دوباره می سازمت، دماغ!
صحبت هایی مانند: "بینی ام مثل بینی خوک شده!"، "چاله های اطراف نوک بینی ام توی ذوق می زند!" و ... ، از جمله دلایلی است که خیلی ها را برای جراحی های دوم و سوم بینی به مطب جراحان پلاستیک و جراحان گوش، حلق و بینی می کشاند. خیلی از این جراحی های دوم و سوم، بسیار دشوارتر از عمل اول‌اند و گاهی شکل بینی پس از این جراحی ها هم خوب درنمی آید.
گفتگوی زیر با دکتر محسن نراقی، متخصص گوش و حلق و بینی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره همین جراحی های دوم و سوم بینی می باشد.
آقای دکتر! خیلی ها پس از جراحی بینی دچار مشکلات تنفسی می شوند و دوباره بینی شان را جراحی می کنند. چرا؟
چون سلامت بینی در یک جراحی، حتی با تغییرات میلی متری هم قابل تهدید است. بینی دو دریچه در مدخل خود دارد: دریچه خارجی یا همان سوراخ های بینی که ممکن است در عمل جراحی بینی بیش از حد کوچک شده و موجب بروز مشکلات تنفسی گردد و دریچه داخلی بینی که در قسمت داخلی تری قرار گرفته و تنگ ترین قسمت بینی است، بنابراین کوچک ترین دستکاری این دریچه هم با تغییرات شدیدی همراه است، طوری که کاهش قطر دریچه داخلی به نصف میزان قبلی موجب می شود مقاومت نسبت به عبور هوا تا 16 برابر افزایش یابد که عواقب نامطلوبی برای سلامت افراد در پی دارد.
محرومیت از اکسیژن کافی، سلامت سایر اعضای بدن را نیز تحت تاثیر قرار می دهد، تا حدی که حتی در رفتار و روابط اجتماعی افراد نیز تاثیرگذار است.
تورفتگی دو طرف نوک بینی هم برای بعضی ها دردسرساز می شود.
بله، برداشتن بیش از حد غضروف های بینی در جراحی زیبایی بینی به تورفتگی های بیش از حد و ایجاد چاله های عمیق در دو طرف نوک بینی منجر می شود. این تورفتگی ها هم مانع از عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی می شود. اگر برداشتن بیش از حد غضروف های بینی در پایین ترین قسمت بینی باشد، موجب بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود که در این حالت، اشکال در دریچه خارجی بینی هم وجود دارد. اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایع ترین عوارض تنفسی در بینی هایی است که بیش از حد کوچک شده‌اند.
برای این که بیماران دچار این مشکلات نشوند، چه باید کرد؟
امروزه سعی بر این است که حتی الامکان از برداشتن بافت سوراخ های بینی احتراز شود. برگرداندن سوراخ های بینی به حالت قبل از عمل، از مشکل ترین اقدامات در راینوپلاستی (RHINOPLASTY) یا جراحی پلاستیک بینی است. هیچ گاه از جراح تان درخواست نکنید بینی تان را تا بیشترین حد ممکن کوچک کند. داشتن بینی کمی بزرگ تر، ولی با تنفس بهتر بر بینی بسیار کوچک، ولی با عملکرد بد ارجحیت دارد.
در جراحی های دوم و سوم بینی برای اصلاح مشکلات آن، آیا نیاز به برداشتن بافت از نقاط دیگر بدن و پیوند هم هست؟
به طور کلی در عوارضی که ناشی از برداشتن بیش از حد بافت های بینی است، باید به صورتی مناسب این نقصان بافتی جبران شود. در این حالات ممکن است لازم شود که بافت‌هایی از قسمت های دیگر بینی یا از قسمت های دیگر بدن برای پیوند مورد استفاده قرار گیرند. پیوند‌هایی ارجحیت دارند که از خود فرد، در همان زمان برداشته شوند، مثلا در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده، می توان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک کرد. در موارد تنگی خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی نیز این پیوندها از خود بینی قابل حصول است، اما در موارد شدید ممکن است نیاز به برداشتن پیوند از غضروف دنده باشد.
اگر سوراخ های بینی بیش از حد کوچک شده باشند، چه طور؟
در اینجا موضوع قدری مشکل تر است. در مواردی که کمبود شدید پوست پره‌های بینی به علت بیش از حد برداشته شدن پره‌ها باشد، ممکن است لازم شود قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد.
این جراحی های اصلاحی دوم و سوم آسان ترند، یا آن جراحی اول بینی؟
جراحی‌های دوم و سوم که اصلاحی اند، به مراتب دشوارترند، زیرا برداشتن بافت آسان تر از افزودن بافت به بینی است. می گویند مشکل ترین جراحی پلاستیک در بدن، جراحی پلاستیک بینی است، زیرا عضوی است با عملکردهای حیاتی پیچیده.
بینی خوکی یعنی چه؟
ظریف ترین قسمت بینی، نوک آن است که ساختمانی پیچیده و مرکب از پوست، بافت همبندی و غضروف دارد. نسبت و میزان این بافت ها در افراد مختلف، متفاوت است، به گونه‌ای که در هر فرد با یک آناتومی مخصوص در نوک بینی مواجهیم. داربست غضروفی نوک بینی وظیفه حمایت و نگهداری از پوست نوک بینی و باز بودن سوراخ های بینی را به عهده دارد. این داربست از یک جفت غضروف تشکیل شده که طوری مجاور هم واقع شده‌اند که در هر طرف اجازه ایجاد تونلی در زیر خود می دهند. برای باریک کردن نوک بینی، قسمت هایی از غضروف نوک بینی برداشته می شود تا حجم نوک بینی کاهش یابد. ممکن است کوچک کردن نوک بینی با استفاده از نزدیک کردن غضروف سمت راست و چپ نوک بینی به کمک بخیه زدن دو غضروف به هم انجام شود. در هر صورت، در حین جراحی پلاستیک بینی باید دقت زیادی از جانب جراح اعمال شود تا حمایت ایجاد شده توسط این غضروف ها تضعیف نشود. برداشتن بیش از حد این غضروف ها در جراحی، به تورفتگی بیش از حد نوک بینی و ایجاد چاله های عمیق در دو طرف نوک بینی منجر می شود. اگر میزان برداشته شدن بافت از این هم بیشتر باشد، موجب افتادگی پره‌های بینی و بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود.
از طرف دیگر، برداشته شدن بیش از اندازه این بافت ها موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و ایجاد نمای بینی خوکی شکل می شود.
بنابراین آن چه در جراحی نوک بینی اهمیت دارد، احتیاط کامل از جانب جراح و حفظ حمایت غضروفی نوک بینی است. داوطلب جراحی پلاستیک بینی نیز باید با توقعات منطقی خود، میزان باریک شدن نوک بینی را به جراح بسپارد.
*مطالب مرتبط:
چه کسانی نباید جراحی زیبایی کنند؟
زنان 3 برابر مردان جراحی بینی می کنند
عوارض جراحی زیبایی در کودکان و نوجوانان
جراحی زیبایی؛ منحنی رو به بالا
بخش تغذیه و سلامت تبیان
