تبیان، دستیار زندگی
هر ساله در سرتاسر دنیا با شروع تعطیلات آمار مرگ و میر و جراحت های شدید در بین کودکان بالا می رود. دوچرخه سواری، آب تنی و شنا، اسکیت، حتی تاب و سرسره بازی در شمار فعالیت های بسیار پرطرفدار هستند...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خطراتی كه ممكن است در سفر  شما را تهدید كند

دوچرخه سواری، سفر

هر ساله در سرتاسر دنیا با شروع تعطیلات آمار مرگ و میر و جراحت های شدید در بین کودکان بالا می رود. دوچرخه سواری، آب تنی و شنا، اسکیت، حتی تاب و سرسره بازی در شمار فعالیت های بسیار پرطرفدار هستند. گاهی این بازی ها خطراتی را به دنبال دارد. با پیشگیری و رعایت نکات ایمنی، تا حد زیادی می توان این حوادث را کاهش داد.

دوچرخه سواری

پژوهش ها نشان می دهد که توانایی تجزیه و تحلیل اطلاعات و اتخاذ تصمیمات سریع و درست، به تدریج بین 10 تا 14 سالگی و پس از آن رشد می یابد. حتی اگر بسیاری از کودکان زمانی که پنج یا شش ساله هستند از هماهنگ سازی لازم برای دوچرخه سواری برخوردار باشند، توانایی آنها برای تشخیص به موقع خطرات عبور و مرور خیابانی هنوز کامل نشده است. هر تابستان صدها کودک دوچرخه سوار در برخورد با وسایل نقلیه به شدت مجروح و ده ها تن قربانی می شوند که از این میان 80 درصد مرگ ومیرها و تقریباً 30 درصد جراحت های شدید، نتیجه آسیب دیدگی های جمجمه ای است.

دوچرخه سواری، سفر

اگر فرزندتان قصد دوچرخه سواری دارد، نکات زیر را رعایت کنید

- مطمئن شوید فرزندتان حتماً هنگام دوچرخه سواری کلاه ایمنی بر سر می گذارد و مخصوصاً آن را درست می پوشد. کلاه ایمنی باید مستقیم روی سر قرار گیرد، بدون اینکه روی سر بازی کند و به چپ و راست خم شود و بند کلاه حتماً باید بسته باشد.

- به فرزند کمتر از 12 سال خود اجازه ندهید در خیابان دوچرخه سواری کند مگر وقتی که او را همراهی کنید. در 12 سالگی هم باید ابتدا نحوه دوچرخه سواری در خیابان را به فرزندتان بیاموزید. هنگامی که قوانین عبور و مرور در خیابان را به او یاد می دهید، روی اهمیت این نکته پافشاری کنید که ابتدا ببیند آیا وسایل نقلیه در مدخل های ورودی کوچه و خیابان هستند یا نه. کودکانی که در پیاده روها دوچرخه سواری می کنند اغلب توسط وسایل نقلیه ای که وارد کوچه یا خیابان می شوند مجروح می شوند. بسیار مهم است به کودکان تأکید کنید هرگز با دوچرخه در کوچه و خیابان ماجراجویی نکنند و خود را به خطر نیندازند. فرزند شما باید به دفعات و ساعت های زیاد به همراه شما تمرین کند تا بتواند به تنهایی در خیابان دوچرخه سواری کند. کودکان در این سن اغلب به خودشان خیلی اطمینان دارند و برای به دست آوردن استقلال، سماجت می کنند. هرگز تسلیم آنها نشوید و اگر از توانایی ها و شایستگی های آنها مطمئن نیستید، اجازه ندهید به تنهایی در خیابان دوچرخه سواری کنند.

اسکیت

اجازه ندهید فرزندتان کفش های اسکیت را به پا کند مگر آنکه مطمئن شوید قبل از آن کلاه ایمنی، زانوبند، محافظ آرنج و مچ بند را به طور کامل پوشیده است.

- به فرزندتان یاد بدهید در تقاطع کوچه و خیابان ها کاملاً متوقف شود و به دو طرف نگاه کند تا مطمئن شود راه آزاد است سپس از خیابان عبور کند.

شنا، سفر

شنا و آب تنی

هر ساله ده ها کودک در آب غرق یا به دلیل عوارض شبه خفگی، در بیمارستان ها بستری می شوند که ممکن است موجب بروز ضایعات مغزی دائمی شود. کودکان زیر پنج سال دو برابر کودکان بزرگتر، در معرض خطر غرق شدن هستند زیرا آب برایشان جذابیت دارد اما خطرات آن را نمی شناسند. بیشتر موارد غرق شدن در خردسالان، زمانی رخ می دهد که آنها در نزدیکی آب «بازی» می کنند و نه هنگام «شنا». یک سوم موارد غرق شدگی و شبه غرق شدگی در استخرها روی می دهد.

- اگر استخر دارید، حصاری (با حداقل 2/1 متر فاصله و مجهز به یک در مقاوم در برابر ورود کودکان) در چهار طرف استخر خانوادگی نصب کنید. دیوار اقامتگاه شما نباید یکی از چهار گوشه این حصار باشد.

- وقتی کسی شنا نمی کند نردبان ورود به استخر را بردارید.

- همیشه در کنار کودک زیر پنج سال خود بمانید. وقتی او در آب یا حیاطی که آب دارد بازی می کند برای حفاظت بیشتر به او جلیقه نجات بپوشانید.

- یک کودک ممکن است حتی  در 20 سانتیمتر آب غرق شود. در نتیجه هرگز فرزند کوچکتان را هنگامی که لباس شنا به تن دارد تنها نگذارید زیرا ممکن است سر بخورد و غرق شود. به لاستیک ها و کمربندهای بادی که به کمر یا بازوی بچه بسته می شوند اعتماد نکنید، آنها جلوی غرق شدن کودک را نمی گیرند.

- مراقب بچه های بزرگتر و نوجوان باشید، حتی اگر خوب شنا می کنند. آب به کسی رحم نمی کند، بچه ها گاهی خیلی سریع خود را در محاصره آب می بینند و ممکن است تنها در عرض چند دقیقه غرق شوند.

- هنگام شنای فرزندانتان یک تلفن بی سیم یا موبایل کنار استخر بگذارید تا هرگز برای پاسخ دادن به تلفن آنها را ترک نکنید. فراموش نکنید که چند ثانیه غفلت کافی است تا فاجعه ای رخ دهد.

- اگر به دریا می روید هرگز کودکتان را بدون مراقب نزدیک آب رها نکنید، به خصوص اگر شنا بلد نیست. زیاد به غریق نجات ها اعتماد نکنید زیرا آنها باید از افراد زیادی مراقبت کنند. لاستیک ها و جلیقه های بادی نیز قابل اعتماد نیستند. اگر جریان آب قوی است یا موج ها تند هستند مراقبت را دو برابر کنید. شن و ماسه ساحل نیز ممکن است به انواع میکروب ها آلوده باشد. اجازه ندهید فرزندتان بدون لباس در ماسه ها بازی کند. دختر بچه ها ممکن است دچار عفونت های واژینال شوند بنابراین برای آنها روی ماسه ها حوله ای پهن کنید (ترجیحاً زیر چتر آفتابی).

دوچرخه سواری، سفر

پیاده روی در کوچه و خیابان

هر تابستان ده ها کودک عابر پس از برخورد با وسایل نقلیه فوت می کنند یا در اثر جراحات شدید در بیمارستان بستری می شوند. سرعت وسایل نقلیه هنگام حرکت تأثیر زیادی بر شدت جراحات دارد. مثلاً یک عابر پیاده در برخورد با وسیله نقلیه ای با سرعت 30 کیلومتر در ساعت، 10 درصد در معرض خطر کشته شدن قرار می گیرد، اما اگر وسیله نقلیه با سرعت 50 کیلومتر در ساعت حرکت کند، احتمال خطر به 80 درصد افزایش می یابد. والدین هرگز نباید اجازه دهند فرزندشان از خیابان های شلوغ که سرعت حرکت وسایل نقلیه بالاست به تنهایی عبور کند.

اگر فرزندتان زیر 9 سال است مطمئن شوید همراه یک بزرگتر به خیابان می رود. کودکان زیر 9 سال هنوز نمی توانند در خیابان درست تصمیم گیری کنند. حواس آنها خیلی زود و به آسانی پرت می شود و نمی توانند به طور عینی و ملموس خطر را تشخیص دهند. مواردی مانند سرعت مجاز، فاصله وسیله نقلیه، صدای بوق و ...  برای آنها غیر قابل تشخیص است. اگر راننده ای بوق بزند ممکن است کودک- که نمی تواند صداها را آنطور که باید تفسیر کند- موقعیت خود را اشتباه جهت یابی کند.

- آموزش اصول ایمنی در خیابان را از زمانی که فرزندتان هنوز خیلی کوچک است شروع کنید. در مورد اهمیت توقف کامل در تقاطع خیابان ها و کوچه ها تأکید کنید و به آنها یاد دهید همواره ببینند آیا از مدخل کوچه و خیابان وسیله ای وارد می شود یا نه. به بچه یاد بدهید وقتی می خواهد از جلوی ماشینی که ایستاده عبور کند، مستقیم به چشمان راننده نگاه کند تا مطمئن شود راننده متوجه حضور او در خیابان شده است. وقتی بچه ها کوچک هستند، والدین باید همراه آنها به خیابان بروند و به آنها یاد بدهند چگونه می توان در ایمنی کامل از خیابان عبور کرد. تا زمانی که برای والدین اثبات نشده که فرزندشان می تواند به تنهایی از خیابان رد شود نباید اجازه این کار را به او بدهند.

زمین های بازی

باغ، جنگل، گل

هر ساله صدها کودک در پی سقوط از وسایل بازی در پارک ها و زمین های بازی شدیداً مجروح می شوند. برای پیشگیری از چنین حوادثی نکات ذیل را رعایت کنید:

- مطمئن شوید که وسایل بازی بر روی سطح نرمی (ماسه، شن ریز، صفحه های پلاستیکی و...) کار گذاشته شده است. از بازی کودک در زمین هایی که سطح آنها سخت و سیمانی است دوری کنید.

- اگر کودک شما کمتر از پنج سال دارد، نگذارید روی وسایلی که ارتفاع شان بیشتر از 5/1 متر است بازی کنند. وزن کودکان خردسال نسبت به قدشان بسیار سنگین تر است و هنوز نمی توانند تعادل خود را حفظ کنند، بنابراین بیشتر از دیگران در معرض خطر سقوط هستند.

- مراقب وسایلی که ممکن است در کودک ایجاد خفگی کند باشید: مانند طناب، بند کلاه ایمنی، بندهای لباس (ممکن است در وسیله بازی گیر کنند و باعث خفگی کودک شوند).

- همیشه چشمتان به فرزندتان باشد، به ویژه در سنین پیش دبستانی، و مراقب باشید از وسیله بازی صحیح استفاده کند.

- بررسی کنید سطح وسایل بازی مانند تاب، سرسره و ... (در تابستان)  زیاد داغ نباشد.

نیش حشرات

نیش حشرات

بچه ها معمولاً از نیش حشرات در امان نیستند. خوشبختانه در اغلب موارد آسیب دیدگی جزئی است اما گاهی خطرات جدی به دنبال دارد.

- وقتی به مناطق مملو از حشرات می روید لباس های آستین بلند و شلوار بلند به فرزند خود بپوشانید.

- بهتر است جنس لباس ها دارای بافت محکم یا پارچه ای ضخیم باشد تا از پوست بهتر محافظت کند، از آنجا که پشه ها جذب رنگ های تیره می شوند، رنگ های روشن را انتخاب کنید.

- اگر از پمادهای دفع حشرات استفاده می کنید محصولی را انتخاب کنید که دارای غلظت کمتری باشد و در عوض دفعات استفاده را افزایش دهید زیرا پوست بچه ها بسیار لطیف است. هرگز این مواد را روی صورت و دست های کودک نمالید زیرا ممکن است وارد دهان یا چشم وی  شود. هرگز این پمادها را برای بچه های زیر دو سال استفاده نکنید.

برای تسکین درد ناشی از نیش حشرات چه كنیم؟

- کمپرس آب سرد کنید.

- از دارویی استفاده کنید که به شکل لوسیون باشد.

در موارد زنبور زدگی (زنبور معمولی، زنبور عسل، زنبور سرخ)، نیش را با موچین یا سوزنی که روی شعله داغ شده بیرون بکشید، سپس ضدعفونی کنید. با این همه، بعضی کودکان نسبت به سم این حشرات حساسیت دارند و دچار آلرژی می شوند، بنابراین جای نیش ها می تواند خطرناک و حتی مرگبار باشد. اگر در کودکتان واکنش های غیر طبیعی می بینید (قرمزی روبه ازدیاد و گسترده، باد کردن صورت و مشکلات تنفسی) در مراجعه به پزشک و مراکز درمانی تردید نکنید.

روزنامه سلامت با تغییر و تلخیص

تهیه و تنظیم برای سایت تبیان: زهره پری نوش