معرفی پل های استان آذربایجان غربی (2)
پل کسیان
این پل در سه کیلومتری بسطام، در نزدیکی دژ اوراتویی بسطام در دهکده "کسیان" قرار دارد و در سال 1317 ش ساخته شده است. پل کسیان بر روی یک سطح سنگی بر روی کف رودخانه "آق سو" بنا شده است. این پل دارای هشت چشمه با طاق های رومی است. مصالح به کار رفته در آن سنگ های تراشیده منظم و مصالح جدید است.
پل ممیند
این پل در انتهای شرق جلگه "سلدوز" بر روی رودخانه "گدار" و در کنار روستای "ممیند" شهرستان نقده قرار دارد و آن را به دوره صفویه و قاجاریه نسبت می دهند.
موقعیت پل و بقایای جاده قدیمی حکایت از یک راه باستانی بین مهاباد، نقده و ارومیه می کند. این پل شاه راه ارتباطی خوبی بین این سه شهر بود. پل به علت سخت بودن رودخانه، پی سازی آن چنانی ندارد و پایه ها مستقیماً روی بستر سخت رودخانه سوار شده اند. پل تاریخی ممیند دارای دو پایه از سنگ های مکعبی تراش دار و آجر و سه چشمه یا دهانه است.
بدنه پل با آجر و ملاط آهک ساخته شده ولی بخش فوقانی آن یعنی سطح گذر پل به وسیله سنگ های درشت رود خانه ای فرش شده است. طول پل بیست و سه متر و عرض آن 30/6 متر و ارتفاع بلندترین نقطه پل 30/8 متراست. کاربرد میل راهنماها علاوه بر جنبه تزیینی هدایت مسافران را به سوی گذرگاه پل در مواقعی که مشکل دیده وجود داشته باشد، در پی دارد.
پل قالا تاسیان
این پل در مسیرجاده پیرانشهر- سردشت و در مسیر فرعی روستای "بی بی آوا" به " سپیدار"، در قسمت شمالی رودخانه "ذاب کوچک" ساخته شده است. احتمالاً نام این پل از نام قلعه ساسانی "قاسیان" – بقایای آن در قسمت شمالی این پل و به فاصله کمی از آن قراردارد- گرفته شده است. احتمالاً این پل به دوره قبل از اسلام تعلق دارد.
طول پل پنجاه و پنج متر و عرض آن در قسمت پایین ده متر و در قسمت فوقانی5/4 متر و ارتفاع آن نیز ده متر است.
به علت صخره ای بودن بستر رودخانه و وجود صخره های طبیعی، پایه ها را بدون پی سازی مستقیم روی صخره ها سوار کرده اند. جهت پل تقریباً شمالی- جنوبی و دارای پنج پایه است. مصالح به کار رفته در این پل عبارت اند از: سنگ لاشه و ملاط ساروج.
سایر پل های تاریخی این استان عبارت اند از: پل ساروق در تکاب، پل لیلان چای (پل سرخ) در میاندوآب و پل قطور در خوی.
منبع: میراث فرهنگی استان آذربایجان غربی
تهیه و تنظیم برای سایت تبیان: زهره پری نوش
مطالب مرتبط