تبیان، دستیار زندگی

لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

سوره : المجادلة  آیه شماره : 22

ریشه کلمه : حدد

فعل : حدّ

معنی : مرز ، مقررّات «محادّه» دشمنى، مخالفت، تندي «حديد» آهن، نافذ، تند و تيز

توضیح : به واسطه ميان دو چيز كه از اختلاط آن دو جلوگيرى مى‏كند، مرز گويند. مراد از «حدود اللّه» احكام خداست، اعمّ از محرّمات و واجبات كه بايد به محرّمات نزديك نشد و از واجبات تجاوز نكرد. اصل «حدّ » به معنى (منع و دفع) است. مرز را از آن جهت حدّ گويند كه ميان دو شى‏ء واقع شده و مانع از اختلاط است. آهن را «حديد» گويند كه منع و دفع كننده است و يا آلت منع است. به چشم تيزبين و دقيق، حديد گويند كه از مخفى شدن چيزها منع مى‏كند به زبان گويا و سخن گو ، ديد گفته‏اند كه از آدمى دفاع مى‏كند و از مغلوب شدن در گفتگو مانع مى‏شود .