تبیان، دستیار زندگی
روز بیست و دوم اسفند ماه روز گرامیداشت شهدا نامگذاری شده است. باشد تا در این روز های پایان سال هر کداممان ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آنان که ایستاده می میرند!!

روز بیست و دوم اسفند ماه روز گرامیداشت شهدا نامگذاری شده است. باشد تا در این روز های پایان سال هر کداممان بر سر مزار شهیدی گمنام برویم و یادی از آنانی کنیم که بر گردن ما حقی بس بزرگ دارند و امروز ماییم که باید یاد آنان باشیم. آنهایی که نمیشناسیمشان...

خورشید، بزرگ‏ترین مؤذن صبح است و شهید، والاترین مکبر آزادگی؛ و کدام تکبیر، رساتر و فراگیرتر از شهادتینی که در بی‏تعلق‏ترین ثانیه‏های زندگی، بر زبان شهید جاری می‏شود؟!

آری! رهایی، محصول دل‏سپردگی مردان جهاد، به عالمی فراتر از خاک است؛ محصولی که توازن عقل‏های زمین را درهم می‏شکند. پس سلام بر شهدا که ایستاده می‏میرند.

شهید
شهید گمنام

راز جاری ماندن شهدا

شهدا مرگ را به سخره
گرفته اند تا ما به
حقارت دنیا بخندیم.

بر ما باد مرور خویش در بایدهای آنان و محک زدن خود در این غفلت‏گاه نسیان‏زا.

چه می‏شود که خون حامل زلال‏ترین پیام‏ها در تاریخ می‏ماند؟ بی‏تردید، پاسخ را باید در این حقیقت جست که شهدا، تفسیر مجسم باران، بر شوره‏زار غفلت زمین‏اند... و راز جاری ماندن شهدا، چیزی جز جوشیدن از چشمه‏ای به نام عشق نیست. شهادت، کلاس همیشه دایر حرکت است که تمامی انسان‏ها را در هر برهه زمان، در خویش ثبت نام می‏کند و شهدا، محصلان برگزیده این مدرسه‏اند.

رسالت ما 

فریاد ممتد شهید در ثانیه ثانیه زمان جاری است؛ فریادی که ریشه در «هل من ناصر ینصرنی» سیدالشهدا دارد و امتداد، تا گسترده‏ترین میدان موعود.

شهدا، رفته‏اند و رسالتی از جنس آگاهی و حرکت را بر دوش ما باقی گذاشته‏اند. شهادت، مرز زمین و آسمان است و شهدا، مرزبانان هماره بیداری. شهیدان، پیامبران حماسه انسان‏اند که ما را مسئولیتی ممتد که در لحظه لحظه زندگی‏مان جاری است، نازل فرموده‏اند.

فریاد ممتد شهید

مقام شهدا را جز شاهدان حقیقت، کسی نمی‏فهمد و حقیقت را چشمی غیر از دل، نمی‏تواند دید. آن‏که رتبه و جایگاه شهید را فهمید، پویایی را سرلوحه هستی خویش قرارداد و آن‏که از شهید، جز لقب و نامی نمی‏داند، تنها دل را به سکونت در کوچه‏ای آرام که به نام شهیدی آذین شده، خوش می‏دارد؛ اما فریاد ممتد شهید در ثانیه ثانیه زمان جاری است؛ فریادی که ریشه در «هل من ناصر ینصرنی» سیدالشهدا دارد و امتداد، تا گسترده‏ترین میدان موعود.

و کدام تکبیر، رساتر و فراگیرتر از شهادتینی که در بی‏تعلق‏ترین ثانیه‏های زندگی، بر زبان شهید جاری می‏شود؟!

سلام بر شهدا!

شهدا، مرگ را به سخره گرفته‏اند، تا ما به حقارت دنیا بخندیم. شهدا، حیثیت خون را فریاد زدند، تا ما گوشت و پوستمان را از جرعه عطش و شور بپرورانیم. شهدا، همه تعلقات را از خود بریدند و خود را مسافر آسمان کردند، تا گذرگاه بودن دنیا را اثبات کرده باشند و راز آزادی را بریدن از خویش ثبت نموده باشند. پس سلام بر شهدا و بر فرهنگ همیشه روشنشان. بر ما باد مرور خویش در بایدهای آنان و محک زدن خود در این غفلت‏گاه نسیان‏زا.

سلام بر شهادت که بزرگ‏ترین نتیجه حرکت است.

سایت حوزه


مطالب مرتبط:

شهادت در نگاه شهیدان

چهل حدیث شهید و شهادت

تعریف شهادت


تنظیم برای تبیان:شریعتمدار