تبیان، دستیار زندگی
در آن روزگـاران قـبـل از حـمـله عـمـومى ابتداء دلاوران معروف با یكدیگر مبارزه مى كردند.) در جـنگ بدر نیز ابتداء سه نفر از دلاوران نامى قریش ، از صفوف قریش بیرون آمدند و مبارز طلبیدند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نابود كننده سران شرك و كفر

امام علی علیه السلام

در جـنـگ بـدر پـس از آن كه سپاه اسلام در برابر سپاه شرك و كفر قرار گرفت، و هر دو سپاه براى نبرد آماده شدند و جنگ تن به تن آغاز شد. (چـون در آن روزگـاران قـبـل از حـمـله عـمـومى ابتداء دلاوران معروف با یكدیگر مبارزه مى‎كردند.)

در جـنگ بدر نیز ابتداء سه نفر از دلاوران نامى قریش، از صفوف قریش بیرون آمدند و مبارز طلبیدند. این سه نفر عبارت بودند از: عُتبه ، و برادر او شَیبَة ، و فرزند عتبه، ولید.(1)

هـر سه نفر در حالى كه غرق سلاح بودند، در وسط میدان غُرِّش‎کنان، اسب دوانیده، هماورد طلبیدند.

سه جوان رشید از جوانان انصار، به نام‎هاى: عوف، معوذ، عبدالله رواحه، براى نبرد با آنان از اردوگاه مسلمانان به سوى میدان آمدند.

وقتى عُتبه شناخت كه آنان از جوانان مدینه هستند، گفت: ما با شما كارى نداریم.

سپس یك نفر از آنان داد زد:

محمد! از اقوام ما كه هم شان ما هستند، به سوى ما بفرست .

پـیـامـبـر اکرم(صـلى الله عـلیـه و آله) رو كرد به، عبیده، حمزه و على(علیه‎السلام) و فرمود: برخیزید.

سه افسر دلاور، سر و صورت خود را پوشانیده، روانه رزمگاه شدند.

هر سه نفر خود را معرّفى كردند. عتبه هر سه نفر را براى مبارزه پذیرفت و گفت:

همشان ما شما هستید.

مورّخان اسلامى مى‎نویسند:

حضرت على(علیه‎السلام) رزمنده مقابل خود را در همان لحظه نخست به خاك افكندند، سپس به كمك حمزه رفت .

هـر دو بـه كـمـك عـبـیـده شـتافتند و طرف نبرد او كه عُتبه جدّ مادرى معاویه بود را كشتند.(2) كه امیرمؤمنان علی(علیه‎السلام) در نامه‎اى به معاویه مى‎نویسد:

وَ عِندى السَّیفُ الَّذى اَعضَضتُهُ بِجَدِّكَ وَ خالِكَ وَ اَخیكَ فى مَقامٍ واحدٍ؛ شـمـشـیـرى كـه من آن را در یك روز بر جدّ تو(عتبه، پدر هِنده، مادر معاویه) و دایى تـو (ولیـد فـرزنـد عتبه) و برادرت (حنظله) فرود آوردم در نزد من است و هم اكنون نیز به آن نیرو و قدرت مجهّز هستم.(3)

از این نامه به خوبى استفاده مى‎شود كه حضرت، در جنگ بدر در كشتن جدِّ كافرِ معاویه(عتبه) همكارى كرده است .

پی‎نوشت‎ها:

1- عـتـبـة بـن ربیعه، پدَرِ مادَرِ معاویه، و ولید بن عتبه دایى او، و شیبه برادر عُتبه بود.

2- تاریخ طبرى، ج 2، ص 148/ سیره ابن هشام، ج 1، ص 625 .

3- نهج البلاغه، نامه 64 .

برگرفته از کتاب الگوهاى رفتارى امام على(علیه‎السلام)، ج اول، مرحوم محمد دشتى .

تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.