• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
عضویت در خبرنامه
برای مشاهده معانی و تفاسیر هر آیه بر روی متن آیه کلیک نمایید.
سوره : هود  آیه شماره : 81
ریشه کلمه : اهل
فعل : اَهل
معنی : خانواده، خاندان، نرديکان، هم کيش، همراه، هم عقيده، هم مذهب
توضیح : «اهل» در صورتى استعمال مى‏شود كه ميان يك عده افراد، انس و الفت و پيوندى باشد مثل پدر، شهر، كتاب، علم و غيره. قرآن كريم آنرا كه با پيامبرى هم عقيده باشند و به او ايمان آورند اهل او و ذريّه او مى‏داند و كسانى را كه فرزند نسبى وى باشند در صورت ايمان نياوردن از اهل او بيرون مى‏داند. مانند فرزند حضرت نوح. «اهل البيت» فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است يكى درباره حضرت ابراهيم [هود:73]، ديگرى درباره اهل البيت رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» [احزاب:33]، که مراد پنج تن آل عبا هستند و پس از آن در باره اهل بيت حضرت رسول استعمال شده است. در قرآن «اَهْلُ الْكِتابِ، اَهْلُ الاِنْجيلِ، اَهْلُ الْقُرى‏، اَهْلُ الْمَدينَةِ، اَهْلُ الْبَيْتِ، اَهْلُ الذِّكْرِ، اَهْلُ هذِهِ الْقَرِيَةِ، اَهْلُ النّار، اَهْلُ الْتَقْوى‏، و اَهْلُ الْمَغْفِرَة» آمده است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اهل
فعل : اَهل
معنی : خانواده، خاندان، نرديکان، هم کيش، همراه، هم عقيده، هم مذهب
توضیح : «اهل» در صورتى استعمال مى‏شود كه ميان يك عده افراد، انس و الفت و پيوندى باشد مثل پدر، شهر، كتاب، علم و غيره. قرآن كريم آنرا كه با پيامبرى هم عقيده باشند و به او ايمان آورند اهل او و ذريّه او مى‏داند و كسانى را كه فرزند نسبى وى باشند در صورت ايمان نياوردن از اهل او بيرون مى‏داند. مانند فرزند حضرت نوح. «اهل البيت» فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است يكى درباره حضرت ابراهيم [هود:73]، ديگرى درباره اهل البيت رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» [احزاب:33]، که مراد پنج تن آل عبا هستند و پس از آن در باره اهل بيت حضرت رسول استعمال شده است. در قرآن «اَهْلُ الْكِتابِ، اَهْلُ الاِنْجيلِ، اَهْلُ الْقُرى‏، اَهْلُ الْمَدينَةِ، اَهْلُ الْبَيْتِ، اَهْلُ الذِّكْرِ، اَهْلُ هذِهِ الْقَرِيَةِ، اَهْلُ النّار، اَهْلُ الْتَقْوى‏، و اَهْلُ الْمَغْفِرَة» آمده است.
سوره : الحجر  آیه شماره : 65
ریشه کلمه : اهل
فعل : اَهل
معنی : خانواده، خاندان، نرديکان، هم کيش، همراه، هم عقيده، هم مذهب
توضیح : «اهل» در صورتى استعمال مى‏شود كه ميان يك عده افراد، انس و الفت و پيوندى باشد مثل پدر، شهر، كتاب، علم و غيره. قرآن كريم آنرا كه با پيامبرى هم عقيده باشند و به او ايمان آورند اهل او و ذريّه او مى‏داند و كسانى را كه فرزند نسبى وى باشند در صورت ايمان نياوردن از اهل او بيرون مى‏داند. مانند فرزند حضرت نوح. «اهل البيت» فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است يكى درباره حضرت ابراهيم [هود:73]، ديگرى درباره اهل البيت رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» [احزاب:33]، که مراد پنج تن آل عبا هستند و پس از آن در باره اهل بيت حضرت رسول استعمال شده است. در قرآن «اَهْلُ الْكِتابِ، اَهْلُ الاِنْجيلِ، اَهْلُ الْقُرى‏، اَهْلُ الْمَدينَةِ، اَهْلُ الْبَيْتِ، اَهْلُ الذِّكْرِ، اَهْلُ هذِهِ الْقَرِيَةِ، اَهْلُ النّار، اَهْلُ الْتَقْوى‏، و اَهْلُ الْمَغْفِرَة» آمده است.