عکس بازیکنان را جمع آوری کرده و مدام نشریات ورزشی رامی خرید تا ازچندوچون زندگی شخصی بازیکنان و پیگیری مسابقات اطلاع یابید.
آن وقت با خودتان می گویید اگر زمان کودکی ما هم مدارس فوتبال وجود داشت من حتماً به دنبال فراگرفتن این ورزش موفق میشدم و حالا پسرم باید این خواستهام را دنبال کند و به دنبال آرزوی پدرش ورزشکاری معروف شود؟
و با این تب تند دیگر به این مسئله نمیاندیشید که استعداد افراد با یکدیگر متفاوت است و تحت تأثیر عواملی چون محیط، آموزش، وراثت، خانواده، دوستان، امکانات و دهها عامل دیگر قرار میگیرد و گاهی نیز ممکن است در اثر غفلت برخی والدین همین استعداد از بین برود و با اجبار به کارهایی که فرزند به آن بی علاقه است سبب سرخوردگی کودک گردد.
بسیاری از خانوادهها به دنبال راهی هستند تا استعداد کودک خویش را افزایش دهند و فرزندانشان را در کلاس های مختلف ورزشی ثبت نام میکنند؛ جدای از این که به ویژگیهای روحی، جسمی و تواناییهای فردی وی اهمیت دهند.
اما بهترین راه برای موفقیت فرزندان کشف استعدادهای درونی و بهبود پتانسیل های موجود در آنان است.
کلاسهای مختلف بدون هیچ گونه فراغتی، باعث انباشت انرژی عاطفی می شود که باید خارج شود. و نهایتا این امر سبب طغیانهای عاطفی کودک مانند بدخلقی یا عصبانیت میگردد!
کودکانی که فراغت ندارند فرصتی هم برای پردازش احساساتشان ندارند؛ محصور کردن احساسات ممکن است منجر به سرخوردگی شود. بچهها عصبانیتشان را به شکلهای مختلف نشان میدهند. اگر کودکی نتواند احساسش را درست بیان کند هنگامی که میخواهد به مدرسه برود نشانههایی از نگرانی را بروز میدهد و یا حتی وقتی در تلاش برای خوابیدن است احساس ترس میکند.
استرس و عصبانیت میتواند منجر به بیماری های جسمی نیز شود. شاید فکر کنید که فرزندتان در طول تابستان میتوان اوقات زیادی را با خانواده سپری کندو در ضمن کلاس های متعددی راهم برود. اما باید بدانید که کودکان نیاز به گذراندن زمانی با پدر و مادر، خانواده و دوستانش دارند بدون آن که هیچ استرسی برای انجام دادن کار داشته باشند واین کلاس ها مانع این کارمی گردد.
در برخی موارد در انبوه فعالیتهای فوقبرنامه حتی زمان کافی برای انجام تمرینات بدنی مختلف برای کودک وجود ندارد. علاوه بر این فعالیتها ممکن است نیاز به مقدار قابل توجهی انرژی ذهنی و جسمی داشته باشند که این امر باعث کاهش مقدار انرژی و خلاقیتی که کودک شما برای انجام فعالیت ها به آن نیاز دارد، میشود. این نزول عواقب جبران ناپذیری دارد و منجر به کمبود خواب و دیگر مسایل می شود.
بنابراین برای فعالیتهایی که بیشترین تقاضا را دارد زودتر برنامهریزی کنید اگر گمان میکنید کودکتان فعالیتهای زیادی را باید انجام دهد با او صحبت کنید و احساسش را جویا شوید. فعالیتها را یک به یک بررسی کنید و درباره هرکدام از او سۆال کنید تا میزان علاقهاش را دریابید حتی از وی بپرسید چیزی هست که به آن علاقه داشته باشد و بخواهد انجامش دهد؟
هدف این کار، درک تجربههایی است که در هر فعالیت وجود دارد. این به شما کمک میکند انبوه کارها را اولویتبندی کنید و بدانید چه چیزی را باید حفظ کنید و کدام را میتوانید کنار بگذارید. قدم بعدی ایجاد یک فهرست از تعهدات کودک بر اساس اینست که کدام برای شما مهم است و کدام یک برای کودکتان اهمیت دارد.
کمک به کودک برای کنترل برنامهها و همچنین درک سختیها و خوبیهای تصمیم گرفتن باعث میشود او خودش بتواند تصمیم بگیرد که کدام فعالیت را کنار بگذارد.
از برنامهریزی بیش از حد جلوگیری کنید؛ بهترین راهحل اینست که در وهله اول از برنامهریزی بیش از حد جلوگیری کنید. همانطور که گفته شد زیادی شلوغ کردن برنامهها باعث میشود کودک به هدف مورد نظر از شرکت در فعالیت دست نیابد. شادی و نشاط آموختنی نیست و شکوفایی استعدادهای کودک هم نباید بدون در نظر گرفتن علایق او باشد. شاید شما نتوانید به فرزند خود یاد بدهید كه خوشحال باشد ولی فراهم كردن امكانات و بستر مناسب برای خوشبختی و شاد زیستن فرزند، هدیهای است كه فقط شما میتوانید به او دهید.
بنابراین با کشف استعدادهای کودکتان شادی را به وی هدیه کنید. این امر با توجه به نکات ذیل میسر است:
- به بازیها و فعالیتهایی که فرزندتان انتخاب میکند توجه نشان دهید. این گونه بازیها میتواند اطلاعات بسیاری درباره استعدادهای نهفته وی در اختیار شما قرار دهد.
- بگذاریدگاهی مرتکب اشتباه شود. اگر همه کارها را به طور کامل و بی نقص انجام دهد، هرگز برای کشف و گسترش یک استعداد، خطر نخواهد کرد.
- او را مجبور به یادگیری مواردی که علاقهای به آنها ندارد نکنید. در انجام برخی کارها با او سهیم شویدو محیطی را فراهم آورید که به لحاظ تحریکات حسی غنی باشد. اسبابهایی را در خانه قرار دهید که حواس کودک را تحریک نمایند، موادی از قبیل: نقاشی با انگشت، آلات موسیقی و عروسکهای خیمه شب بازی. همچنین بگذارید فرزندتان به فعالیتهای گروهی مورد علاقهاش بپردازد.
- فعالیتهایی را که فرزندتان انجام میدهد مورد انتقاد یا قضاوت قرار ندهید. اگر احساس کند مورد ارزشیابی قرار میگیرد، احتمالاً شکوفاسازی استعداد خویش را پیگیری نخواهد کرد.کاری کنید که فرزندتان به رایانه، خانه، مدرسه کتابخانه عمومی دسترسی داشته باشد و از مقایسه وی با دیگران اجتناب ورزید.
- کودک را با مطالبی آشنا سازید که درباره افتخارات و استعدادهای همسن وسالانش است. کتابهایی مانند"مهندس کوچکی که میتوانست ..." میتواند نگرش "میتوانم انجام دهم" را در وی تشویق کند. و در نهایت این که کودک خود را همان گونه که هست بپذیرید.