تبیان، دستیار زندگی
تمساح (كروكودیل) «پوزه كوتاه» برجسته ترین موجود حیات وحش منطقه چابهار است كه به طور طبیعى در این منطقه زندگى مى كنند. زیستگاه اصلى این تمساح كه به نام محلى گاندو خوانده مى شود حدود 380 هزار هكتار مساحت دارد كه بخشى از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چابهار، هم آواز با اقیانوس(2)

چابهار، هم آواز با اقیانوس(2)

تمساح(كروكودیل) «پوزه كوتاه» برجسته ترین موجود حیات وحش منطقه چابهار است كه به طور طبیعى در این منطقه زندگى مى كنند. زیستگاه اصلى این تمساح كه به نام محلى گاندو خوانده مى شود حدود 380 هزار هكتار مساحت دارد كه بخشى از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان ایرانشهر قرار دارد. بیشتر این تمساح ها در بركه هاى میان راسك و باهو كلات و باتلاق هاى دلگان و كلانى متمركز هستند و این تمساح تنها تمساح ایران است كه داراى ارزش ملى و بین المللى است طول این جانور تا 4 متر و حدود نیمى از كل بدن آن را دم قوى این حیوان تشكیل مى دهد. بزرگ ترین خزنده ایران بازمانده خزندگانى است كه حدود 265 میلیون سال پیش مى زیسته اند و درطول 65 سال گذشته تغییرات اندكى یافته اند داراى پوزه اى پهن بوده كه دوطرف فك بالایى 19 دندان و 2 طرف فك پایینى 15 دندان دارد و در قسمت پشت سر و در ناحیه گردن 2 جفت صفحات شاخى بزرگ دیده مى شود. داراى پاهاى كوتاه بوده و 5 انگشت منتهى به ناخن هاى بلند در پاهاى جلویى و 4 انگشت منتهى به ناخن هاى كوتاه تر در پاهاى عقبى دیده مى شود، رنگ عمومى بدنش زیتونى تا قهوه اى بوده و شكمى بدون فلس و به رنگ سفید متمایل به زرد دارد. تمساح حیوانى بسیارخجالتى، محتاط و ترسوست و به سختى مى توان آن را مشاهده كرد. در عین حال حیوانى باهوش و زیرك است و به محض احساس خطر و با حضور مزاحم در آب فرو رفته و مخفى مى شود ولى براى تنفس باید سریعاً به سطح آب برگردد. غذایش را ماهیان، پرندگان و پستانداران تشكیل مى دهند و عموماً شب ها شكار مى كند.

چابهار، هم آواز با اقیانوس(2)

كوه هاى بدلند یا مریخى نیز یكى از مناظر بدیع و سحرانگیزى هستند كه به موازات ساحل از منطقه كچو تا طرف هاى خلیج گواتر كشیده شده اند و از پدیده هاى ژئومورفولوژى این ناحیه هستند.

علاوه بر جاذبه هاى طبیعى شهرستان چابهار آثار باستانى این منطقه نیز چشم هر بیننده اى را نوازش مى دهد كه یكى از این آثار ویرانه هاى قدیمى در دره تیس كوپان است. این دره از دره تیس بزرگتر است.

محوطه باستانى كنارك كه در بخش شمال غربى آن ابزارى از دوران پارینه سنگى میانى به دست آمده از دیگر جاذبه هاى باستانى چابهار است. این ابزار در یك سطح صاف به صورت پراكنده پخش شده اند و شبیه به ابزار شمال غربى ایران و ابزار لادیزى هستند و به آثار دوران پارینه سنگى شباهت دارند. در بخش جنوب شرقى این محوطه ابزارى به دست آمده كه در كنار آنها مقدارى سفال ساده و منقوش مربوط به هزاره چهارم و اوایل هزاره سوم قبل از میلاد دیده مى شود. ویرانه هاى شهبازبند بر فراز كوه شهبازبند، آثار حصاربند و پى بندهاى ساختمان و در برخى از نقاط آثار شهرنشینى و خانه هاى مسكونى باقى مانده در محوطه باستانى كنارك است. بنا بر باور بومى ها برفراز این كوه بازهاى شكارى شاه تربیت مى شده اند.

قلعه پیروز گت

چابهار، هم آواز با اقیانوس(2)

قدمت قلعه پیروز گت به دوره اشكانیان و ساسانیان برمى شودبر فراز تپه اى در وسط دره تیس واقع است. بلندى این محل حدود 1/5 تا 4 برابر ارتفاعات اطراف در محل روستاى تیس است. قلعه از تخته سنگ هایى از جنس رسوبى و آهكى تشكیل شده است. آثارى از زراعت و آبادانى در اطراف تپه پیروز گت دیده مى شود راه ورود به تپه سخت و پرخطر است. در قسمت پایین تپه و در اطراف آن آثارى از دیوارهاى سنگى بزرگ و قلوه سنگ و ساروج با قدمت خیلى زیاد دیده مى شود. قسمت هایى از دیوارها كه باقى مانده اند ضخامتى2/5 تا 4 متر و ارتفاع آن در برخى نقاط به 12 متر مى رسد. بین دیوارهاى اصلى اطراف تپه دیوارهایى با ضخامت كمتر به موازات دیوار اصلى دیده مى شود كه از یكدیگر 8 متر فاصله دارند و 200 متر طول دارند. میان 2 دیوار آثارى از برج هاى قلعه نمایان است و هر نقطه از تپه براى تأسیسات خاصى مانند كشیك خانه، قراول خانه و حفاظت قلعه اختصاص داشته است و تنها اثرى كه از آن به جا مانده است سنگ و دیوار شكسته، ملات، ساروج، گچ، خرده هاى سفالى و پى هاى بنایى است. علاوه بر این دیوارهاى بزرگ و ضخیم، اثر خندقى به عرض 3 متر و عمق متفاوت قبل از دیوار اصلى دیده مى شود. در اطراف دژ آثارى از آب انبارها نمایان است.

چابهار، هم آواز با اقیانوس(2)

زیربناى قلعه حدود 800 متر، طول و عرض آن با توجه به وضع طبیعى زمین متغیر و بیضى شكل است. آثارى از برج ها در ضلع شمالى و جنوبى دیده مى شود. در قسمت ضلع شمالى 2 اتاق كوچك در اندازه هاى 2 در 3 متر به منظور دیدبانى روى یك گوشواره زمین مانند 2 طبقه واقع شده اند و بلندترین قسمت دژ و برج روى همین گوشواره است و بر اطراف اشراف دارد. در گوشه هاى شرقى و غربى در مركز حیاط قلعه آثارى از سكو هاى بلند كه از سنگ تراشیده ساخته شده اند مشهود است و قسمت هایى كه باقى مانده اند نمایانگر محلى براى اجتماع، عبادت یا نشستن اهل قلعه در یك مجلس بوده است. سنگ هاى به كار رفته در بنا ها غیرآهكى هستند كه از نقاط دیگرى به اینجا آورده شده اند زیرا جنس خود تپه آهكى و سیلیسى است و این بنا با توجه به آثار باقى مانده مشابه بنا هاى دوره پارتى (اشكانى) است و نام پیروز ساسانى به این احتمال قوت مى بخشد.

ساختمان قدیمى تلگرافخانه چابهار كه در سال 1281 هجرى قمرى به وسیله انگلیس ها ساخته شده است از قدیمى ترین ساختمان هاى سنگى موجود در شهر چابهار است كه به منظور رونق دریانوردى، تجارت و ایجاد ارتباط با هند، گواتر، چابهار، جاسك و بندرعباس از سوى مجریان خط تلگراف انگلیس در 2 طبقه ساخته شده است.

منبع:

ایران