تبیان، دستیار زندگی
امام صادق (علیه‎السلام) در روایت فوق، دسته‎بندی مردم در قیامت را اینگونه متذکر می‎شوند: «مردم به شش گروه‏اند؛ راوى مى‏گوید: عرض كردم: اجازه مى‏فرمایید تا آن را یادداشت كنم؟ فرمود:
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تقسیم‎بندی مردم در روز قیامت

مرز بین مردم در قیامت

با استناد به آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت(علیهم‎السلام) در می‎یابیم که مردم در روز محشر چند دسته هستند که در این مقاله با استفاده از مقالات و روایتی از امام صادق(علیه‎السلام) این دسته‎بندی را توضیح می‎دهیم .

1- پس از حاضر شدن همه بندگان در صحنه قیامت، مردم به دو گروه مشخص تقسیم مى‏شوند:

«وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ إِلى‏ رَبِّها ناظِرَةٌ وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ تَظُنُّ أَنْ یُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ»(1)؛ برخی صورت‏ها، شاداب و مسرورند و به پروردگارش مى‏نگرد و صورت‎هایى عبوس و در هم كشیده است، زیرا مى‏داند عذابى در پیش دارد كه پشت را در هم مى‏شكند.

2- در كنار این تقسیم‏بندى كلى، مردم در قیامت به دسته‏هاى جزیی‎‏ترى تقسیم مى‏شوند و آن دو دسته، اصحاب شمال و اصحاب یمین و سابقون هستند:

«وَ كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ»(2)؛ و شما سه گروه خواهید بود[اول‏] سعادتمندان و خجستگانند، چه سعادتمندان و خجستگانى و گروه دیگر شقاوتمندان و بدبخت‎ها هستند. چه شقاوتمندانى و شومانى! و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند آنها مقربانند.

در این نگاه «مخلَصین»، همان «سابقون» هستند و اصحاب شمال، همان گروهى‏اند كه با گناهان خود، خود را از محضر خدا دور كرده‏اند. اما اصحاب یمین، مؤمنان اهل نجات‏اند.

3- بهشتیان، جهنمیان، مخلَّطون، مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ الله، مستضعفان فكرى و اصحاب اعراف.

امام صادق(علیه‎السلام) با استناد به آیات قرآن، این شش گروه را چنین معرفى مى‏فرمایند:

«النَّاسُ عَلَى سِتَّةِ أَصْنَافٍ.

قَالَ قُلْتُ أَ تَأْذَنُ لِى أَنْ أَكْتُبَهَا؟ قَالَ نَعَمْ.

قُلْتُ مَا أَكْتُبُ؟ قَالَ اكْتُبْ أَهْلَ الْوَعِیدِ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ أَهْلِ النَّارِ.

وَ اكْتُبْ "وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً"(3)؛ قَالَ قُلْتُ مَنْ هَؤُلَاءِ قَالَ وَحْشِیٌّ مِنْهُمْ.

قَالَ وَ اكْتُبْ "وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ"(4) قَالَ وَاكْتُبْ "إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا یَسْتَطِیعُونَ حِیلَةً وَ لا یَهْتَدُونَ سَبِیلاً"(5) لَا یَسْتَطِیعُونَ حِیلَةً إِلَى الْكُفْرِ وَ لَا یَهْتَدُونَ سَبِیلاً إِلَى الْإِیمَانِ "فَأُولئِكَ عَسَى اللهُ أَنْ یَعْفُوَ عَنْهُمْ"(6) قَالَ وَاكْتُبْ أَصْحَابَ الْأَعْرَافِ(7) ... قَالَ قُلْتُ وَ مَا أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ؟ قَالَ قَوْمٌ اسْتَوَتْ حَسَنَاتُهُمْ وَ سَیِّئَاتُهُمْ فَإِنْ أَدْخَلَهُمُ النَّارَ فَبِذُنُوبِهِمْ وَ إِنْ أَدْخَلَهُمُ الْجَنَّةَ فَبِرَحْمَتِهِ.»(8)

امام صادق (علیه‎السلام) در روایت فوق، دسته‎بندی مردم در قیامت را اینگونه متذکر می‎شوند:

«مردم به شش گروه‏اند؛ راوى مى‏گوید: عرض كردم: اجازه مى‏فرمایید تا آن را یادداشت كنم؟ فرمود: آرى. عرض كردم: چه بنویسم؟

فرمود: بنویس، [دو گروه‏] اهل نویدند: از اهل بهشت و اهل آتش.

بنویس. «گروهى دیگر، به گناهان خود اعتراف كرده‏اند و كار خوب و بد را با هم آمیخته‏اند. عرض كردم: آنها چه كسانى‏اند؟ فرمود: وحشى‏، غلام حبشى كه با دستور هند همسر ابوسفیان، حضرت حمزه را به شهادت رساند و سینه‏اش را شكافت و جگر حمزه را تحویل هند داد. اما بعدها توبه كرد و به اسلام گروید. ایشان در این گروه جا می‎گیرند.

فرمود: بنویس، گروهى دیگر به فرمان خداوند واگذار شده‏اند [و كارشان با خدا است‏] یا آنان را مجازات مى‏كند یا توبه آنان را مى‏پذیرد.

فرمود: بنویس، گروه دیگر مستضعفان فكرى‏اند كه قرآن به آنها اشاره دارد؛ مگر آن دسته از مردان و زنان و كودكانى كه به راستى مستضعف باشند و نه چاره‏اى دارند و نه راهى مى‏یابند(یعنى، نه چاره‏اى به كفر دارند و نه راهى به ایمان دارند)؛ ممكن است خداوند آنها را عفو فرماید.

فرمود: بنویس، گروه دیگر، اصحاب اعراف‏اند. عرض كردم: اصحاب اعراف به چه معنا است؟ امام فرمودند: گروهى كه خوبى‏ها و بدى‏هاى‏شان یكسان است؛ اگر آنها را به آتش وارد كند، به دلیل گناهانشان است و اگر به بهشت ببرد، به دلیل رحمت [بى پایانش ] است.»

با توجه به این دسته‎بندى‏ها - به ویژه دسته‎بندى سوم - به نظر مى‏رسد كه مواقف میزان و حساب براى «متوسطین» مردم است؛ زیرا به جز مؤمنان متوسط - كه پس از سیر خود در نهایت به بهشت مى‏روند - مؤمنان ادیان دیگر - كه حق به آنها نرسیده و در دین خود پا برجا بوده‏اند - یا اهل كتاب و كافران و مشركان كه روحیه استكبار نداشتند و جز سران كفر و نفاق نبوده‏اند و در جهنم - به فضل الهى - تا ابد نیستند؛ باید این مواقف را طى كنند تا در نهایت به جایگاه اصلى خود - بهشت یا جهنم - برسند.

بهشتیان در بهشت جاودان مى‏مانند؛ اما جهنمیان به دو گروه تقسیم مى‏شوند: برخى تا ابد در جهنم مى‏مانند و آنها سران كفر و شرك و نفاق و داراى روحیه استكبارى‏اند كه هیچ امید اصلاحى بر آنان نمى‏رود. اما دیگران، پس از طى مراحل اصلاح و پیدا كردن لیاقت حضور در محضر الهى، به بهشت جاودان وارد مى‏شوند.

آرى روایات اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم‎السلام) را باید با خود روایات سنجید و تفسیر كرد و ظاهراً تفسیر روایت امام به این است كه سران شرك و مشركان مستكبر، مستقیماً و بدون طى كردن مواقف محشر در آتش دوزخ گرفتار مى‏شوند.

پی‎نوشت‎ها:

1- قیامة، آیات 22 - 26.

2- واقعة، آیات 7 - 13.

3- اشاره به سوره توبه، آیه 102.

4- اشاره به سوره توبه، آیه 106.

5- اشاره به سوره نساء، آیه 98.

6- اشاره به سوره نساء، آیه 99.

7- ‏اشاره به سوره اعراف، آیه 48 .

8- اصول كافى، ج 2، ص 381.

تنظیم تبیان، گروه دین و اندیشه، فراوری هدهدی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.