نشست فیلم چراغی در مه
كارگردان "چراغی در مه": این فیلم قطعا وامدار سینمای مستند است .
پناه برخدا رضایی كارگردان فیلم «چراغی در مه» كه جمعه 19 بهمن پس از نمایش فیلم‌اش در سالن سینما صحرا سخن می‌گفت، با اشاره به عدم حضور تهیه‌كننده این فیلم در جلسه خطاب به اصحاب رسانه گفت: اگر در این مورد كنجكاو هستند می‌توانند با تهیه‌كننده تماس بگیرند و علت عدم حضورشان را جویا شوید.
به گزارش ایسنا پناه برخدا رضایی در ابتدای جلسه با ادای احترام به بازیگر فقید فیلمش بهروز جلیلی گفت: خواهشمندم با احترام به روح زنده‌یاد بهروز جلیلی به احترام ایشان بایستیم و یك دقیقه سكوت كنیم.
وی در ادامه افزود: تلاش بر این بود كه فیلم به زبان سینما نزدیك باشد، زبانی كه در همه جای دنیا مشترك و قابل درك است. دوست داشتیم فیلم یك تم و قصه شرقی داشته باشد و دارای ساختاری درست باشد.
علی محمد قاسمی فیلمبردار «چراغی درمه» نیز در ابتدای سخنانش گفت: پس از گفتگو با كارگردان اثر، فضای مورد نظر را شناختم و فكر كردیم فضای خاص فیلم می‌تواند به تابلوهای نقاشی نزدیك شود و سعی شد فیلم را مقدار زیادی به نقاشی نزدیك كنیم.
او توضیح داد: بخشی از فیلم در لوكیشن «یادداشت بر زمین» ساخته شده است، اما در این فیلم از حداقل حركت دوربین بهره بردیم و سعی كردیم از استیلی استفاده كنیم كه فیلم یك فیلم فضا بود به نقاشی نزدیك شود.
محمد یوسفی كه مسوولیت تركیب و صداگذاری «چراغی در مه» را برعهده داشت، گفت: ویژگی فیلم همان‌طور كه علی محمد قاسمی اشاره كرد، شبیه نقاشی بودن است با صحبت‌هایی كه با پناه برخدا رضایی داشتیم، تلاش كردیم صدابرداری نیز مثل دیگر عوامل فنی بوده و اثری از صداگذاری مشخص در فیلم شنیده نشود و تلاشمان این بود كه صداگذاری‌های لطمه‌یی به فیلم نزند.
كارگردان «پیرمرد و خط» در ادامه افزود: این فیلم قطعا وامدار سینمای مستند است و تشكر می‌كنم از كسانی كه فكر می‌كنند، این فیلم مستندگونه است.
وی افزود: وقتی فیلمی ساخته می‌شود و قرار است حداقل‌ها گفته شود، می‌طلبد كه «تمپو» فیلم كندتر باشد. با كلمه «كند» موافق نیستم و با كلمه «آرام» كه به سینمای شاعرانه نزدیك‌تر است موافق‌تر هستم و این پلان‌های طولانی است كه باعث می‌شود بیشتر در ذهن تماشاگر بماند و به آن فكر كند.
رضایی یادآور شد: فیلمی كه از تلویزیون در فیلم پخش می‌شود، فیلم كوتاه قبلی‌ام «پیرمرد و خط» بود با موضوع انتظار بود كه بدین واسطه تم انتظار به این فیلم بلند هم منتقل می‌شود.
مسعود حشمت بازیگر «چراغی در مه» نیز در ادامه جلسه گفت: نوع و شكل بازی من اقتضای فیلمنامه بود، آرمان‌هایی كه مطرح می‌شوند متعلق به نسلی است كه به گذشته مربوط است و دورانش در حال سپری شدن است.
قاسمی در ادامه جلسه گفت: در «یادداشت بر زمین» فیلمساز من هستم و طبیعتا نگاه ویژه خودم را به‌عنوان كارگردان اعمال می‌كنم و ریتم تند و پلان‌های خاصی كه دوست دارم بگیرم زمانی خلق می‌شوند كه قرار است فیلم خودم را بسازم. پس چیز غریبی نیست. در این كار ویژگی آثارم دیده نشود، مضافا این نوع فضاسازی‌ها را هم بسیار دوست دارم و نوع فضاسازی‌های «چراغی در مه» نوعی است كه رضایی خواستار آن بود.
كارگردان فیلم «قربانی» افزود: قبل از شروع فیلمبرداری با قاسمی كلی نقاشی دیدیم و می‌خواستیم برویم شمال و ایشان با دوربین خودش نقاشی كند و تمام تجربه‌های خودش را در خدمت نقاشی كردن فیلم استفاده كند.
وی افزود: كل فیلم 95 پلان سكانس بود كه در تدوین به 90 پلان تبدیل شد و حداقل پلان ما حدود 10 ثانیه است و تكلیف چنین فیلمی در تدوین هم مشخص است و اگر تدوین فیلم را به شخص دیگری می‌سپردم، همه نتیجه كار بسیار به این تدوین نزدیك می‌شد.
رضایی درباره‌ی این پرسش كه آیا بهتر نبود موضوع فیلم در قالب فیلم كوتاه بیان شود، گفت: یكی از كلیشه‌یی‌ترین سوالات درباره آثار فیلمسازانی كه چنین آثاری می‌سازند، این است كه آیا بهتر نبود این فیلم در قالب فیلم كوتاه باشد؟ من فكر كردم بهتر است این فیلم در قالب یك اثر بلند باشد بنابراین «چراغی در مه» را ساختم.
