با مش رحمت «شمس العماره»
«مش رحمت» یكی از طنزهای «شمس العماره»
فرهاد آییش در گفتوگو با ایسنا:
رفتار «مش رحمت» یكی از طنزهای «شمس العماره» است
برخلاف برخی از همكارانم تئاتر، سینما و تلویزیون را مقدس میدانم
فرهاد آییش دربارهی نقش خود در «شمسالعماره» گفت: من كاراكتر «مش رحمت» را دوست دارم، چراكه چالش برانگیز و قابل تأمل است.
این بازیگر تئاتر ، سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار سرویس تلویزیون خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) اضافه كرد: این سریال خانوادهای را به تصویر میكشد كه در دورهای از تاریخ زندگی خود درحال تغییر و تحول هستند. در واقع قرار است مخاطب با اعضای این خانواده خو بگیرد، دوستشان بدارد و سرنوشت آنها را دنبال كند. در كل قصه، نسبت به پرداخت شخصیت و هویت نقشها، كمتر اهمیت دارد.
او ادامه داد: «مش رحمت» سادگی و در عینحال بدجنسیهای بخصوصی دارد علاوه بر آن او خرافاتی و نسبت به مصرف آب و برق وسواس دارد كه این مورد یكی از طنزهای «شمس العماره» است.
این بازیگر ادامه داد: مش رحمت به نوعی خود را عضوی از خانواده میداند اگرچه با آنها اختلافات طبقاتی دارد ولی به آنها حس نزدیكی دارد و حفظ تركیب خانواده برای او اهمیت زیادی دارد، چون اگر موقعیت خانواده به هم بخورد، رحمت موقعیت خود را از دست میدهد. با اعتقاد من، او فرد بامزه و دوستداشتنی است.
آییش كه كارگردان تئاتر نیز است، درباره راهكارهای حل مسأله كمبود بازیگر برای سریالها و تلهفیلمها با توجه به تولید انبوه آنها در طول سال گفت: در این زمینه دو پیشنهاد مطرح شده است. اول آن كه افراد جدیدی به عنوان بازیگر انتخاب شوند یا بچههای قدیمیتری كه كمتر از آنها استفاده میشدند، به كار گرفته شوند. این دو مقوله خوب هستند ولی خوب است كه بچهها درحال كاركردن باشند، چون برای هنرمند هیچچیز بهتر از كاركردن نیست؛ چراكه خودش را همیشه در مسیر هنر خود میبیند و بیكار در گوشهای ننشسته است.
فرهاد آییش گفت: خیلی حرفهای نیستم در واقع هنوز آماتور هستم، لااقل روحیه آماتوری و عشقكردن با نقش را دارم .
این بازیگر تئاتر،سینما و تلویزیون دربارهی میزان اهمیت قایلشدن برای نقشهای تلویزیونی خود در مقایسه با فعالیتهای تئاتریاش افزود: برایم سینما، تلویزیون و تئاتر سه مقولهی كاملا متفاوت است ولی به هیچكدام به دیده تحقیر نگاه نمیكنم. برخلاف برخی همكارانم كه تئاتر را مقدستر میدانند، من هر سه را مقدس میدانم و از آنها لذت میبرم.اگر بخواهم انرژی كمتری برای هریك از آنها بگذارم و كمتر ارزش قایل شوم، درواقع به خودم لطمه میزنم.
آییش در ادامه اظهار كرد: من همانقدر كه برای كارهای قبلی خود انرژی صرف كردهام در كارهای بعدیام مصرف میكنم، چون به هرحال درگیر آنها میشوم و باید با این نقشها زندگی كنم، از آنها بیاموزم و با آنها رشد كنم.
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی