موعود در آیین بودا

آیین بودا یکی از شاخه های کیش هندوست. این آیین از هندوستان بیرون آمده و به خاطر گسترش در مناطق پر جمعیت جهان، پیروان زیادی دارد و اخیرا به اروپا و آمریکا نیز سرایت کرده است.

بودا (Buddha) به معنای بیدار، لقب گوتاماشاکیامونی بنیانگذار مکتب اصلاحی بودیسم است.

اندیشه های اصلاحی بودا در مخالفت با تعصب های برهمنان بود و اختلافات طبقاتی را باطل می شمرد. تعالیم اخلاقی وی در مجموعه هایی مانند تری پیتکا یعنی سه سبد، گرد آمده است. تری پیتکا-قدیمی ترین کتاب مقدس بوداییان-دارای سه بخس می باشد:

1-قواعد رهبانیت؛

2-وسیله ی رستگاری

3-مفهوم فلسفی و روانشناسی؛

در آیین بودا، اندیشه منجی موعود با مفهوم میتریه (واژه سنسکریت به معنای مهربان) تبیین می گردد. در الهیات بودایی، او را آخرین بودا از بودایان زمینی وی دانند که هنوز نیامده است، اما خواهد آمد تا همه انسان ها را نجات دهد. در نمانگاری بودا، او را به هیات مردی نشسته که آماده برخاستن است، نمایش می دهند تا نمادی باشد از آمادگی وی برای قیام!

در مهاونسه که به تاریخ سریلانکا می پردازد، روزشمار حوادث مربوط به قیام میتریه به وضوح چنین گفته شده است:

(پنج هزار سال پس از آخرین بودا، آفتاب آموزه های بودایی افول می کند و طول عمر آدمیان به ده سال فرو می کاهد. در این زمانه چرخه وارونه می گردد. زندگی متحول شده، به طوری که متوسط عمر مردم هشتاد هزار سال می رسد. با این عمرهای طولانی و زمینه مناسب برای تعالیم بودا، یک راهنما خواهد آمد. او برای مردم رفاه و بهروزی می آورد و آموزه های بودا را ترویج می کند. آنگاه که چنین فضایی بهشت گونفراهم آمد، میتریه از آسمان توشیته نزول می کند، بودایی خویش را به کمال می رساند و درمه را به فرهیختگان می آموزد.1

1-مقاله گونه شناسی اندیشه موعود، ص 124، به نقل از فصل نامه انتظار، ش 15، ص 158