تبیان، دستیار زندگی
سیبورگیم یک عنصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن Sg و عدد اتمی آن 106 می باشد. این عنصر که با نام (Unnilhexium (Unh نیز شناخته شده می باشد یک عنصر مصنوعی بوده که ایزوتوپ پایدار آن Sg266 با نیمه عمر 30 ثانیه می باشد. ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سیبورگیم

سیبورگیم یک عنصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن Sg و عدد اتمی آن 106 می باشد. این عنصر که با نام (Unnilhexium (Unh نیز شناخته شده می باشد یک عنصر مصنوعی بوده که ایزوتوپ پایدار آن Sg266 با نیمه عمر 30 ثانیه می باشد.

اثرات سیبورگیم بر روی سلامتی

سیبورگیم آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می شود. بنابراین لزومی ندارد که اثرات و خطرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی سیبورگیم

به علت نیمه عمر بسیار کوتاه سیبورگیم (حدود 21 ثانیه)، لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست.

تاریخچه

عنصر 106 همزمان در دو آزمایشگاه کشف شد. در ژوئن 1974 یک گروه روسی به رهبری G.N Flrerov در موسسه تحقیقات هسته ای Dunba اعلام کردند که ایزوتوپی را تولید کرده اند که عدد جرمی آن 259 بوده و نیمه عمرش 7 میلی ثانیه می باشد. در سپتامبر 1974 یک تیم تحقیقاتی آمریکایی به سرپرستی Albert Ghiorso در آزمایشگاه Lawrence Radiation در دانشگاه Brekeley کالیفرنیا اعلام کردند که ایزوتوپی را تولید کرده اند که جرم آن 263 و نیمه عمر آن 0.9 ثانیه می باشد.

از آنجا که کارهای آن ها به طور مستقل انجام و تائید شد آمریکایی ها نام سی بورگیم را به افتخار شیمیدان امریکایی Glenn T. Seaborg پیشنهاد دادند.

این نام مباحثه و جدل های بسیار زیادی را بر انگیخت چراکه Seaborg هنوز زنده بود. یک کمیته بین المللی در سال 1992 به این نتیجه رسید که آزمایشگاه های Berkeley و Dubna هر دو در اعتبار و نام این کشف سهیم هستند.


سرانجام IUPAC نام Unnilhexium را به عنوان نام موقت برای این عنصر برگزید. در سال 1994 یک کمیته از IUPAC پیشنهاد داد که عنصر 106 به نام رادرفوردیوم نامیده شود و قانونی اتخاذ کرد که بر طبق آن نمی توان به هیچ عنصری نام یک انسان زنده را داد.

این قانون به شدت مورد مخالفت American Chemical Society قرار گرفت. سرانجام پس از رأی زنی ها و مصالحه هایی که در نامگذاری عناصر 104 تا 108 وجود داشت نام Seaborgium برای این عنصر برگزیده شد.


مرکز یادگیری سایت تبیان - منبع: پایگاه ملی داده های علوم زمین کشور

تنظیم: مریم فروزان کیا