آلمان، شریك اصلى جرم

تحقیقات انجام شده حاكى از آن است كه یك سوم از مجموع 445 شركت غربى كه در تجهیز ماشین جنگى عراق در زمینه هاى مختلف به ویژه سلاح هاى شیمیایى نقش داشته اند، آلمانى بوده كه علاوه بر فروش به آموزش نیروهاى عراقى در جنگ تحمیلى براى استفاده از این سلاح هاى شیمیایى علیه ایران، مبادرت كرده اند.

نكته مهمى كه در این میان وجوددارد، آن است كه برخى از همه شركت هاى یارى كننده به صدام، جنبه صورى داشته است و بعد از اجراى اهداف موردنظر خود ازمیان رفته و یا این كه برخى دولت هاى شركت هاى تابعه از فعالیت آنها اطلاعى نداشته و پس از كسب آگاهى از كمك هاى این شركت ها به رژیم بعث، آنها را تحت پیگرد قرارداده و یا از كنار این مسأله گذشته اند.

گزارش 12 هزار صفحه اى عراق درباره تسلیحات این كشور، حاوى اخبار پرسروصدایى درمورد آلمان به نام «برلین» است. در این گزارش به تفصیل بیان شده كه بین شركت هاى نظامى آلمان و عراق چه دادوستدهاى تسلیحاتى انجام شده است.

در این گزارش 12 هزار صفحه اى كه روزنامه «تاگس زایتونگ» بخش هاى محرمانه آن را منتشر كرده است از آلمان با نام مهمترین تجهیزكننده انبارهاى تسلیحاتى صدام یاد شده است.

برخى از اسامى شركت هاى آلمانى كه در گزارش عراق به سازمان ملل آمده عبارتند از: «دایملر، من، زیمنس، بنز، كیوكلپ، هوچست، كلوچنر، كارلزیس». شركت كارل كلوب كه از سال 1977م، با عراق همكارى داشته، تجهیز دو كارخانه اصلى حشره كشى و مواد شوینده بغداد را بر عهده داشته و در گزارش 12 هزار صفحه اى عراق به سازمان ملل، این شركت یكى از بزرگترین تجهیزكنندگان برنامه شیمیایى و تسلیحاتى عراق بوده است.

شركت «كارل كلوب» 6 خط تولید سلاح شیمیایى جداگانه به نام هاى احمد، على، محمد، عیسى، مدار و قاضى ایجاد كرد. ساخت نخستین آنها در سال 1983م و آخرین آن در سال 1986 م تكمیل شد و در این كارخانه ها از گاز «خرددل» و «اسید پروسیك» تا گازهاى اعصاب «سارین» و «تابون» تولید مى شد.

براساس گزارش عراق همچنین شركت Preussage از بزرگترین تجهیزكنندگان مواد شیمیایى در زمینه گاز اعصاب سارین بوده است.

شركت «كارل كلوب» و «پیولوت پلنت» (برنامه شیمیایى) فروش و خدمات میلیون ها دلار تجهیزات براى 6 كارخانه شیمیایى جدا از هم در عراق و تهیه آزمایشگاه هاى پیشرفته براى این كشور را به منظور گسترش، توسعه گاز اعصاب و حمایت مهندس هاى مكانیك آلمانى از وزارت صنایع و صنایع نظامى عراق بر عهده داشتند.

شركت «ریننگ هوس» (برنامه شیمیایى) نیز تهیه همه فسفریل براى تولید تسلیحات شیمیایى و شركت «پروپیچ» (برنامه شیمیایى) همكارى با شركت

«كارل كلوب» و شركت WET ( شركت تجارى مهندسى آب) ، (برنامه شیمیایى و شاید میكروبى) را بر عهده داشتند.

تهیه و فروش مواد اعصاب، تجهیزات شیمیایى به ارزش 10 میلیون دلار، ده ها تن مواد شیمیایى از جمله تركیبات گاز اعصاب و فلورید سدیم و ترى كلرید، تهیه ماشین آلات براى تبدیل راكت 123 میلیمترى به تجهیزات شیمیایى، تهیه روزانه6/17 تن كلریدفسفر، فروش تجهیزات به كارخانه تسلیحات شیمیایى «فلوجه و اثیر» از جمله فعالیت هاى این شركت ها بوده است.

شركت «گوسا» سازنده سیلكون پى بود كه شباهت زیادى به سیانور هیدروژن داشت كه عراق در سال 1985م. آن را علیه ایران استفاده كرد.

شركت «بوسوائو» و «كناور» در اكسبورگ پناهگاه پیشرفته اى براى صدام در زیر كاخ ریاست جمهورى بنا كرد و شركت «هى برگر» ساخت واحد جداكننده در مجتمع شیمیایى سامرا و تولید تابون را بر عهده گرفت.

شركت «هى برگر» همچنین بخش عمده كار تسلیحاتى آن را به شركت «لودیگ همر» از «كلانوسیت هایم»، واگذار كرد.

گرى ملهولین استاد حقوق دانشگاه ویسكانسین در 22 مارس 2000م . مى گوید: «نه تنها شركت هاى آلمانى بزرگترین فروشنده سلاح هاى شیمیایى به عراق بودند، بلكه این شركت ها موادى را به عراق مى فروختند كه در افزایش برد گلوله هاى اسكاد به عراق كمك مى كرد.»

نام 80 شركت آلمانى موجود در گزارش 12 هزار صفحه اى عراق به سازمان ملل از این گزارش حذف شده است.

در میان كشورهاى كمك كننده به عراق، كشور آلمان شبكه وسیع قوانین و مقرراتى را به منظور كنترل صادرات مواد تشكیل دهنده سلاح هاى شیمیایى، تركیبات بیمارى زا، تجهیزات مربوط به سلاح هاى بیولوژیكى و شیمیایى دو منظوره یا اشكال دیگر همكارى را با طرح هاى موشكى یا سلاح هاى میكروبى و شیمیایى خارجى دارد.

حمیرا حیدریان

 روزنامه ایران - سه شنبه 5 دى 1385

تنظیم برای تبیان: حسین رحمانی