مقام قرآن
هدایت گر نسل ها(2)
در حوادث گذشته عبرتهایی برای مردمی كه بعدها آن را می شنوند نهفته است، چرا كه مردمان هر عصری باید با همان نوع از پیچیدگی ها برخورد كنند كه پیشینیان آن ها برخورد داشتـهاند و این از دو اصل سرچشمه میگیرد.
اصل اول آن كه، انگیزهها و محركهای انسان، امروزه نیز همانهایی هستند كه از طلوع خلقت بشری در كار بودهاند و غرایزی كه محور عمل انسانند هنوز به همان صورت باقی میباشند. هر چند قلمرو فعالیت انسانی گسترش یافته است، اما خصوصیتهای دوست داشتنی، ایثار،شرافت،صداقت و دلیری امروز هم از همان احترامی برخوردارند كه در زمان های قدیم برخوردار بودهاند و هم چنین نفرتی كه از رذایل اخلاقی در گذشته ثبت شده، امروز نیز در طبع انسانی وجود دارد و این نشان مستدلی است از بقای ثابت و تغییر ناپذیر طبیعت انسان.
اصل دوم آن كه ، نمیتوان قوانین خداوند را تغییر داد زیرا قوانین الهی ساخته شرایط جغرافیایی و یا زاده محیط اقتصادی نمیباشند و از یك زمان و مكان به زمان و مكان دیگر تفاوت نمیپذیرند و هر گاه ملتی شرایط زندگیش را با این قوانین ثابت منطبق نموده و خود را در مسیر هدایت قرار دهد به همان فایدهای میرسد كه ملل دیگر منطــبق با این امــور كه همان«سنن الهی» است رسیدند.
كار « سنن الهی» همان است كه فطرت تغییر ناپذیر انسان را درمسیر هدایت، جهت دهند.
آن چنان كه بیان شد این دو اصل باعث میگردد تا پدیدههای اجتماعی در زمانهای مختلف ، محكوم قوانین ثابتی باشند، آن چنان ثباتی كه بتواند حوادث اجتماعی را به گونهای نقش بندد كه از روش ها و شیوههای منظم و روشنی تبعیت نماید. پس بر همین اساس بیان زیباترین و زشتترین حوادثی كه در طول سال های گذشته رخ داده است به خوبی میتواند چراغ روشن هدایت، برای مردم امروز و آینده باشد.
قرآن با چنین اعتقادی ، افراد بشر را بر میانگیزد تا از درسها و تجربههای گذشته بهرهگیری كنند و از آن هم چنان كه خود قرآن میفرماید « عبرت » به دست آورند.
نوشته : محسن سید اسماعیلی
بخوانید :
تنظیم: صادقی