تبیان، دستیار زندگی

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاء الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ

سوره : الانبياء  آیه شماره : 73

ریشه کلمه : امر

فعل : اَمْر

معنی : دستور، فرمان، (جمع اوامر) کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور) «امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است. «ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]

توضیح : امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است. مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.

وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ

سوره : السجدة  آیه شماره : 24

ریشه کلمه : امر

فعل : اَمْر

معنی : دستور، فرمان، (جمع اوامر) کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور) «امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است. «ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]

توضیح : امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است. مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.