تبیان، دستیار زندگی

قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَآؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ

سوره : التوبة  آیه شماره : 24

ریشه کلمه : بنو

فعل : ابن

معنی : پسر «ابناء» و «بنون» جمع است. «بنت» و «ابنة» دختر جمع آن «بنات» «بُنيّ» پسرکم، براي تصغير است و با اضافه به ياء متکلم، مهربانى و دلسوزى اراده مى‏شود.

توضیح : به پسر از جهت ابن گويند كه بنا و ساخته پدر است، خدا پدر را در ايجاد فرزند بنّا قرار داده است. «ولد» به فرزند حقيقى انسان گفته مي شود و «ابن» اعم از آن است. «ابن امّ» فرزند مادر، برادر «ابن السبيل» در راه مانده «بني اسرائيل» فرزندان حضرت يعقوب «بني آدم» فرزندان آدم، آدميزاد