از سعد آباد تا کربلا

و اکنون مستی سرمستان آن روزگاران به ثمر می نشیند. آنان که گاه و بیگاه شبانه و بی هیاهو به بیابان می زدند و صدای طپش های مداوم قلب پردردشان از شوق دیدار پنهانی حرم مولایشان گوش صحرا را پر می کرد. آنان می دانستند روزی راه را برای دیگر تشنگان بازخواهند کرد. آسمانیان رفتند، آبشناسان ها،کاوه ها،کلاهدوزها،دست به دستان همت دادند و امروز شکوفه ی همتشان به بار نشست.آنان در آغوش مولایشان به آرزوی دیرینه شان رسیدند. محمود وندها معبر زدند و ما زمینیان می رویم به آن امید که افتخار دیدار مولایمان نصیب ما هم بشود.

می رویم تا در روز ولادت با سعادتش بارگاهش را به گل بنشانیم. شاید که رایحه دل انگیز وجودش در میان عطر گلهای داوودی ضریحش به مشام جانمان برسد و ما نیز قطره ای از آنچه سر مستان هشت ساله نوشیدند، بچشیم.

از سعدآباد، آنجا که تمثال تکبر و عافیت طلبی مستکبران زمان بود، با افتاده ترین، ساده ترین و بی آلایش ترین حال روحمان را به کویش پرواز می دهیم تا در سایه تقابل این صحنه ها، هر آنچه تکبر و آلایش است را از لوح وجود بیالاییم. اما مگر اشک را توان ماندن در حصار پلک هست؟ هم آنان که راهیند از شوق و هم آنان که مانده اند از فراق بر سیلاب اشکهایشان چیره نتوانند شد. قطره ای از این جوی روان را به آسمان می پاشیم و فریاد بر می آوریم:

مولایمان! تو نیز این کوچکترین را از ما بپذیر

جان برکفان دیروز که برای دفاع از مرزهای میهنمان سلاح بر دست گرفته بودند، امروز هم برای دفاع از کیان و فرهنگ ایران، گل و گلاب به دست، راهی می شوند تا بگویند:

آمریکا! ما هنوز هم بیداریم و عاشق.

به امید آن روز که توقیق گل آرایی مرقد مولایمان امام سجاد(ع) قسمتمان شود.

خوشا به حال آنانکه امروز چنین به کربلا می روند ...

خوشتر به حال آنان که در بهشت برین نزد مولایشان از سبوی عشق سرمستند.

ای کاش ما هم روزی...

                                                                                                                           فاطمه شریعتمدار

مطالب مرتبط:

گالری عکس گلباران حرم امام حسین (ع) و حرم حضرت اباالفضل(ع)

فیلم گلباران حرم امام حسین(ع)