بهشت و جهنم حرکت می کنند!

در آیه 23 سوره «فجر» آمده، خداوند متعال مى فرماید: «و در آن روز جهنم را حاضر كنند و در آن روز انسان متذكر مى شود، اما چه فایده كه این تذكر براى او سودى ندارد» (وَ جِیءَ یَوْمَئِذ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذ یَتَذَكَّرُ الاِْنْسانُ وَ أَنّى لَهُ الذِّكْرى).

از این تعبیر استفاده مى شود: جهنم قابل حركت دادن است، و آن را به مجرمان نزدیك مى كنند!، همان گونه كه در مورد بهشت نیز در آیه 90 سوره «شعراء» مى خوانیم: وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِیْنَ: «بهشت را به پرهیزكاران نزدیك مى سازند»!

گر چه، بعضى میل دارند اینها را بر معنى مجازى حمل كنند و كنایه از ظهور بهشت و جهنم در برابر دیدگان نیكوكاران و بدكاران بگیرند، ولى دلیلى بر این خلاف ظاهر در دست نیست، بلكه بهتر است آن را به ظاهر خود رها سازیم; چرا كه حقایق عالم قیامت دقیقاً بر ما روشن نیست و شرایط حاكم بر آنجا با اینجا تفاوت بسیار دارد، و هیچ مانعى ندارد كه در آن روز بهشت و دوزخ تغییر مكان دهند.

در حدیثى از پیغمبر اكرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: وقتى آیه (وَ جِیءَ یَوْمَئِذ بِجَهَنَّمَ) نازل شد، رنگ چهره مباركش دگرگون گشت، این حالت بر اصحاب گران آمد، بعضى به سراغ على(علیه السلام)رفتند و ماجرا را بیان كردند، على(علیه السلام)آمد میان دو شانه پیامبر(صلى الله علیه وآله) را بوسیده عرض كرد: «اى رسول خدا! پدرم و مادرم به فدایت باد، چه حادثه اى روى داده؟

فرمود: جبرئیل این آیه را بر من تلاوت كرد.

على(علیه السلام) مى گوید: عرض كردم: چگونه جهنم را مى آورند؟

فرمود: هفتاد هزار فرشته آن را با هفتاد هزار مهار مى كشند و مى آورند!

و آن در حال سركشى است كه اگر آن را رها كنند، همه را آتش مى زند، سپس من در برابر جهنم قرار مى گیرم و او مى گوید: اى محمّد! مرا با تو كارى نیست، خداوند گوشت تو را بر من حرام كرده، در آن روز هر كسى در فكر خویش است، ولى محمّد مى گوید: رَبِّ أُمَّتِى! أُمَّتِى!«پروردگارا! امتم امتم»!

منبع: تفسیر نمونه، جلد 26، صفحه 488.

تنظیم برای تبیان: گروه دین و اندیشه_شکوری