حرف شیطان را باور می کنی؟

(مثنوی، مولوی)

تبیاد (تبیان + ادبیات-برخی اضافات) :

 این هم بد عادتیست که ما داریم ! اینکه تا نیایشی می کنیم یا دو صفحه دعا می خوانیم ،  کمی مکث می کنیم این طرف و آن طرف را نگاهکی می اندازیم ،  کمی هم جابجا می شویم صدایی صاف می کنیم ،منتظریم که فرشته ای به ما نازل شود و از جانب حق تعالی مائده ای آسمانی برایمان بیاورد و ما بگوییم "دست شما درد نکند ، حالا مطمئن شدم دعایم را شنیدید"!

 یک آقایی گویا زمان جناب مولوی همین مشکل را داشته که ما الان داریم با این تفاوت که وقتی ذکرهایش را گفت شیطان هم وارد صحنه شد و گفت "ای بابا حالا این همه صدا کردی یک بله شنیدی بیچاره؟ ماشالا عجب رویی داری ها! " این آقا سر افکنده شد و از سر سجاده بلند شد و رفت و خوابید.  تا به خواب رفت سروشی سبز پوش را به خواب دید . از مرد پرسید چه شد که یاد خدا را رها کردی؟ مگر از دعاهایت پشیمان شده ای؟

مرد گفت : " آخر من پاسخی از طرف خدا نمی شنوم .شاید مرا از درگاهش رانده باشد." سروش گفت :

گفت:

آن «الله» تو «لبیک» ماست

وان نیاز و درد و سوزت، پیک ماست

ترس و عشقِ تو، کمندِ لطف ماست

زیر هر یا ربّ تو، لبیکهاست