تبیان، دستیار زندگی

وَقَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ

سوره : البقرة  آیه شماره : 116

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاَثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلَـهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِيلاً

سوره : النساء  آیه شماره : 171

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

وَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يَصِفُونَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 100

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

اتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُواْ إِلاَّ لِيَعْبُدُواْ إِلَـهًا وَاحِدًا لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ

سوره : التوبة  آیه شماره : 31

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ

سوره : يونس  آیه شماره : 18

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

قَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ هُوَ الْغَنِيُّ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَـذَا أَتقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ

سوره : يونس  آیه شماره : 68

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

أَتَى أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ

سوره : النحل  آیه شماره : 1

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

وَيَجْعَلُونَ لِلّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُم مَّا يَشْتَهُونَ

سوره : النحل  آیه شماره : 57

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيرًا

سوره : الاسراء  آیه شماره : 43

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ

سوره : مريم  آیه شماره : 35

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ

سوره : الانبياء  آیه شماره : 26

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَفْعَلُ مِن ذَلِكُم مِّن شَيْءٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ

سوره : الروم  آیه شماره : 40

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَى مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاء سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ

سوره : الزمر  آیه شماره : 4

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّماوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ

سوره : الزمر  آیه شماره : 67

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.